“ Tarih : 25 Ocak 2004 Pazar
Yer : BJK İnönü Stadyumu
Saat : 19:00…”
Soğuk ve de sıradan bir kış günü,
Her iki takım da çıktı sahaya.
Fener attı ya İstanbul’a golü,
Bizimkiler hırsla başladı maça.
Birkaç pozisyonda faul beklediler,
Ama hakem hiç de oralı değildi.
İtiraz ederken bir de gol yediler,
Ardından Pancu’dan gole cevap geldi.
Zago her zamanki gibi günündeydi,
Ama bu sefer hakem bey de öyleydi.
İlk pozisyonda gösterdi sarı kartı,
Ardında basıp kırmızıyı attı.
Artık sinirler bir hayli gerilmişti,
Hele bizim İbo sanki delirmişti.
Önce girdi araya topunu kaptırdı,
Sonra yapıp faulü kendini attırdı.
Başta dedik ya hakem bey günündeydi,
Bu sefer de gözüne Ahmet’i kestirdi.
Sezar daldı araya hakem çaldı düdüğü,
Herkes şaşırdı kaldı neydi orda gördüğü.
Neyse ki hakem çaldı da son düdüğü,
Daha çok eksilmeden bitirdik ilk yarıyı.
Herkesin aklındayken hala gördüğü,
Merakla bekliyordu şu ikinci yarıyı.
Beklenen şeyler oldu çok fazla gecikmeden,
Samsun iki gol attı on dakika demeden.
Pancu bu hale daha fazla dayanamadı,
Bastı tekmeyi rakibe oyundan atıldı.
Bir süre sonra da Samsun skoru dörtledi,
Bizimkiler sahada acınacak haldeydi.
O anda sövmek geldi içimden hakeme,
Ama yapmadım ve kızdım bizimkilere.
Çünkü doğrusu buydu olan sadece şoktu,
Ortada kart görecek hiçbir neden yoktu.
Bu sırada İlhan’ın hiç sesi çıkmıyordu,
Doğrusu benim aklım bu işe ermiyordu.
Aradan çok geçmedi beklenmen gerçekleşti,
İlhan atılmak için ilk sinyalleri verdi.
Sonra girip rakibe aldı sazı eline,
Son noktayı koydu bu iğrenç geceye.
Eve dönerken geldi aklıma bunu yapmak,
Alıp elime kalemi olanları anlatmak.
Şimdi seviniyordur Beşiktaş düşmanları,
Ama onlar şunları da hiç unutmamalı:
Üzüldüğüm tek şey var ; artık namağlup değiliz,
Ama şundan eminim : “ŞAMPİYON YİNE BİZİZ!”
Şimdiden insanlar kendilerini buna hazırlamalı.
Gerçekten çok acı koyacak Kartal’ın intikamı…
Yer : BJK İnönü Stadyumu
Saat : 19:00…”
Soğuk ve de sıradan bir kış günü,
Her iki takım da çıktı sahaya.
Fener attı ya İstanbul’a golü,
Bizimkiler hırsla başladı maça.
Birkaç pozisyonda faul beklediler,
Ama hakem hiç de oralı değildi.
İtiraz ederken bir de gol yediler,
Ardından Pancu’dan gole cevap geldi.
Zago her zamanki gibi günündeydi,
Ama bu sefer hakem bey de öyleydi.
İlk pozisyonda gösterdi sarı kartı,
Ardında basıp kırmızıyı attı.
Artık sinirler bir hayli gerilmişti,
Hele bizim İbo sanki delirmişti.
Önce girdi araya topunu kaptırdı,
Sonra yapıp faulü kendini attırdı.
Başta dedik ya hakem bey günündeydi,
Bu sefer de gözüne Ahmet’i kestirdi.
Sezar daldı araya hakem çaldı düdüğü,
Herkes şaşırdı kaldı neydi orda gördüğü.
Neyse ki hakem çaldı da son düdüğü,
Daha çok eksilmeden bitirdik ilk yarıyı.
Herkesin aklındayken hala gördüğü,
Merakla bekliyordu şu ikinci yarıyı.
Beklenen şeyler oldu çok fazla gecikmeden,
Samsun iki gol attı on dakika demeden.
Pancu bu hale daha fazla dayanamadı,
Bastı tekmeyi rakibe oyundan atıldı.
Bir süre sonra da Samsun skoru dörtledi,
Bizimkiler sahada acınacak haldeydi.
O anda sövmek geldi içimden hakeme,
Ama yapmadım ve kızdım bizimkilere.
Çünkü doğrusu buydu olan sadece şoktu,
Ortada kart görecek hiçbir neden yoktu.
Bu sırada İlhan’ın hiç sesi çıkmıyordu,
Doğrusu benim aklım bu işe ermiyordu.
Aradan çok geçmedi beklenmen gerçekleşti,
İlhan atılmak için ilk sinyalleri verdi.
Sonra girip rakibe aldı sazı eline,
Son noktayı koydu bu iğrenç geceye.
Eve dönerken geldi aklıma bunu yapmak,
Alıp elime kalemi olanları anlatmak.
Şimdi seviniyordur Beşiktaş düşmanları,
Ama onlar şunları da hiç unutmamalı:
Üzüldüğüm tek şey var ; artık namağlup değiliz,
Ama şundan eminim : “ŞAMPİYON YİNE BİZİZ!”
Şimdiden insanlar kendilerini buna hazırlamalı.
Gerçekten çok acı koyacak Kartal’ın intikamı…