Konuşmadaki akıcılığın bozulması, bunlara verilen psikolojik(Konuşmaktan çekinme, konuşurken hata yapmaktan korkma) ve motor reaksiyonlarla (Vücudun çeşitli yerlerinde oluşan tikler), konuşmadaki uzatmalar, tekrarlar ve duraklamalarla kendini gösterir.
Bunlar genellikle :
Hece-ses uzatma (d-d-d-dur),
Kısa kelime tekrarı (al-al-al),
Ses uzatma ( Ssssssssivas ),
Durma Bloklamalar (an-ladım),şeklinde olabilir.
Akıcı konuşması bozulan kekeme iki şekilde tepki gösterir.
1. Psikolojik Tepkiler: Konuşmaktan kaçınma, konuşmaya başlangıçta ya da devam ederken yoğun stres ve anksiyete duyma
2. Motor Tepkiler:Vücudun çeşitli bölgelerinde meydana gelen tiklerdir. (baş, boyun, çene,ağız,göz tikleri)
Türkiye'de kekemeliğin görülme sıklığı erken dönem % 4 iken, kekemelikte genel sıklık % 1 dir.
Kekemeliğin nedenleri hakkında bir çok görüş öne sürülmüştür. Bu değişik görüşleri 5 ana başlık altında toplayabiliriz.
a. Kekemeliği öğrenilmiş bir davranış olarak kabul edenler: Bunlara göre kekemelerle kekeme olmayanlar arasında küme olarak kalıtım, fizik gelişim, sağlık gelişimi, zeka ya da kekemeliğe neden olabilecek tek etken yönünden hiç bir ayrıcalık yoktur. Kekemelik öğrenilen bir davranıştır.
b. kekemeliği perseverasyon belirtisi olarak açıklamaya çalışanlar: Bunlar breyin direnmeye neden olan durumun etkisi altındayken konuşmaya zorlanır ya da kişi kendisini konuşmak zorunda hissederse direnme etkisi onun konuşmasını etkiler. Bu direnme ve tepki tonuşmada tutulma, yineleme ya da uzatma biçiminde ortaya çıkar.
c. Kekemeliği yapısal olarak ele alanlar: Kekemeliği, sedensel, edelojik ya da nörolojik bir nedene bağlamaya çalışırlar, bu görüşte olanlara göre, kekeme olan bireyler aslında kekemeliğe uygun, yatkındırlar. Eğer çevre koşulları kekemeliği önleyecek durumdaysa çocuk kekeme olmadan dvnemi geçirir. Fakat çevre koşulları çocuğun bünyesi ile bağdaşırsa kekemelik gelişir. Kısaca, bu görüşte olanlara göre fiziki yapı kekemeliğe ortam hazırlar.
d. Kekemeliği bir kişilik bozukluğu olduğu görüşünde olanlar: Bunlar çoğunlukla ruh bilinci ve ruhsal sağaltımcılardır. Oonlara göre kekemelik bir kişilik bozukluğunun belirtisidir. Kekemelik benlik ve ruh çatışmasıdır.
e. Kekemeliğin tek bir nedene bağlı olmadığı görüşünde olanlar: Ripere göre kekeme çocuklar, duygusal çatışmaları olan bir geçmişe, konuşmada olağan sayılabilecek tutukluğu kekemelik diye tanımlayan, damgalayan bir aileye, kendilerini kekemeliğe kadar götürebilecek uygun bir bünyeye, konuşmalarının akıcılığını engelleyen bir çevreye ve sınırlı hoşgörüye sahiptirler.
Kekemeliğin Sebepleri
Travmatik yaşantılar ve korkular
Yangın, deprem, sel gibi afetler
Hayvandan korkma (genelde kedi ve köpek)
Tüp patlaması, bina çökmesi gibi olaylar
Trafik kazaları
Ateşli hastalık ve ameliyatlar
Bir kavgaya tanık olma
Sesle korkutulma
Kardeş kıskançlığı
Kekeme birini taklit etme