Karanlıklaröksüzlükler duyamaz seni...
Onlara hitap edemez artık cümlelerin...
kes sesini!...
Matemlereyaslaraonulmaz acılara gömülü bu omuzlar taşıyamaz senin tek bir heceni!...
kes sesini!...
"Anı"denilen geçmiş vakitlerine mahkum şimdi
kendi kendini yiyip bitiren biri şimdisahiplenen bu omuzları...
Kendi kendine "sus"demekten usanan bir canlı "cansız" şimdi...
Yorma daha fazla bu mahkumukes sesini!...
Gözyaşından başka ıslaklık görmemiş gözlerititremekte elleri
üşüyor dayanılmazlıkların girdabına tutulmuşluğun soğukluğunda
karanlıklara mahkum gibi...
Aydınlanmayacak gibisoğuk bir duvara çarpmışsendelemiş
bir daha kapıyı bulamayacak gibi şimdi...
Sadece mahkum...
İşit bunun sözlerinitut istediklerinikes sesini!
Sus iştesus...
Sus ki kabuslara esir olmayayım henüz kendi esaretimden kurtulamamışken!..
Kuyulara atmayayımalışılmadıkların eline bırakmayayım ruhumusendelerim..
Kes sesini!...
Çöl gibi ya da hayırhayırkutup gibibuz gibidir o yerler.
Karanlıktırkorkarım.Ruhum istemezkaçıverir...
O yerler ki birer seraptır aslında vahalarda belirmiş olan.
Cezbetmesin oralar senialdanma seraplara.Kes sesini!...
"Ben gidiyorumondayımsusturamazsın beni..asıl sen kes sesini!..."
Kendimle savaş verdirme banasus demekten bezdirdin benialıp kaçacağım seni..
Yorma beni!..Kes sesini!...
"Boşa uğraşmabiliyorsun...
Gelememondayımhep kalacağım...
Sen gelmeyeceksin belkiama benhep ondayım...
Beni salıverirken onun yüreğiyle sevişmek içindüşünmüştün her bir şeyi...
Gelmesen de gittim..."
Sen benimsin yürekterk etmemelisin beni.Gitmemelisin.
Dur! Tamam konuş amadön bana.Ben senin sahibinim.gell!...
"Hayıryürek kendini taşıyan bedene ait değildir.
Beni özgür bıraktıngittim.
Bir daha gelmeyeceğimi bilmeliydinemanet değildim
sen beni sonsuza dek vermiştinbir an bile düşünmedin...
Şimdi tekrar çağıramazsın beninafile!...
Gelememondayım dedim..."
Düşüncelerimdeköşede bucakta kalıvermişsaklanmış bir giz olarak kal...
Ben bile bilmeyeyim o giziunutmuş olayım mesela...
Özgürlüğümü aldın elimdenaşkın albenisine kapıldıngittin...
Sızlatma içimi...
Ey kalp! Susmuyorsun...
Durmadan bağırıyorçığlık çığlığa kalıveriyorsun ansızlıklarda...
Düşünemiyorumsusturuyorsun beni dahi...
Sesleniyorbağırıp çağırıyorhaykırıyoristiyorsun!!...
"Evetsusmuyorumhaykırışlarım artacak...
Sen var olduğun sürece -belki daha sonra bile- sürecek bu haykırışlarım...
İstediğim tek o idiondayım...
Artık gelmeyeceğimmilyon kere söyledim bunu sanausanmadan yine söylerimsöyleyeceğim:
GELMEYECEĞİM!..."
Bana söz bırakmadınsusturdun yinebak!..
Pekigit o halde...
Özgürlüğümüözgürlüğüne kat!...
Azad oldun büyük bir coşkunlukla...
Gitonda kaybol...
Yokol aşk bahçelerindesevda kokusunu almışsın bir kere...
Pekiazad edildin...
Kazı o narin tırnaklarınla aşkınıkazı taşlarakayalara...
Ölesiye kazı sevdanı...
Haykırmanı kesme...
Peki susma!.
Onlara hitap edemez artık cümlelerin...
kes sesini!...
Matemlereyaslaraonulmaz acılara gömülü bu omuzlar taşıyamaz senin tek bir heceni!...
kes sesini!...
"Anı"denilen geçmiş vakitlerine mahkum şimdi
kendi kendini yiyip bitiren biri şimdisahiplenen bu omuzları...
Kendi kendine "sus"demekten usanan bir canlı "cansız" şimdi...
Yorma daha fazla bu mahkumukes sesini!...
Gözyaşından başka ıslaklık görmemiş gözlerititremekte elleri
üşüyor dayanılmazlıkların girdabına tutulmuşluğun soğukluğunda
karanlıklara mahkum gibi...
Aydınlanmayacak gibisoğuk bir duvara çarpmışsendelemiş
bir daha kapıyı bulamayacak gibi şimdi...
Sadece mahkum...
İşit bunun sözlerinitut istediklerinikes sesini!
Sus iştesus...
Sus ki kabuslara esir olmayayım henüz kendi esaretimden kurtulamamışken!..
Kuyulara atmayayımalışılmadıkların eline bırakmayayım ruhumusendelerim..
Kes sesini!...
Çöl gibi ya da hayırhayırkutup gibibuz gibidir o yerler.
Karanlıktırkorkarım.Ruhum istemezkaçıverir...
O yerler ki birer seraptır aslında vahalarda belirmiş olan.
Cezbetmesin oralar senialdanma seraplara.Kes sesini!...
"Ben gidiyorumondayımsusturamazsın beni..asıl sen kes sesini!..."
Kendimle savaş verdirme banasus demekten bezdirdin benialıp kaçacağım seni..
Yorma beni!..Kes sesini!...
"Boşa uğraşmabiliyorsun...
Gelememondayımhep kalacağım...
Sen gelmeyeceksin belkiama benhep ondayım...
Beni salıverirken onun yüreğiyle sevişmek içindüşünmüştün her bir şeyi...
Gelmesen de gittim..."
Sen benimsin yürekterk etmemelisin beni.Gitmemelisin.
Dur! Tamam konuş amadön bana.Ben senin sahibinim.gell!...
"Hayıryürek kendini taşıyan bedene ait değildir.
Beni özgür bıraktıngittim.
Bir daha gelmeyeceğimi bilmeliydinemanet değildim
sen beni sonsuza dek vermiştinbir an bile düşünmedin...
Şimdi tekrar çağıramazsın beninafile!...
Gelememondayım dedim..."
Düşüncelerimdeköşede bucakta kalıvermişsaklanmış bir giz olarak kal...
Ben bile bilmeyeyim o giziunutmuş olayım mesela...
Özgürlüğümü aldın elimdenaşkın albenisine kapıldıngittin...
Sızlatma içimi...
Ey kalp! Susmuyorsun...
Durmadan bağırıyorçığlık çığlığa kalıveriyorsun ansızlıklarda...
Düşünemiyorumsusturuyorsun beni dahi...
Sesleniyorbağırıp çağırıyorhaykırıyoristiyorsun!!...
"Evetsusmuyorumhaykırışlarım artacak...
Sen var olduğun sürece -belki daha sonra bile- sürecek bu haykırışlarım...
İstediğim tek o idiondayım...
Artık gelmeyeceğimmilyon kere söyledim bunu sanausanmadan yine söylerimsöyleyeceğim:
GELMEYECEĞİM!..."
Bana söz bırakmadınsusturdun yinebak!..
Pekigit o halde...
Özgürlüğümüözgürlüğüne kat!...
Azad oldun büyük bir coşkunlukla...
Gitonda kaybol...
Yokol aşk bahçelerindesevda kokusunu almışsın bir kere...
Pekiazad edildin...
Kazı o narin tırnaklarınla aşkınıkazı taşlarakayalara...
Ölesiye kazı sevdanı...
Haykırmanı kesme...
Peki susma!.