MaviMan
Kayıtlı Üye
Koştum...
"Koştum"
Delicesineyetişircesine
Dişimi tırnağıma takıptüm engelleri aşıpsana gelircesine
Sana koştum...
Oysa taşlar bile durup durup önüme çıkıyordu.Her köşede biri ket vurmak için beni bekliyordu.
İnanırmısın...rüzgar bile esmiyordu!
Koştum...
Sonuç?...yok
Sebep?...hiç bilinmedi
Zaten aşk delilik değil miydi?
Bunca sene yanlış mı öğretildim?
Gözünü karartıp saçma bi cesaret katmaktı hayata durup dururken gülmekti ağlamaktı sabahlara kadar uyur-uyanır dolanmak evin içindeher şarkı sözleridan satırlar ezberlemek uygun sözleri benimsemek...ve bitmez sanmak herşeyi gitmez sanmak sevdiğini...
Yine de koştum...
Dur desem ne farkederdi?
Gitmezmiydi?
Gözleri birdaha bedenimin herhangi ücra bir köşesine değmezmiydi?
Peki bu gidişonca gözyaşıma değer miydi?
Ardınsıra takılıkaldı gözlerim
Çekemedim önce..
Alışık değildim vedasız gidişlere
Dağıldımparçalandım hücrelerime
Yaş döktümkan döktüm gözlerimden...içimden!
Neyekime hiç düşünmeden
Belki ben sana hiç koşmadım
Belki ben sana hiç ağlamadım
Ne bileyim...
Belki sen bana hiç aşık olmadın
Sen giderken bir elvedaya razıyken
Artık tüm gelişlerine yabancıyım...
Ne şiirlerim oldu...
Ne duygular aktı satırlara...
Hep sen dolu çoğunlukla sana sevdalar biriktiren
Bazen de hüzün dolukaramsarlıklara teslim olmuş
Ne şiirlerim oldu...
Hepsine güzellik kattın
Güzelliğini anlatmamda kelimeler yetersiz kalmıştı her zaman
Gülüşünümasum yüzünüsevimliliğini nasıl anlatabilirim ki zaten
Bu belki de hayranlıktı...
Bir de keşke tanıyabilsem seni
Güzelmasum yüreğini anlatabilsem şiirlerimde..
Bilmiyorum okuyor musun şiirlerimi?
Okuduğuna dair umudum var
Belki ben uyduruyorum;
Belki de okumanı istediğimden bu umudum.
Ne hüzünlü gecelerim oldu ama hepsi senle doluydu
Bilmem senin de aklına geldiğim oldu mu?
Bir şeyi bilmemek ne kadar kötü
Aslında bilmemekten daha zor olan öğrenememek.
Ama unutma ki;
Sen duymuyorsun diye sesim yok olmaz
Sen görmüyorsun diye gözlerim rengini yitirmez
Sen bilmiyorsun diye duygularım kaybolmaz
Ama hoşlanmıyorsan hiçbir şey yapılamaz
Çünkü gözburunyüztip değişmez
Zevkler de herkes özgürdür zorlanamaz.
Ve inanmıyorsan sevgime de ve bana da hiçbir şey yapılamaz
En çok acı çektiren bu olur bana
Ne sevmemen ne hoşlanmaman bu kadar acıtmaz yüreğimi!
Sessizliğimin son sesiydi bu
İkinci bir emre kadar sessizliğim susmuştur
Ama bu susuş sana hayran bir susuştur
Bir gün gözlerim gözlerindeyken gerçekleri öğreneceğiz ikimiz de.
İnanıyorumistiyorumumuyorumhayal ediyorum...
Bu hayalle yaşayacağım belki karanlıktabelki hüzünlü ama olabildiğine sevdalı...
Kararlıydım...
Sırt çantam bir hayli ağırlaşmıştı..
Geçmişin yükü olsa gerek...
Kararlıydım...
Kaç kırık kalp sığdırmıştım acaba çantama..
Kaç göz koymuştum üzeri yaşlı..
Hangi isimler üst üste gelmişti bilmiyorum...
Kararlıydım...
El yordamı ile doldurdum hepsinibir kez daha görmek istemiyordum..
Karşı karşıya gelmek geçmişe dair ne varsa hayatımda...
Kararlıydım...
Arkama bakıpgözlerim nemli acı çekmekten bıkmıştım artık..
Hele birde ayaklarımın önüne bembeyaz bir sayfa serilmişken...
Kararlıydım...
Koşar adım uzun bir mesafe katettim..
Kaç binakaç cadde kaç yürek geçtim..
Kaç dem bıraktım kim bilir...
Kararlıydım...
Geçmişimi dalga dalga başka bir kıyıya vuracak olan denizin kokusu çoktan nefesime karışmıştı...
Kararlıydım...
Eskiye dönüp ona zincirlenmektense sil baştan yazacaktım geçmişimiyeni bir sayfaya...
Kararlıydım...
Limaniskele siz ne derseniz deyinhayat çizgimin üstünde yürüyordum..
Sona doğru olan her adımkalbimde ayak izleri bırakıyordu...
Kararlıydım...
Onları da bir kerede söktüm aldım yüreğimden..
Artık onlar da elimde son yolculuklarına uğurlanacaklardı...
Kararlıydım...
Ufuk çizgisi ilk kez bu kadar anlam yüklü geldi bana...
Kararlıydım...
Artık geçmişimin ufuk çizgisi benbenim ufuk çizgim de o olacaktı..
Hep uzaklardan "merhaba" diyecektik..
O da anlaşılırsa...
Kararlıydım...
Düşünmeme dahi fırsat vermedenadımlarımın son bulduğu yerde savurdum sırt çantamı ayak izlerimi dalgaların içine...
Kararlıydım...
Dalgalardan biri usulca fısıldadı kulağıma..
"Nereye kadar sürükleyelim" diye...
Kararlıydım...
Dalga dedim ;"Ufuk çizgim olana kadar sürükle gitsin"...
Ve beyaz sayfam..
Geçmişimi tek yönlü bir yola ittim..
Sadece gidiş olan...
Dönüşü olmayan...!
"Koştum"
Delicesineyetişircesine
Dişimi tırnağıma takıptüm engelleri aşıpsana gelircesine
Sana koştum...
Oysa taşlar bile durup durup önüme çıkıyordu.Her köşede biri ket vurmak için beni bekliyordu.
İnanırmısın...rüzgar bile esmiyordu!
Koştum...
Sonuç?...yok
Sebep?...hiç bilinmedi
Zaten aşk delilik değil miydi?
Bunca sene yanlış mı öğretildim?
Gözünü karartıp saçma bi cesaret katmaktı hayata durup dururken gülmekti ağlamaktı sabahlara kadar uyur-uyanır dolanmak evin içindeher şarkı sözleridan satırlar ezberlemek uygun sözleri benimsemek...ve bitmez sanmak herşeyi gitmez sanmak sevdiğini...
Yine de koştum...
Dur desem ne farkederdi?
Gitmezmiydi?
Gözleri birdaha bedenimin herhangi ücra bir köşesine değmezmiydi?
Peki bu gidişonca gözyaşıma değer miydi?
Ardınsıra takılıkaldı gözlerim
Çekemedim önce..
Alışık değildim vedasız gidişlere
Dağıldımparçalandım hücrelerime
Yaş döktümkan döktüm gözlerimden...içimden!
Neyekime hiç düşünmeden
Belki ben sana hiç koşmadım
Belki ben sana hiç ağlamadım
Ne bileyim...
Belki sen bana hiç aşık olmadın
Sen giderken bir elvedaya razıyken
Artık tüm gelişlerine yabancıyım...
Ne şiirlerim oldu...
Ne duygular aktı satırlara...
Hep sen dolu çoğunlukla sana sevdalar biriktiren
Bazen de hüzün dolukaramsarlıklara teslim olmuş
Ne şiirlerim oldu...
Hepsine güzellik kattın
Güzelliğini anlatmamda kelimeler yetersiz kalmıştı her zaman
Gülüşünümasum yüzünüsevimliliğini nasıl anlatabilirim ki zaten
Bu belki de hayranlıktı...
Bir de keşke tanıyabilsem seni
Güzelmasum yüreğini anlatabilsem şiirlerimde..
Bilmiyorum okuyor musun şiirlerimi?
Okuduğuna dair umudum var
Belki ben uyduruyorum;
Belki de okumanı istediğimden bu umudum.
Ne hüzünlü gecelerim oldu ama hepsi senle doluydu
Bilmem senin de aklına geldiğim oldu mu?
Bir şeyi bilmemek ne kadar kötü
Aslında bilmemekten daha zor olan öğrenememek.
Ama unutma ki;
Sen duymuyorsun diye sesim yok olmaz
Sen görmüyorsun diye gözlerim rengini yitirmez
Sen bilmiyorsun diye duygularım kaybolmaz
Ama hoşlanmıyorsan hiçbir şey yapılamaz
Çünkü gözburunyüztip değişmez
Zevkler de herkes özgürdür zorlanamaz.
Ve inanmıyorsan sevgime de ve bana da hiçbir şey yapılamaz
En çok acı çektiren bu olur bana
Ne sevmemen ne hoşlanmaman bu kadar acıtmaz yüreğimi!
Sessizliğimin son sesiydi bu
İkinci bir emre kadar sessizliğim susmuştur
Ama bu susuş sana hayran bir susuştur
Bir gün gözlerim gözlerindeyken gerçekleri öğreneceğiz ikimiz de.
İnanıyorumistiyorumumuyorumhayal ediyorum...
Bu hayalle yaşayacağım belki karanlıktabelki hüzünlü ama olabildiğine sevdalı...
Kararlıydım...
Sırt çantam bir hayli ağırlaşmıştı..
Geçmişin yükü olsa gerek...
Kararlıydım...
Kaç kırık kalp sığdırmıştım acaba çantama..
Kaç göz koymuştum üzeri yaşlı..
Hangi isimler üst üste gelmişti bilmiyorum...
Kararlıydım...
El yordamı ile doldurdum hepsinibir kez daha görmek istemiyordum..
Karşı karşıya gelmek geçmişe dair ne varsa hayatımda...
Kararlıydım...
Arkama bakıpgözlerim nemli acı çekmekten bıkmıştım artık..
Hele birde ayaklarımın önüne bembeyaz bir sayfa serilmişken...
Kararlıydım...
Koşar adım uzun bir mesafe katettim..
Kaç binakaç cadde kaç yürek geçtim..
Kaç dem bıraktım kim bilir...
Kararlıydım...
Geçmişimi dalga dalga başka bir kıyıya vuracak olan denizin kokusu çoktan nefesime karışmıştı...
Kararlıydım...
Eskiye dönüp ona zincirlenmektense sil baştan yazacaktım geçmişimiyeni bir sayfaya...
Kararlıydım...
Limaniskele siz ne derseniz deyinhayat çizgimin üstünde yürüyordum..
Sona doğru olan her adımkalbimde ayak izleri bırakıyordu...
Kararlıydım...
Onları da bir kerede söktüm aldım yüreğimden..
Artık onlar da elimde son yolculuklarına uğurlanacaklardı...
Kararlıydım...
Ufuk çizgisi ilk kez bu kadar anlam yüklü geldi bana...
Kararlıydım...
Artık geçmişimin ufuk çizgisi benbenim ufuk çizgim de o olacaktı..
Hep uzaklardan "merhaba" diyecektik..
O da anlaşılırsa...
Kararlıydım...
Düşünmeme dahi fırsat vermedenadımlarımın son bulduğu yerde savurdum sırt çantamı ayak izlerimi dalgaların içine...
Kararlıydım...
Dalgalardan biri usulca fısıldadı kulağıma..
"Nereye kadar sürükleyelim" diye...
Kararlıydım...
Dalga dedim ;"Ufuk çizgim olana kadar sürükle gitsin"...
Ve beyaz sayfam..
Geçmişimi tek yönlü bir yola ittim..
Sadece gidiş olan...
Dönüşü olmayan...!
