CriticalSneak
Kayıtlı Üye
Senden nefret etmiyorum. Sadece içimde sana karşı tarifi olmayan bir kırgınlık ve nefret kelimesini örtebilecek kadar büyük bir kızgınlık var. Canını yakmak istemediğim zamanlar olmuyor değil elbet, bana yaşattıklarını bir bir ödetmek.. Ama sonra ''Boş ver !'' diyorum.. ''Boş ver ! Ona değmez.'' Gerçekten sana değmez fakat değmeyeceği için mi yoksa kıyamadığım için mi bilmiyorum.
An geliyor yüzünü bile görmek istemiyorum, an geliyor seni bir kaşık suda boğmak istiyorum. Ve an geliyor, bir kez daha gözlerine bakabilmek için her şeyimden vazgeçerdim diyorum kendime.
Hangi taş, hangi dağ, hangi yol, hangi iz bulabilir bendeki sorunun cevabını ? Gerçekten seven insan kalbinden atabilir mi ? Ne olursa olsun, ne yapmış olursa olsun, kalbini bir köşesinde sevmez mi onu ? Nasıl olur da ''Gerçekten seviyorum, sevdim'' diyip de hiç umursamayacak kadar aciz bırakabilir bir insanı kader. Sorumun cevabı sende saklı. Haydi söyle, nasıl başarabildin bunu ?
Ara sıra aklıma gelmiyor değil.. Belki de gerçekten sevmedin beni kim bilir.. Sadece yalan söyledin belki de..
Peki ya ben ? Benim gibi herkesin imrendiği, güçlü dediği bir insan, nasıl kanar böyle bir yalana ? Sen mi çok iyi bir yalancısın, yoksa ben mi çok profesyonel bir aptal, bilmiyorum.
Bazen düşünüyorum, çok düşünüyorum.. Peki, hadi yalan söyledin, sevmedin bunu kabullendim ama.. Hiç mi vicdan yok sende be kadın ! Madem öldürdün kalbimi çek, git ! Ne diye ruhuma işkence edersin ?
Dünya döngüsüdür bu.. Birisi acı çeker, gelip sana acı çektirir. Sen acı çekersin, ama ona kıyamadığın için bir başkasına acı çektirirsin. O da sana kıyamadığı için bir başkasına, o bir başkasına.. Aşk dediğimiz şey bu değil midir aslında ? Aşık olmak düpedüz mazoşist olmak değil midir ? Hangi aklı başında insan, aşık olmayı ister ki ? Zaten sana aşık olmayı da ben istemedim ki..
Hani bana diyorsun ya ; '' Sen o unutamadığın ilk aşkına git '' diye.. İnsanlar çaresiz kaldıklarında kendi hayatlarından kesitler çıkarıp, bahane olarak kullanırlar bilir misin ?
Belki de öyle söylediğin için dönüp dolaşıp sana geliyorumdur. İlk aşkıma gidiyorumdur.. Ama gizlice, sessizce.. Bunun gururla bir alakası yok, bunun seninle alakası var.
Keşke biraz olsun sevebilseydin beni.
Ya da biraz olsun dürüst olabilseydin.
Öldürmeseydin beni
Yarım yamalak yanımda olsaydın.
Benimle ölseydin keşke,
Benimle nefes alsaydın.
Keşke.. Keşke hiç keşke demeseydim.
An geliyor yüzünü bile görmek istemiyorum, an geliyor seni bir kaşık suda boğmak istiyorum. Ve an geliyor, bir kez daha gözlerine bakabilmek için her şeyimden vazgeçerdim diyorum kendime.
Hangi taş, hangi dağ, hangi yol, hangi iz bulabilir bendeki sorunun cevabını ? Gerçekten seven insan kalbinden atabilir mi ? Ne olursa olsun, ne yapmış olursa olsun, kalbini bir köşesinde sevmez mi onu ? Nasıl olur da ''Gerçekten seviyorum, sevdim'' diyip de hiç umursamayacak kadar aciz bırakabilir bir insanı kader. Sorumun cevabı sende saklı. Haydi söyle, nasıl başarabildin bunu ?
Ara sıra aklıma gelmiyor değil.. Belki de gerçekten sevmedin beni kim bilir.. Sadece yalan söyledin belki de..
Peki ya ben ? Benim gibi herkesin imrendiği, güçlü dediği bir insan, nasıl kanar böyle bir yalana ? Sen mi çok iyi bir yalancısın, yoksa ben mi çok profesyonel bir aptal, bilmiyorum.
Bazen düşünüyorum, çok düşünüyorum.. Peki, hadi yalan söyledin, sevmedin bunu kabullendim ama.. Hiç mi vicdan yok sende be kadın ! Madem öldürdün kalbimi çek, git ! Ne diye ruhuma işkence edersin ?
Dünya döngüsüdür bu.. Birisi acı çeker, gelip sana acı çektirir. Sen acı çekersin, ama ona kıyamadığın için bir başkasına acı çektirirsin. O da sana kıyamadığı için bir başkasına, o bir başkasına.. Aşk dediğimiz şey bu değil midir aslında ? Aşık olmak düpedüz mazoşist olmak değil midir ? Hangi aklı başında insan, aşık olmayı ister ki ? Zaten sana aşık olmayı da ben istemedim ki..
Hani bana diyorsun ya ; '' Sen o unutamadığın ilk aşkına git '' diye.. İnsanlar çaresiz kaldıklarında kendi hayatlarından kesitler çıkarıp, bahane olarak kullanırlar bilir misin ?
Belki de öyle söylediğin için dönüp dolaşıp sana geliyorumdur. İlk aşkıma gidiyorumdur.. Ama gizlice, sessizce.. Bunun gururla bir alakası yok, bunun seninle alakası var.
Keşke biraz olsun sevebilseydin beni.
Ya da biraz olsun dürüst olabilseydin.
Öldürmeseydin beni
Yarım yamalak yanımda olsaydın.
Benimle ölseydin keşke,
Benimle nefes alsaydın.
Keşke.. Keşke hiç keşke demeseydim.