A$Koliq ^^
Bayan Üye
Senin yüzün geçmişe dönük be usta,
Aşındırmaz hiçbir telaş içini..
Geçerken yaktığın köprüler kurulsa da yeniden
suyuna göz değdirdiğin nehirler
hiç aynı kalmayacak unutma..
Gündelik hüzünlere bastırılmış bir yüzün var senin,
kayıp bir şehrin sırrını tutuyor
yaşam çizgilerinde,
Kim baksa sana ve kime baksan sen
İçindeki emekçi sevdanın izleri daha da
belirginleşiyor…
Yüreğinden koparılmış bir can var belli,
Bir başka şehrin yabanıl ikliminde
Nefes sürüyor hayata,
Ya da aynı şehrin ayrılığında,
Sizin gözlerinizde birleşiyor gökle deniz..
Şairin dediği gibi;
Kim çabukluğuna kaçsa unutmaların,
Unutulduğu hissiyle kalmıyor mu kendine..?
Alıştığın ne varsa
Duyguya dönüşmedi mi sanki,
Duygusuzca eğilimlerin de alışkanlığa
Yüz sürüşüdür belki bu suskunluklar
kim bilir,
Zamanını bekle sen..
Gül diyemem belki ama
Yüzündeki bir gülümsemeyi hayal et
En azından,
Sımsıkı sarılırken herkes doğru bildiği yalana,
Sen uzak tut ellerini aldanışlara sarılmaktan..
Elini vicdanına götürmene bir sebep yokken
Ortalarda,
Vebal komalarına sokma kendini,
Bırak günahı hatırlatma asıl sahiplerine
Onlar ki soludukları havanın
yabancısı olarak ölecekler zaten..
Yaranı belli etmemek için mi
Yardan kaçışların söylesene,
Düştüğün uçurum kenarı hallerinden
güçlü bir duruşla çıkışın aydınlığa
İçindeki şairin kendine bir yalanı mı ..?
Sen bu şehre fazlasın yüreğinle,
Yüreğin fazla sana be usta..
Hangi et parçası dayanabilir ki
Bunca kanırtılmışlığa..
Sıladan gel diy(ecek)leri düşürmüşken çoktan
Dudaklarının ve sol yanının uzağına,
Gurbetim dediğine sarılışın hep;
İçindeki yaranın kül mevsiminden mi yoksa..?
Aşındırmaz hiçbir telaş içini..
Geçerken yaktığın köprüler kurulsa da yeniden
suyuna göz değdirdiğin nehirler
hiç aynı kalmayacak unutma..
Gündelik hüzünlere bastırılmış bir yüzün var senin,
kayıp bir şehrin sırrını tutuyor
yaşam çizgilerinde,
Kim baksa sana ve kime baksan sen
İçindeki emekçi sevdanın izleri daha da
belirginleşiyor…
Yüreğinden koparılmış bir can var belli,
Bir başka şehrin yabanıl ikliminde
Nefes sürüyor hayata,
Ya da aynı şehrin ayrılığında,
Sizin gözlerinizde birleşiyor gökle deniz..
Şairin dediği gibi;
Kim çabukluğuna kaçsa unutmaların,
Unutulduğu hissiyle kalmıyor mu kendine..?
Alıştığın ne varsa
Duyguya dönüşmedi mi sanki,
Duygusuzca eğilimlerin de alışkanlığa
Yüz sürüşüdür belki bu suskunluklar
kim bilir,
Zamanını bekle sen..
Gül diyemem belki ama
Yüzündeki bir gülümsemeyi hayal et
En azından,
Sımsıkı sarılırken herkes doğru bildiği yalana,
Sen uzak tut ellerini aldanışlara sarılmaktan..
Elini vicdanına götürmene bir sebep yokken
Ortalarda,
Vebal komalarına sokma kendini,
Bırak günahı hatırlatma asıl sahiplerine
Onlar ki soludukları havanın
yabancısı olarak ölecekler zaten..
Yaranı belli etmemek için mi
Yardan kaçışların söylesene,
Düştüğün uçurum kenarı hallerinden
güçlü bir duruşla çıkışın aydınlığa
İçindeki şairin kendine bir yalanı mı ..?
Sen bu şehre fazlasın yüreğinle,
Yüreğin fazla sana be usta..
Hangi et parçası dayanabilir ki
Bunca kanırtılmışlığa..
Sıladan gel diy(ecek)leri düşürmüşken çoktan
Dudaklarının ve sol yanının uzağına,
Gurbetim dediğine sarılışın hep;
İçindeki yaranın kül mevsiminden mi yoksa..?
Orhan Karın
