Boyutları küçük olan bir kılcal boruda ortaya
çıkan yüzey gerilim olayı. Eğer kılcal boru su içine sokulursa, kılcal cam boruda su seviyesi dışardaki
seviyeye nazaran yükselir. Bu, suyun cam boruyu ıslatıp suyu yukarı çekmesiyle olur. Eğer aynı deney
suda değil cıva içinde yapılırsa, civa cam kılcal boruyu ıslatmaz ve cıvanın cam yüzden çekilme
özelliğinden dolayı cıva yüzeyi kılcal boruda düşer. İçinde ince boşluklar olan cisimlerde, kılcallık olayı
çeşitli derecelerde ortaya çıkar. Olayın rastlandığı en önemli bir yer de kan damarlarıdır.
Kılcallık olayı ilk defa Leonardo da Vinci tarafından ortaya çıkarılmıştır. Ancak bu konudaki ilk hassas
ölçüler Francis Hauksbee tarafından yapılmıştır.
Kılcallık olayı ve onun dayandığı yüzey gerilim kuvvetlerini, çekim kuvvetleriyle açıklamak mümkündür.
Buna göre yüzeyden uzakta bulunan birçok küçük su küresine etki eden çekim kuvveti en yakın
çevresinden gelir ve biraz uzaklaşılırsa, hemen sıfıra yaklaşır. Su küresinde etki eden kuvvetler, su
küreciği yüzeyden uzakta olduğunda bu kuvvetle dengelenir. Ancak, su küreciği su yüzeyine yakın ise
bu dengelenme düşey doğrultuda olmaz ve su küreciği yüzeyden içeri doğru bastırılır. Bu işler yüzeye
yakın bütün su kürecikleri için doğru olur. Böylece yüzeyde belirli bir tabaka içeri doğru bastırılmış olur
ki, bu da yüzey gerilimi doğurur. Kılcallık olayının diğer rastlandığı bir yer de damlalıklarda sıvı ilâçların
yükselmesidir. Bunlardan başka rastlandığı değişik bir yer de, ağaçlarda suyun topraktan ağacın diğer
bölümlerine çıkmasıdır.
çıkan yüzey gerilim olayı. Eğer kılcal boru su içine sokulursa, kılcal cam boruda su seviyesi dışardaki
seviyeye nazaran yükselir. Bu, suyun cam boruyu ıslatıp suyu yukarı çekmesiyle olur. Eğer aynı deney
suda değil cıva içinde yapılırsa, civa cam kılcal boruyu ıslatmaz ve cıvanın cam yüzden çekilme
özelliğinden dolayı cıva yüzeyi kılcal boruda düşer. İçinde ince boşluklar olan cisimlerde, kılcallık olayı
çeşitli derecelerde ortaya çıkar. Olayın rastlandığı en önemli bir yer de kan damarlarıdır.
Kılcallık olayı ilk defa Leonardo da Vinci tarafından ortaya çıkarılmıştır. Ancak bu konudaki ilk hassas
ölçüler Francis Hauksbee tarafından yapılmıştır.
Kılcallık olayı ve onun dayandığı yüzey gerilim kuvvetlerini, çekim kuvvetleriyle açıklamak mümkündür.
Buna göre yüzeyden uzakta bulunan birçok küçük su küresine etki eden çekim kuvveti en yakın
çevresinden gelir ve biraz uzaklaşılırsa, hemen sıfıra yaklaşır. Su küresinde etki eden kuvvetler, su
küreciği yüzeyden uzakta olduğunda bu kuvvetle dengelenir. Ancak, su küreciği su yüzeyine yakın ise
bu dengelenme düşey doğrultuda olmaz ve su küreciği yüzeyden içeri doğru bastırılır. Bu işler yüzeye
yakın bütün su kürecikleri için doğru olur. Böylece yüzeyde belirli bir tabaka içeri doğru bastırılmış olur
ki, bu da yüzey gerilimi doğurur. Kılcallık olayının diğer rastlandığı bir yer de damlalıklarda sıvı ilâçların
yükselmesidir. Bunlardan başka rastlandığı değişik bir yer de, ağaçlarda suyun topraktan ağacın diğer
bölümlerine çıkmasıdır.