Durağa bir kız gelirdi, hergün bahçe kapısından çıkarak
Karanlık olurdu henüz, göremezdim bahçeyi
Ama bir kedili kız hikayesi dinlerdim
Güllerin rüzgara anlattığı yaprak yaprak.
Ardında fısıltılar, binbir türlü koku
Elinde kitaplar ve hemen ardında bir kedi
Durağa her sabah mahzun bir ışık getirirdi,
Dağılıverirdi sigara dumanıyla uyku...
Sabah beş sessizliği varken etrafta
Bir o gürültüydü kalbimin atışlarında
Zerafeti otururken banklarda,
Bir kedi tırmanıverirdi kucağına.
Tedirgin bir sıcaklık vardı gözlerinin ışıltısında
Bir kaç damla gün ışığıyla
Yüzmeyen balıklar asılı kalmış yosununa
Dokunmak isterdim boynuna dolanan saçlarına...
Kucağında bir kedi, ama parıldayan hanginizin gözleri?
Gözlerinde dalga, saçlarında kum, onda balık güzelliği
Her sabah sadece o doldururdu otobüsleri...
Bir de ellerime alabilseydim buz gibi istiridye ve incili ellerini!
Bir kedili kız vardı durağın karşısındaki evde
Otobüse binerken hergün
Uyku mahmurluğu olurdu gözlerinde
Uykuya doyamamışlığın, uyanmışlığın saat beşte.
Mağrurdu kedileri ama
Onlar kadar sokulgan değildi
Muhtaç olduğu sevgiyi
Hiç kimseden istemedi...
Gülleri sessiz şimdi bahçesinin,
Kedileri kimsesiz.
Tadı kalmadı hiçbirşeyin,
Tazecik soluğunu o, gölgelere teslim edeli.
Duygu Günkut
Karanlık olurdu henüz, göremezdim bahçeyi
Ama bir kedili kız hikayesi dinlerdim
Güllerin rüzgara anlattığı yaprak yaprak.
Ardında fısıltılar, binbir türlü koku
Elinde kitaplar ve hemen ardında bir kedi
Durağa her sabah mahzun bir ışık getirirdi,
Dağılıverirdi sigara dumanıyla uyku...
Sabah beş sessizliği varken etrafta
Bir o gürültüydü kalbimin atışlarında
Zerafeti otururken banklarda,
Bir kedi tırmanıverirdi kucağına.
Tedirgin bir sıcaklık vardı gözlerinin ışıltısında
Bir kaç damla gün ışığıyla
Yüzmeyen balıklar asılı kalmış yosununa
Dokunmak isterdim boynuna dolanan saçlarına...
Kucağında bir kedi, ama parıldayan hanginizin gözleri?
Gözlerinde dalga, saçlarında kum, onda balık güzelliği
Her sabah sadece o doldururdu otobüsleri...
Bir de ellerime alabilseydim buz gibi istiridye ve incili ellerini!
Bir kedili kız vardı durağın karşısındaki evde
Otobüse binerken hergün
Uyku mahmurluğu olurdu gözlerinde
Uykuya doyamamışlığın, uyanmışlığın saat beşte.
Mağrurdu kedileri ama
Onlar kadar sokulgan değildi
Muhtaç olduğu sevgiyi
Hiç kimseden istemedi...
Gülleri sessiz şimdi bahçesinin,
Kedileri kimsesiz.
Tadı kalmadı hiçbirşeyin,
Tazecik soluğunu o, gölgelere teslim edeli.
Duygu Günkut
