Kimsesiz kalabalığım

veintiseis

Kayıtlı Üye
Gecenin kimsesiz kalabalıkları sessizliğinde,
kafamın içinde yalın ayak yürüyen umutlarımın,
senin düşündüğümü dinleten şarkılarda,
hayalinle dans etmesi bir yana,
uykuları da unutturan bir rüyaymış gözlerime gözlerin.
Gülleri gülümseten ellerin
ve ufuklarımın çizgisini çizen bakışında,
verdiğin sözlerin kıyılarına sığınacak haldeyken bedenim,
ummadığım yerden düşen bir taşa ne gerek vardı,
dalgasını değiştirmesi için içimdeki denizin. .
Artık hayatın verdiği her nefes,
ayrılığının koyusuyla demleniyor dudaklarıma.
İnsanları sana benzetmeye alışkın olmadığım günleri avutuyorum.
Kalbimin büyüdüğü sokağa saklanan,
oyunlarda arıyorken ikimizi,
mevsimler hep geç kalıyor hatırana.
Her sabah cevabını duymaya korktuğum,
bu soruyla doğuyor bana güneş;
seni ne kadar sevdiğimi,
dinlemesi gereken zamanları bitti mi kaderin. . .​
 
---> Kimsesiz kalabalığım

Yüreğine sağlık kardeşim yine güzel bir siir :)
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers haber
vozol puff
Geri
Üst