Kimse Kalmaz Sana Kendinden Başka , Herkes Devam Eder Yoluna ..

Mutsuzum diye anlatan insanlar bir dahaki sefere bakarsın mutlu gelirler..
Halletmişlerdir herşeyi..
Yoluna koymuşlardır hayatlarını..
Anlatırlar mutluluklarını..
Sen hala yalnızsan ve hala atlatamamışsan kırgınlıklarını kıskanırsın ister istemez..
İç çekersin farkettirmeden..
Gülümsersin anlattıklarını dinliyor görünürsün ama neler düşünüyorsundur o anda..
Kendi mutsuzluklarında kendi umutsuzluklarındasındır çoktan..
Karşındaki çok yakının bile olsa mutluluğunu anlattıkça her geçen dakika dahada çok kıskanırsın onu..
of çekersin off..
Özlersin.. Hemde çok..
Mutluluğu onlar gibi rahat dertsiz olmayı..
Birde bakarsın o insanlar senin yanındaydı bir zamanlar..
Onlarda mutsuzlarken tabi..
Ama onlar mutluysa yoksa dertleri ve sen dertliysen onların aksine mutsuzsa çok yabancı olursun onlara..
El olursun bir anda..
Derdini bile dinlemezler..
Görürsün işte böyle zamanlarda..
Hayatta ne olursa olsun kendiyle kalıyor insan sonunda..
En yakınım dediklerin bile gidiyor bir zaman sonra..
Yani onlar mutlu olduğunda *​