nones
Bayan Üye
Akıl/beden/ruh bileşiminin -kendisine amaçlı olarak yöneltilmiş olsun ya da raslantısal olsun- tüm deneyimler karşısındaki eğilim ve tutumları birer katalizör oluşturur.
Böylece, henüz az tekamül etmiş olan varlık, çevresindeki katalizörü, fiziksel bedeninin hayatta kalabilmesi açısından ve tecih ettiği sapmalar çerçevesinde algılar. Bilinci daha fazla gelişmiş bir varlık ise kalaliz mekanizmasının bilincine varmış olduğundan dolayı, alt-Logos tarafından kendisine sunulan katalizörü daha yüksek enerji merkezlerini etkileyecek bir katalizör şekline dönüştürmeye başlar. Yani alt-Logos bir varlığa temel bir katalizör iskeleti sunabilir. İskeleti kapsayacak kaslar ve etler ise bu defa bilgeliğin, sevginin, merhametin ve hizmetin var olabilmesi ve sürdürülebilmesi ile ilgilidirler ve akıl/beden/ruh bileşiminin temel katalizör üzerinde çalışarak daha karmasık bir katalizör meydana getirmesiyle oluşurlar. Bu yeni katalizör artık bu daha yüksek enerji merkezlerinde sapmalar yaratmakta kullanılabilir. Varlık tekamül ettikçe, alt-Logos ile, algılanan katalizör arasındaki bağlantı incelir, zayıflar ve en sonunda benlik kendisi için gerekli tüm katalizörleri seçer, yaratır ve üretir hale gelir.
Bu uzay/zaman noktasında hasata uygun özellik taşıyan varlıkların çoğu dış illüzyon üzerinde kısmi bir kontrol yeteneği kazanmıştır ve dış katalizörü de, henüz dengeleyememiş olduğu bazı eğilimleri üzerinde çalışmak için kullanmaktadır.
Program her akıl/beden/ruh bileşiminin kendisine özgü gereksinimlerine göre oluşturulur. Yine bunun için, bir akıl/beden/ruh bileşiminin kendi deneyimsel katalizörünün farkına varması, onun sesine kulak vermesi ve bu deneyiminden, kendisinin kazanmak için enkarne olduğu şeyi kazanmaya bakması istenir.
Affeder, bağışlarsanız, eylem çarkını ya da sizin karma dediğiniz şeyi durdurursunuz. Karmanın tümüyle silinebilmesi için gerekli dengeli bağışlama yalnız başkalarını değil, kendini de bağışlamayı içermesi gerekir. Diğerlerini bağışlamak, kendini bağışlamaktır. Bu konudaki idrak, bilinçli düzeyde hem kendini hem diğerlerini bağışlamayı şart koşar, çünkü herşey Bir dir. Tam bir bağışlama da, bunun kapsamına kendimizi sokmamışsak, mümkün değildir.
Bir fantazi-hayal kurmak, bu düşünce formunu, düşünce formunun yaratıcısı olan varlığa bağlı olabilirlik/olasılık bileşimine bağlar. Bu da, olayın üçüncü titreşim derecesinde meydana gelmesi olabilirlik/olasılığı nı artırır.
Bu Yoğunluk Derecesinde Varlığın Rolü, istek duyduğu her şeyi deneyimlemek, sonrada bu deneyimleri analiz etmek, anlamak ve kabul etmektir. Onların içindeki sevgi/ışığı bulup çıkarmak, süzmektir. Hiçbirşey bastırılmamalıdır. Gereği olmayanlar zaten kendiliğinden zayıflayacak ve çekip gideceklerdir. İsteğin analiz edilmesine bağlı olarak uyum gelişecektir. Varlık kendisini, damıtıp süzülmüş deneyimlerle donattıkça, bu istekleri de giderek sevgi/ışığın bilinçli uygulamalarına yönelecektir.
Sadece tek bir hizmet vardır. Yasa Bir dir. Kendini, Yaratan a sunmak ve birlik en büyük hizmettir. Tek Yaratan ı arayan bir varlık sonsuz zekayla birliktedir. Bu arayıştan, bu sunuştan, varlıkların -çeşitli illüzyon durumlar yada yaşadığınız illüzyonun (madde aleminin) çeşitli bileşimleri karşısındaki- sapmalarına bağlı olarak pek çok fırsat doğup gelişecektir. Böylece bazısı şifacı olur, bazısı işçi, bazısı öğretmen vs.
Devre sona ereken ve rahatsızlıklar, güçlükler ortaya çıkarken bazı varlıklar arayışa girecekler yada bu sarsıntı yüzünden arayışa itilecekler ve bunlar sonra sizin sözlerinizi telepatik olarak yada bu kitap gibi yazılı olarak halde alacaklar.
Öğrenmenin kuvvetli bir yolu diğer varlıklarla ilişkiye girmektir. Bu insanın kendisiyle uğraşmasından çok daha kuvvetli bir katalizördür. Başkaları olmadan sırf ken benliği ile meşkul olmak, hiç ayna olmayan bir ortamda yaşamaya benzer. O zaman varlık kendi varoluşunun meyvelerini göremez. Yani he varlık bir diğerine, onu yansıtarak yardım edebilir.
Kendini kabul etmek, kendini bağışlamak ve iradeyi yönlendirmek; işte disiplinli bir kişiliğe götüren yol budur.
Böylece, henüz az tekamül etmiş olan varlık, çevresindeki katalizörü, fiziksel bedeninin hayatta kalabilmesi açısından ve tecih ettiği sapmalar çerçevesinde algılar. Bilinci daha fazla gelişmiş bir varlık ise kalaliz mekanizmasının bilincine varmış olduğundan dolayı, alt-Logos tarafından kendisine sunulan katalizörü daha yüksek enerji merkezlerini etkileyecek bir katalizör şekline dönüştürmeye başlar. Yani alt-Logos bir varlığa temel bir katalizör iskeleti sunabilir. İskeleti kapsayacak kaslar ve etler ise bu defa bilgeliğin, sevginin, merhametin ve hizmetin var olabilmesi ve sürdürülebilmesi ile ilgilidirler ve akıl/beden/ruh bileşiminin temel katalizör üzerinde çalışarak daha karmasık bir katalizör meydana getirmesiyle oluşurlar. Bu yeni katalizör artık bu daha yüksek enerji merkezlerinde sapmalar yaratmakta kullanılabilir. Varlık tekamül ettikçe, alt-Logos ile, algılanan katalizör arasındaki bağlantı incelir, zayıflar ve en sonunda benlik kendisi için gerekli tüm katalizörleri seçer, yaratır ve üretir hale gelir.
Bu uzay/zaman noktasında hasata uygun özellik taşıyan varlıkların çoğu dış illüzyon üzerinde kısmi bir kontrol yeteneği kazanmıştır ve dış katalizörü de, henüz dengeleyememiş olduğu bazı eğilimleri üzerinde çalışmak için kullanmaktadır.
Program her akıl/beden/ruh bileşiminin kendisine özgü gereksinimlerine göre oluşturulur. Yine bunun için, bir akıl/beden/ruh bileşiminin kendi deneyimsel katalizörünün farkına varması, onun sesine kulak vermesi ve bu deneyiminden, kendisinin kazanmak için enkarne olduğu şeyi kazanmaya bakması istenir.
Affeder, bağışlarsanız, eylem çarkını ya da sizin karma dediğiniz şeyi durdurursunuz. Karmanın tümüyle silinebilmesi için gerekli dengeli bağışlama yalnız başkalarını değil, kendini de bağışlamayı içermesi gerekir. Diğerlerini bağışlamak, kendini bağışlamaktır. Bu konudaki idrak, bilinçli düzeyde hem kendini hem diğerlerini bağışlamayı şart koşar, çünkü herşey Bir dir. Tam bir bağışlama da, bunun kapsamına kendimizi sokmamışsak, mümkün değildir.
Bir fantazi-hayal kurmak, bu düşünce formunu, düşünce formunun yaratıcısı olan varlığa bağlı olabilirlik/olasılık bileşimine bağlar. Bu da, olayın üçüncü titreşim derecesinde meydana gelmesi olabilirlik/olasılığı nı artırır.
Bu Yoğunluk Derecesinde Varlığın Rolü, istek duyduğu her şeyi deneyimlemek, sonrada bu deneyimleri analiz etmek, anlamak ve kabul etmektir. Onların içindeki sevgi/ışığı bulup çıkarmak, süzmektir. Hiçbirşey bastırılmamalıdır. Gereği olmayanlar zaten kendiliğinden zayıflayacak ve çekip gideceklerdir. İsteğin analiz edilmesine bağlı olarak uyum gelişecektir. Varlık kendisini, damıtıp süzülmüş deneyimlerle donattıkça, bu istekleri de giderek sevgi/ışığın bilinçli uygulamalarına yönelecektir.
Sadece tek bir hizmet vardır. Yasa Bir dir. Kendini, Yaratan a sunmak ve birlik en büyük hizmettir. Tek Yaratan ı arayan bir varlık sonsuz zekayla birliktedir. Bu arayıştan, bu sunuştan, varlıkların -çeşitli illüzyon durumlar yada yaşadığınız illüzyonun (madde aleminin) çeşitli bileşimleri karşısındaki- sapmalarına bağlı olarak pek çok fırsat doğup gelişecektir. Böylece bazısı şifacı olur, bazısı işçi, bazısı öğretmen vs.
Devre sona ereken ve rahatsızlıklar, güçlükler ortaya çıkarken bazı varlıklar arayışa girecekler yada bu sarsıntı yüzünden arayışa itilecekler ve bunlar sonra sizin sözlerinizi telepatik olarak yada bu kitap gibi yazılı olarak halde alacaklar.
Öğrenmenin kuvvetli bir yolu diğer varlıklarla ilişkiye girmektir. Bu insanın kendisiyle uğraşmasından çok daha kuvvetli bir katalizördür. Başkaları olmadan sırf ken benliği ile meşkul olmak, hiç ayna olmayan bir ortamda yaşamaya benzer. O zaman varlık kendi varoluşunun meyvelerini göremez. Yani he varlık bir diğerine, onu yansıtarak yardım edebilir.
Kendini kabul etmek, kendini bağışlamak ve iradeyi yönlendirmek; işte disiplinli bir kişiliğe götüren yol budur.