Haziran-ağustos ayları arasında mavimsi veya sarı renkli çiçekler açan, 15-60 cm boyunda bir yıllık
veya çok yıllık otsu veya gövdesi odunlaşmış, kültürü yapılan bir bitki. Yaprakları sapsız, grimsi-yeşil
renkli, dik veya yatık gövde üzerinde sıralanmışlardır. Keten en eski bir kültür bitkisidir. Mısırda M.Ö.
4. yüzyılda keten yetiştirildiği, mabetler ve mezarlar üzerine yapılan resimlerden anlaşılmıştır. Keten,
4000-5000 yıldan beri Ön Asya ve Akdeniz bölgelerinde lifi ve tohumları için yetiştirilmekte; dünyanın
çok yerinde üretilmektedir.
Keten her çeşit toprakta yetişebilir. Lif ketenleri nemli havayı, yağ ketenleri ise güneşli havayı sever.
Anadoluda keten yazlık ve güzlük olarak ekilmektedir. Kışlık ketenler ağustos-eylül, yazlık ketenler ise
mart ve nisan aylarında ekilir. Lif ketenlerinin uzun boylu olanları makbuldür ve gübreli toprakta yetişir.
Yağ ketenleri, iyice olgunlaştıktan sonra toplandığı hâlde, lif ketenleri olgunlaşmadan toplanır. Keten
tohumları kapsülden dövülerek çıkarılır ve elenerek temizlenir. Gövdeler iyice ezilerek içinden lifleri
çıkarılır. Demet hâline getirilerek havuzlara daldırılır. Bir müddet bekletildikten sonra çıkarılıp kurutulur.
Taraklardan geçirilerek düzeltilir ve yumaklar hâlinde hazırlanır.
Keten tohumlarından kavrulduktan sonra, düşük ısıda sıkılmak suretiyle keten
yağı elde edilir. Bu sâbit bir yağdır. Keten yağında % 90 doymamış asitler bulunur. Anadolu yağ
ketenlerinin tohumlarında, yağ miktârı ortalama % 40,5tir. Keten yağı, yanıklardan ileri gelen yaralarda
ağrı dindirici olarak kullanılır. Bâzı sabunların bileşimine girer. Boyacılıkta kullanılır. Bezir yağı elde
edilir. Keten tohumunun yağı alındıktan sonra geriye küspesi kalır. Keten tohumları su veya süt ile
kaynatılarak lapa yapılır ve hâricen ilâç şeklinde kullanılır.
veya çok yıllık otsu veya gövdesi odunlaşmış, kültürü yapılan bir bitki. Yaprakları sapsız, grimsi-yeşil
renkli, dik veya yatık gövde üzerinde sıralanmışlardır. Keten en eski bir kültür bitkisidir. Mısırda M.Ö.
4. yüzyılda keten yetiştirildiği, mabetler ve mezarlar üzerine yapılan resimlerden anlaşılmıştır. Keten,
4000-5000 yıldan beri Ön Asya ve Akdeniz bölgelerinde lifi ve tohumları için yetiştirilmekte; dünyanın
çok yerinde üretilmektedir.
Keten her çeşit toprakta yetişebilir. Lif ketenleri nemli havayı, yağ ketenleri ise güneşli havayı sever.
Anadoluda keten yazlık ve güzlük olarak ekilmektedir. Kışlık ketenler ağustos-eylül, yazlık ketenler ise
mart ve nisan aylarında ekilir. Lif ketenlerinin uzun boylu olanları makbuldür ve gübreli toprakta yetişir.
Yağ ketenleri, iyice olgunlaştıktan sonra toplandığı hâlde, lif ketenleri olgunlaşmadan toplanır. Keten
tohumları kapsülden dövülerek çıkarılır ve elenerek temizlenir. Gövdeler iyice ezilerek içinden lifleri
çıkarılır. Demet hâline getirilerek havuzlara daldırılır. Bir müddet bekletildikten sonra çıkarılıp kurutulur.
Taraklardan geçirilerek düzeltilir ve yumaklar hâlinde hazırlanır.
Keten tohumlarından kavrulduktan sonra, düşük ısıda sıkılmak suretiyle keten
yağı elde edilir. Bu sâbit bir yağdır. Keten yağında % 90 doymamış asitler bulunur. Anadolu yağ
ketenlerinin tohumlarında, yağ miktârı ortalama % 40,5tir. Keten yağı, yanıklardan ileri gelen yaralarda
ağrı dindirici olarak kullanılır. Bâzı sabunların bileşimine girer. Boyacılıkta kullanılır. Bezir yağı elde
edilir. Keten tohumunun yağı alındıktan sonra geriye küspesi kalır. Keten tohumları su veya süt ile
kaynatılarak lapa yapılır ve hâricen ilâç şeklinde kullanılır.