Kartal Kara...!

Asi Ruh

Kayıtlı Üye
agustos ayının ortalarında güzel başlayan bi gündü.sabah erkenden uyanmış hep birlikte kahvaltı ettikten sonra dagılmıştı Kara ailesi...Kimi işe kimi okula gitti.Ailenin en küçüğü Kartal o gün 18 yaşına giriyordu doğum günüydü.Kartal dogdugu zaman babası Beşiktaşlılığının doruk noktasında oldugu bi gundu soyadının da vermiş oldugu gururla ogluna Kartal ismini koymuştu.Kartal taşıdığı ismin ve soyismin agırlıgıı hep tasıdı omru boyunca dogdugu gunden beri Beşiktaşlıydı.Ama babası tahmin ettiği kadar Beşiktaşlı değildi yani onun kadar değildi.Babası Beşiktaş'ı adı gibi ezbere bilir ama içinde o aşkı yaşatmazdı Kartal'a göre.Hep kızardı babasına maç izlerken bile gol olunca çakmazdı Kartal'a elini kaldırdıgı zaman ,aferin oglum bak ne güzel oynuyorsunuz ısteyınce oluyor deyip teknik direktorluk yapardı.Kartal'ın istediği bu değildi gol olunca çakacaktı babasının eline çaaak baba dicekti siyaaaaaaah dicekti beyaaaaaaz cevabı alacaktı..Ama babasından hiç böyle bir tepki görmedi..Babasının Beşiktaş aşkını taşımadığını sadece skor taraftarı oldugunu soyleyıp durdu.Babası Kartal'ın deplasmanlara gitmesine izin vermiyordu , aslında içerdeki maçlara da gitmesine izin vermiyordu ama Kartal bazılarına kacarak gidip babasına söylemezdi.Babasının Beşiktaş aşkına olan inancı iyice kaybolmustu Kartal'ın galiba hiçbirzaman Beşiktaş gol atınca çaaaak diy bagıramayacaktı babasına.Annesiyle konustukları zamanlarda babasının eskiden Beşiktaş'ın her maçına gittiğini iki kelimesinden birinin Beşiktaş oldugunu soylerdi ama bunların hiçbirini görmedi Kartal babasında..Aklı almıyordu ama aldırış etmiyordu çünkü o gerçekten Beşiktaşlıydı ve babasının skor taraftarı olması bile onu ilgilendirmiyordu artık.Aksam oldugunda herkes yavas yavas eve gelmeye basladı.Kartal geldiğinde babası yoktu.Normalde evde olurdu bu saatlerde.Sofraya oturdular ama baba hala yoktu annesine sordu

-babam nerde anne ?
-gecicekmiş oglum bi işi varmış
-ne işi ki bu saatte?
-bilmiyorum oglum demin telefon actı biyere ugrayıp gelicem dedi

Saatler gecti baba eve geldiğinde Kartal yatmış annesi de televizyon seyrediyordu.Babası annesini çağırdı yanına ve pasta aldığını ona supriz yapmak istediğini söyledi.

-hanım hazırla da cocuk pastasını yesin hediyesini veriyim oyle yatsın yarın okula mutlu gıtsın
-ama canım Kartal yattı kaldırmayalım şimdi onu sabah yaparız yine mutlu gider okuluna
-peki hanım nabalım...

Babası aldıgı hediyeyi bas ucuna koyup bir de not yazarak dogum gununu kutlamak ona sabah kalktıgında bir supriz yapmak istemişti.Odasına girdi yazdıgı notu aldıgı hediyeyle beraber yastıgının yanına koydu...


gece 03.30 sularında büyük bir felaket yasandı ve ertesi sabah evin oldugu yerde beton yıgınları vardı.Kurtarma çalışmaları başlamış sirenler calıyor insanlar bagırıyordu.Bir grup kurtarma elemanı Kartal'ın yattıgı odanın bulundugu yerde sesler duydular.Kartal yasıyordu ve yardım istiyordu.4 saat suren çalışmanın ardından Kartal sıkıştıgı yerden kurtarıldı.Kartal'ın burnu bile kanamamış saglam bir sekilde ayaga kalktı etrafındakıler mucizeyi sevincle karsıladılar.Kartal cıkartıldıgı yere baktı gözlerinde yaslarla ve hala soktaydı.

-Annem
dedi
-Babam. Nerdeler??

-Çalışıyoruz koçum sen gec soyle hemsıre ablanın yanına
Kartal'ın gözleri hala cıkartıldıgı yerdeydi.Birden gozune birsey ilişdi Siyah Beyaz parlak birsey...
hemen cıkartmaya ugrastı ve babasının aksam basucuna koydugu hediyeyi sokup aldı ordan uzerındeki notla birlikte..Beşiktaş formasıydı hemde cok istediği cubuklu ve kutsal armanın üstunde kartal olan formaydı.Gözleri daha bi doldu Kartal'ın notu actı yavasca ve tozları ufleyerek.Bir kenarı yırtılmıs olan kagıtta sunlar yazıyordu:

Kartal...İsminin agırlıgının farkındasın degil mi? Peki ya soyadının ?
Hayatının vazgecılmez parcası olan Beşiktaş'ı deliler gibi severim bilirsin..
Seninle maç izlerken gol olurdu ya hep Kartal'ım hani uzatırdın elini çaaak baba diye bana kardeşimi hatırlatırdın o an biliyormusun? Kardeşim bir gün deplasmana gitmişti taaa Gaziantep'e Beşiktaş'ımız ugruna.Beşiktaş o gün 2-0 almıştı maçı ve donerken yolda kardeşimin telefonuna uyanmıştım gece.

-çaaaaak abi çaaaaaak
-olum geldinmi nerdesin
-yok abi daha ankara'ya bile gelmedik hala galibiyeti kutluyoruz otobuste ayakta durma sırası bana geldi koridordayım abi aklıma seinle gittiğimiz maclar geldi ee sen evlenince unuttun tabi bizi nasıl cakardık sapasaglam ellerimizi gol olunca.

o anlarda hep kardesimi hatırlatırdın bana Kartal'ım o yuzden cekerdim elimi ister istemez.Maclara gitme deyişimde hep bu yuzdendir.Bilirim ugruna sehitlerde versek Beşiktaş'ım sana canlar fedadır ama anla beni oglum hep bu yuzdendır Seninle Beşiktaş aşkımı yaşayamamam.Kartal'ın gözlerindeki yaşlar nehir gibi olmustu.
neyse oglum bugune ve gec geldim yetısemedım sana ama Kartal yuvası kapanmıstı sana forma almak ıstedım orjınal olsun dedım giysin okula gitsin herkese gostersın babam aldı desin herkese inat yenilsekte bunu gıysın dedim.Artık sabah kalktıgında giyer okula gidersin ben senden once uyanıyorum gorusemeyız belki.

SENİ COK SEVİYORUM KARTAL'ım...ve EMİN OL içimde ki BEŞİKTAŞ AŞKI hiç bitmedi
KARTAL'IM KARAM...KARA KARTAL'IM...!!!!


-genc senin isim soy isim ne kayıt tutuyoruz da yardımcı olmak amaclı
-KARTAL KARA...!!!! KARA KARTAL ULAN...!!!!
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers bugün haber
vozol
Geri
Üst