endLesS
Webmaster
Ayaklarım hiç yere basmasaydı, bastığım her adım kadar acım olmazdı…
Çocuksu yüreğime oturan mutluluk balonları sadece bana dair uçardı..
Gülümsemek adına ekilen tohumlar, ağlamalı melodilerede dönmezdi..
Kilitli sandıklarda saklı kalan kuru yapraklar savrulmasaydı…
Sus deli gönlüm! Sus ki etrafındaki zebanileri ayaklandırma!
Ayaklarına dolanan eskiye dair mühürlü sözlerini, sessizliğinle infaz et!
Yaralı bir kuşun kanadında ara, sana dair gerçekleri..
O ki; yaralı olan, canı yanandır.. Ondan başka kim anlar seni?
Güneşin batışı, doğuşunun habercisidir; doğuşunda mutluluk paye edinmişse
Yoksa ne batan güneş, ne de yerini teslim ettiği Ay’dır seni efkarlandıran..
Pişmanlıklarım yüreğimi dağladığında, ruhum ağır gelir..
Keşkelerim gözlerimde tütsülendiğinde, bedenim ölüme çağrı verir!
Ta ki uzaklara barış adına uçurduğum güvercinlerimden,
Muştu diye yüreklerde tebessüm açtıran nidalar gelesiye…
Çürütülen köklerime inat, tutunduğum çiçeklerim var..
Yaşamak adına, hayatta kalmak adına..
