Kirik(lik)lar....

Cam kırıklarının dağılması gibi, dağınık kalbim.

Her parçası başka bir yerde.

Öylesine kırıkla dolu ki, neresine dokunulsa can yakıyor...
Can yaktıkça acıyor...
Acıdıkça kanıyor...
O kanadıkça ben biraz daha eksiliyorum!
Gün ışığına hasret gözlerim ufacık bi ışıkta kamaşıyor, görmüyorum...

O yüzden ki ne zaman bana bakan parıltılı bir çift göz hissetsem korkuyorum, bakmıyorum...

Bana bakmaktan yorulanların gidişlerine engelde olamıyorum!..
Cam kırıklarımı ortalığa saçıveren o gözlerin ardından, ben hiç bir bakışı gözlerime isabet ettirmiyorum...

Beni kanatan o kırıklar karşımdakini acıtırsa diye korkuyorum!..
Kendi karanlığımda,
İçimdeki kırık(lık)larımla,
Işıktan yoksun,
Gün be gün yaşıyor(muy)um!?

Bilmiyorum... ... ... ? ? ?
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers bugün haber
vozol
Geri
Üst