endLesS
Webmaster
Kötülüğe Meyil ve Terbiyesi
Her insanda, toplum halinde kötülüğe meyil bulunabilir. Bundan müstesna olanlar sadece peygamberlerdir. Ne var ki, Cenâb-ı Hakk, nebilerin dışındaki bazı insanları da, hususi mahiyette korur, kollar, muhafaza eder ve onlardaki kötülüğe meyil tohumunu tâ baştan çürütür ve yok eder. Bu hususi muamelenin dışında, sıradan insanlarda olduğu gibi, velayet sınırını zorlayan insanlarda da kötülüğe meyil, tohum halinde bulunabilir. Bunu da ancak feraset ehli görür ve bilir. Ne var ki, hakiki büyükler, gördüklerini faşetmez.. faşetmez ama, o insandaki kötülük tohumunun nevş ü nema bulmasına da elden geldiğince mani olur. Meselâ, öyle insan vardır ki, paraya karşı zaafı vardır. Onun eline emanet edilecek yüklü bir para o insanın içindeki zaafı hortlatmak için tam bir zemin demektir. Bir başkasının zaafı kadına karşıdır. O da öyle bir zemin bulursa kokuşur. Makam ve mansıba olan zaafı da aynı kategoride mütalâa etmek mümkündür.
Şimdi insanın aklına böyle meyillerin değiştirilmesinin mümkün olup olmadığı sorusu gelir. Evet, bu meyilleri değiştirmek mümkündür. Zaten terbiyeden gaye de budur. Ancak böyle bir şey de, uzun temrinler ve disiplinli çalışmalar sonucu elde edilebilir. Hakiki bir terbiyecinin yapacağı ikinci iş de, o şahıs hakkında duâ etmektir. Evet su-i zan yerine duâ etmek, hepimizin önde gelen vazifesi olmalıdır. Ve herkes kötü akıbetten korkmalı, titremeli ve kötülüğe götürücü faktörlerden azami ölçüde sakınmalıdır.
Her insanda, toplum halinde kötülüğe meyil bulunabilir. Bundan müstesna olanlar sadece peygamberlerdir. Ne var ki, Cenâb-ı Hakk, nebilerin dışındaki bazı insanları da, hususi mahiyette korur, kollar, muhafaza eder ve onlardaki kötülüğe meyil tohumunu tâ baştan çürütür ve yok eder. Bu hususi muamelenin dışında, sıradan insanlarda olduğu gibi, velayet sınırını zorlayan insanlarda da kötülüğe meyil, tohum halinde bulunabilir. Bunu da ancak feraset ehli görür ve bilir. Ne var ki, hakiki büyükler, gördüklerini faşetmez.. faşetmez ama, o insandaki kötülük tohumunun nevş ü nema bulmasına da elden geldiğince mani olur. Meselâ, öyle insan vardır ki, paraya karşı zaafı vardır. Onun eline emanet edilecek yüklü bir para o insanın içindeki zaafı hortlatmak için tam bir zemin demektir. Bir başkasının zaafı kadına karşıdır. O da öyle bir zemin bulursa kokuşur. Makam ve mansıba olan zaafı da aynı kategoride mütalâa etmek mümkündür.
Şimdi insanın aklına böyle meyillerin değiştirilmesinin mümkün olup olmadığı sorusu gelir. Evet, bu meyilleri değiştirmek mümkündür. Zaten terbiyeden gaye de budur. Ancak böyle bir şey de, uzun temrinler ve disiplinli çalışmalar sonucu elde edilebilir. Hakiki bir terbiyecinin yapacağı ikinci iş de, o şahıs hakkında duâ etmektir. Evet su-i zan yerine duâ etmek, hepimizin önde gelen vazifesi olmalıdır. Ve herkes kötü akıbetten korkmalı, titremeli ve kötülüğe götürücü faktörlerden azami ölçüde sakınmalıdır.