Kıraç-Ayşe

Ayşe

İtiraf ettim kendime
Seviyormuşum meğer diye
Sonra da güldüm halime
Çocuk musun oğlum diye
Meğer hep çocukmuşum
Büyümemişim kalmışım
Hiç farkına varmamışım
Daha sanki on beş yaşım
Ayşem Ayşem Ayşem
Gül ayşem güldür ayşem
Ayşem Ayşem Ayşem
Yolun ecelim gül Ayşem
Ayşem Ayşem Ayşem
Gurbetten dönüşüm Ayşem
Ayşem Ayşem Ayşem
Rüzgarım gülüm gül Ayşem
Ayşe mutlu biten bir masal
Madalyonun güzel yüzü
Hem kontes hem köylü kızı
Ah ne diyeyim peri kızı
Ben seni sevdim sen beni sevmesen de olur
Zaten aşk budur.
Ama yine de...
Hadi neyse...