nones
Bayan Üye
Hayat olayları çok defasında faklı sunar önümüze.Bazen süsler, acıyı balla kaplar,büyük bir iştah ve sevinçle yemek için sabırsızlanırız;Lakin çiğnedikçe acısı canımızı yakmaya başlar sevincimizin yerini hüzün ve acı alıverir.
Kimsenin olmadığı yerde lastiğimiz patladımı lanet eder,sinirle öfkeyle değiştiririz ileride zincirleme kazayı görünce o öfkemiz buruk bir mutluluğa dönüşür.
Karşılaştığımız olaylar karşısında çabuk hüküm vermeden zamanın bize sunduğu gerçekleri beklememiz,ne kendimize,nede Hayata haksızlık yapmamıza engel olur.
Hafız Osman fırtınalı bir günde dolmuş kayıkla Beşiktaş’a geçecektir. Bir kayığa biner. Yol bitmek üzereyken kayıkçı ücretleri ister. Fakat Hafız Osman o gün aceleyle çıktığı için yanına para almayı unutmuştur. Kayıkçıya; “efendi, yanımda param yok, ben sana bir “vav” yazayım, bunu sahaflara götür,karşılığını alırsın” der. Kayıkçı yüzünü ekşitip söylenerek yazıyı alır. Bir müddet sonra kayıkçının yolu sahaflar tarafına düşer. Bakar ki yazılar, levhalar iyi fiyatlarla alınıp satılıyor. Cebindeki yazıyı hatırlar ve götürür satıcıya. Satıcı yazıyı alır almaz “Hafız Osman vav’ı” diyerek açık artırmaya başlar. Sonuçta iyi bir fiyata “vav”ı satar kayıkçı. Kayıkçı bir haftalık kazancından daha fazlasını bu “vav” ile kazanmıştır. Bir gün Hafız Osman yine karşıya geçecektir ve yine aynı kayıkçıyla karşılaşmıştır. Yol bitmek üzereyken yine ücretler toplanır. Hafız Osman da yol ücretini uzatır kayıkçıya. Kayıkçı “efendi para istemez, sen bir “vav” yazıver yeter” der. Hafız Osman gülümseyerek ; “efendi o “vav” her zaman yazılmaz.Sen dua et para kesemi yine evde unutayım” der...
Hayat kolay kolay ikinci şansı sunmaz,olaylar karşısında acele karar vermeden, neyin iyi neyin kötü olduğunu anlamak için kendinize zaman tanıyın.
*Alıntı
Kimsenin olmadığı yerde lastiğimiz patladımı lanet eder,sinirle öfkeyle değiştiririz ileride zincirleme kazayı görünce o öfkemiz buruk bir mutluluğa dönüşür.
Karşılaştığımız olaylar karşısında çabuk hüküm vermeden zamanın bize sunduğu gerçekleri beklememiz,ne kendimize,nede Hayata haksızlık yapmamıza engel olur.
Hafız Osman fırtınalı bir günde dolmuş kayıkla Beşiktaş’a geçecektir. Bir kayığa biner. Yol bitmek üzereyken kayıkçı ücretleri ister. Fakat Hafız Osman o gün aceleyle çıktığı için yanına para almayı unutmuştur. Kayıkçıya; “efendi, yanımda param yok, ben sana bir “vav” yazayım, bunu sahaflara götür,karşılığını alırsın” der. Kayıkçı yüzünü ekşitip söylenerek yazıyı alır. Bir müddet sonra kayıkçının yolu sahaflar tarafına düşer. Bakar ki yazılar, levhalar iyi fiyatlarla alınıp satılıyor. Cebindeki yazıyı hatırlar ve götürür satıcıya. Satıcı yazıyı alır almaz “Hafız Osman vav’ı” diyerek açık artırmaya başlar. Sonuçta iyi bir fiyata “vav”ı satar kayıkçı. Kayıkçı bir haftalık kazancından daha fazlasını bu “vav” ile kazanmıştır. Bir gün Hafız Osman yine karşıya geçecektir ve yine aynı kayıkçıyla karşılaşmıştır. Yol bitmek üzereyken yine ücretler toplanır. Hafız Osman da yol ücretini uzatır kayıkçıya. Kayıkçı “efendi para istemez, sen bir “vav” yazıver yeter” der. Hafız Osman gülümseyerek ; “efendi o “vav” her zaman yazılmaz.Sen dua et para kesemi yine evde unutayım” der...
Hayat kolay kolay ikinci şansı sunmaz,olaylar karşısında acele karar vermeden, neyin iyi neyin kötü olduğunu anlamak için kendinize zaman tanıyın.
*Alıntı