T.C.YARGITAY HUKUK GENEL KURULU
E. 1993/18-590 K. 1993/710 T. 10.11.1993
Taraflar arasındaki "elatmanın önlenmesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 9. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 12.11.1991 gün ve 12911346 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerıne;
Yargıtay 18. Hukuk Daıresinin 11.5.1992 gün ve 27063727 sayılı ilâmı:
( ... 1 Davalının fırın olarak kullandığı dükkanın projede bir kapısı mevcut iken ikinci bir kapı yapılması, bu kapı vitrin içinde gizlenmiş olsa bile ana binanın mimari projesine aykın olduğu crhetle, bunun binaya zarar vermediği ve estetik açısından sakıncası bulunmadığı gerekçesiyle reddedilmesi ve davacı tarafın üçüncü bir kapı açıldığına dair iddiasının incelenmemesi, ,
2 Dayalının doğalgaza çevirdiği fırının bacasının ortak yerlerden bulunan kalorifer bacasına bağlaması projeye aykırılık teşkil ettiği için Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesinın 2. fıkrası hükmü uyarınca bütün kat maliklerinin rızasını gerektirdiği halde bu hususun sözü edilen madde hükmüyle ilgisi olmayan EGO projesine uygun olduğu gerekçesiyle bu konudaki istemin reddi,
3 Fırının üst pencerelerinin camsız olması, fırın kokularının üst katlara sirayetini sağlayacağı ve binanın görünümünde olumsuzluk yaratacağı cihetle bilirkişinin de bu konudaki görüşü dikkate alınmadan buna ilişkin istemin reddi doğrû görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmıştir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme karan bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabülü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı ( BOZULMASINA ) oybirliğiyle karar verildi.
E. 1993/18-590 K. 1993/710 T. 10.11.1993
Taraflar arasındaki "elatmanın önlenmesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 9. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 12.11.1991 gün ve 12911346 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerıne;
Yargıtay 18. Hukuk Daıresinin 11.5.1992 gün ve 27063727 sayılı ilâmı:
( ... 1 Davalının fırın olarak kullandığı dükkanın projede bir kapısı mevcut iken ikinci bir kapı yapılması, bu kapı vitrin içinde gizlenmiş olsa bile ana binanın mimari projesine aykın olduğu crhetle, bunun binaya zarar vermediği ve estetik açısından sakıncası bulunmadığı gerekçesiyle reddedilmesi ve davacı tarafın üçüncü bir kapı açıldığına dair iddiasının incelenmemesi, ,
2 Dayalının doğalgaza çevirdiği fırının bacasının ortak yerlerden bulunan kalorifer bacasına bağlaması projeye aykırılık teşkil ettiği için Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesinın 2. fıkrası hükmü uyarınca bütün kat maliklerinin rızasını gerektirdiği halde bu hususun sözü edilen madde hükmüyle ilgisi olmayan EGO projesine uygun olduğu gerekçesiyle bu konudaki istemin reddi,
3 Fırının üst pencerelerinin camsız olması, fırın kokularının üst katlara sirayetini sağlayacağı ve binanın görünümünde olumsuzluk yaratacağı cihetle bilirkişinin de bu konudaki görüşü dikkate alınmadan buna ilişkin istemin reddi doğrû görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmıştir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme karan bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabülü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı ( BOZULMASINA ) oybirliğiyle karar verildi.