Küçüklüğümüzü hatırlıyor musun kardeşim?
Çıkarsız hesapsız kitapsız günleri?
Hani hayat toz pembeydi ?
Oyunlar oynardık..Sırf eğlencesine..
Şimdi ona buna oynadığımız oyunlar gibi değil..
Sen hep seksek oynamak isterdin..Ben hep saklambaç
Ama yine de önüm arkam sağım solum heryerimdeydin
Hayatımdaydın..
Senin sevdiğin haliyle pespembe hayatımda..
Aşık oldun kardeşim..
En saf haliyle..En pespembe haliyle..
Yanındaydım..
Kazık yedin.. dost dediğinde
Ben ordaydım..
Elini uzatsan tutardın beni öyle yakındım sana..
Asla kimsesiz sessiz bırakmazdım..
Ve sen ; ben her ne kadar geçimsiz
Kaprisli şımarık bir çocuk olsamda
beni Hiç bırakmadın..
Seni çalılara ittiğimde bile bırakmadın..
biz bize yettik hep..
Şimdi yine aşıksın kardeşim..
O kadar saf temiz pembe değil hayat..
Oyunlar oynuyor bize..
Bizde birbirimize..
Ama ne olursa olsun hep birlikteydik kardeşim..
Aşklar geldi aşklar gitti
Arkadaşlar geldi arkadaşlar gitti..
Kim geldiyse gitti kardeşim..
Bi sen kaldın
Bi sen.