Bırak halini kendine yıpratmasın duyguların ve nefretin seni... İmkân el vermez acıları dindirmeye bırak gerçekliği bu anlamsız satırlara...
Dönüyorum durmadan dayanıksız yüreğimde satırlara sığdıramıyorum hayallerimi mecbur rüyalara dalıyorum... Gitmeyi isteyen ve arkasına bakmak istemeyen bendim ama dayanamadım yenildim içimi yırtan şahlanışa... Kavga gürültü kan revan içersindeyim düşmeyi bekleyen ipte ki cambaz gibiyim... Pusulasını kaybeden denizci gibi dolanıyorum deryayı başıboş şekilde... Hükmeden meğersem pusulaymış bize yönümüzü kaybettik onsuz...
Ey seslendiğim gözleri güzel insan... Kalbim de ki yarayı soracak mısın bananeden topal kaldı bu haykırışlarım nedenini bilecek misin neden yüzüm gülmüyor artık bunu öğrenecek misin?.. Senin için topal kaldı bu duygularım kalbur oldu yüzüm kana döndü kalbim... Dön geçmişi karalayarak geleceğime... Bakamadığım o gözlerine bakıp esmer yakışlarına kurban olayım...
Fırtınan sürükledi beni ıssız kıyılara... Sensiz zamanı tuttum attım derinlere... Ama yine de süliyetini elimde tutmayı beceremedim... Zihnimden silmeyi istemedim ama hırçın dalgalara yenik düştüm... İçimden geçenleri sana söylemeyi umdum ama yalnızlığıma arkadaş olmak için sarf edeceğim kelimeleri de unuttum... Hüznüm kaldı senden geriye o beni hiç kaybetmedi zaten... Masal anlattı durdu bana... Ama seni bulmayı anlatmadı bana hain duygum...
Sildin bir sabah güne doğarken sevgimi ve kendini... Yüzümün halini görmek istemezsin o vakit eskilerin silindiğini geldiğinde bilmek istemezsin ve benim böyle kötü bulmak istemezsin... Kısa kesiyorum bu sefer yazımı... Yazacak çok şey var aslında ama dillendirmek istemiyorum artık kaybedişimi...
Dönüyorum durmadan dayanıksız yüreğimde satırlara sığdıramıyorum hayallerimi mecbur rüyalara dalıyorum... Gitmeyi isteyen ve arkasına bakmak istemeyen bendim ama dayanamadım yenildim içimi yırtan şahlanışa... Kavga gürültü kan revan içersindeyim düşmeyi bekleyen ipte ki cambaz gibiyim... Pusulasını kaybeden denizci gibi dolanıyorum deryayı başıboş şekilde... Hükmeden meğersem pusulaymış bize yönümüzü kaybettik onsuz...
Ey seslendiğim gözleri güzel insan... Kalbim de ki yarayı soracak mısın bananeden topal kaldı bu haykırışlarım nedenini bilecek misin neden yüzüm gülmüyor artık bunu öğrenecek misin?.. Senin için topal kaldı bu duygularım kalbur oldu yüzüm kana döndü kalbim... Dön geçmişi karalayarak geleceğime... Bakamadığım o gözlerine bakıp esmer yakışlarına kurban olayım...
Fırtınan sürükledi beni ıssız kıyılara... Sensiz zamanı tuttum attım derinlere... Ama yine de süliyetini elimde tutmayı beceremedim... Zihnimden silmeyi istemedim ama hırçın dalgalara yenik düştüm... İçimden geçenleri sana söylemeyi umdum ama yalnızlığıma arkadaş olmak için sarf edeceğim kelimeleri de unuttum... Hüznüm kaldı senden geriye o beni hiç kaybetmedi zaten... Masal anlattı durdu bana... Ama seni bulmayı anlatmadı bana hain duygum...
Sildin bir sabah güne doğarken sevgimi ve kendini... Yüzümün halini görmek istemezsin o vakit eskilerin silindiğini geldiğinde bilmek istemezsin ve benim böyle kötü bulmak istemezsin... Kısa kesiyorum bu sefer yazımı... Yazacak çok şey var aslında ama dillendirmek istemiyorum artık kaybedişimi...