
Kış geldi...
Kara kara bulutlar sardı semalarını Ankara’nın güneş alıp başınıbilemediğimiz sıcak coğrafyalara seyirtti galiba.
Yağmur bulutları bir yorgan gibi sarıp sarmaladı şehri bozkırın ayazı boynu bükükmahzun kaldı bu günlerde.
Aralık ortasındayız oysa tam zamanıdır iliklerimizi dondurmasının köşe başlarındaotobüs duraklarında şekilsizkorumasız evlerin yorgun odalarında o meşhur ayazın...
Biz Karadeniz’lilerin yüzü güldü memleket havası yaşamaktayız doya doya ıslanmaktayız şaşkın bakışları arasında bozkır insanların.
Çisil çisil yağmakta yağmur kaç gündür insanların yüzlerinde bir mutsuzluk maskesi yaşantılar öylesine sıkıcı sevimsiz tebessümlerden uzak soluk renkli dudaklar.
Kuşlar yok ağaçlarda köpekler saçak altlarına sığınmış yağmur damlaları küçücük gölcüklerde oynaşmakta sokaklardaneşeli ve mutludoyumsuz bir manzara sergilemekte üşüyen bakışlara.
Kış geldi...
Kar yolunu beklemekte küçük oğlum ısrarla tarih ve saat alma çabasında babasından.
Bilir ki aldığında zamanı kesin gerçekleşecektir olay yağacaktır kar...
Ne bilsin çaresizliğini babasının?
Nerden bilsin kar tanelerinin satın alınamayacağını marketten?
Şaşkınlığını yaşamakta ilk kez kaçamak davranışlarına şahit olduğu babasının.
O da üzüntülerde...
Kış geldi...
Odam sıcacık keyfim yerinde olmalı dumanı tütüyor masamdaki köpüklü kahvemin zira...
Gözlerim blog sayfalarında gezinmekte sabahtan beri dost yazılarına yorum yetiştirme çabasındayım.
Bir ince sızı var içimde acır her aklıma düşünce sevimsiz cümleleri.
Bir eski dost bir yazı dostu bir yürek dostu gönlümü kırdı dün akşam...
Hiç yazı yazmak gelmiyor ya içimden bilirim bekleyenleriniz vardır aranızda meraklara düşenleriniz olabilir...
Bir yıldır iyi günde kötü günde hastalıkta sağlıkta neşede hüzünde hep yazılarımızla burada bu gece karası sayfada olduk sizinle zira.
Kendimizi yazdık içimizdekini anlattık derdimizi söyledik mutluluğumuzu gönderdik kelimelerle beğenilerinize.
Ama
En çok sizleri dinledik sizleri anlamaya çalıştık.
Sizleri anladığımız sizlere anlatmak oldu en büyük uğraşımız.
Kısacık selam cümleleriyle bir sabah yeli gibi hızlıca gelip geçmedik sayfalarınızdan.
İstedik ki; her biriniz ‘’beni anladı!’’ diye düşünebilesiniz...
Her biriniz ''düşüncelerimizicümlelerimizi çoğalttın be uzakdost’um!...'' yazabilesiniz diye çaba satfettik.
Çok yazdık çok cümle ürettikç ok emek harcadık.
Kendi sayfamızdan çok fazlasını sizlerin yorum köşelerinize döktük cümlelerin.
Ne varsa dağarcığımızda
bilebildiğimizce becerebildiğimizce sizinle paylaştık.
Kendimizce dürüst olduk sahte olmadı cümlelerimiz sayfamız güven versin istedik.
Başarılı olduk mu?
Kısmen evet kısmen hayır...
Sevinçlerimiz çok oldu üzüntülerimiz de...