LegEnD
Kayıtlı Üye
İpin Hesabı
Zenginin biri ölümden ve kabirdeki yalnızlıktan çok korkuyormuş. "Öldüğüm geceyi kim kabre girerek sabaha kadar benimle geçirirse servetimin yarısını ona bağışlıyorum" diye vasiyet etmiş. Öldüğünde "Kim birlikte kabre girip sabahlamak ister?" diye araştırmışlar. Kimse çıkmamış. Nihayet bir hamal
-Benim sadece bir ipim var
kaybedecek bir şeyim yok. Sabaha kadar durursam zengin olurum." diye düşünerek kabul etmiş.
Vefat eden zengin ile birlikte defnetmişler. Sorgu sual melekleri gelmiş. Bakmışlar kabirde bir ölü
bir canlı var. "Nasıl olsa bu ölü elimizde... Biz şu canlı olandan başlayalım" demişler ve hamalı sorgulamaya başlamışlar.
-O ip kimin? Nereden aldın? Niye aldın? Nasıl aldın? Nerelerde kullandın?" Sabaha kadar sorgu sual devam etmiş
adamın hesabı bitmemiş. Sabahleyin kabirden çıkmış.
- Tamam
servetin yarısı senin
demişler.
- Aman
demiş hamal
istemem
kalsın. Ben
sabaha kadar bir ipin hesabını veremedim. O kadar servetin hesabını nasıl veririm?
Hayatını ve hayatın içerisinde istifade edilen lütufların hesabını vermek hafife alıncak şey değildir.
[SIZE=-1]Kaynak: Mehmet Akar
Mesel Denizi
Nil Yayınları
İstanbul 2001
s. 156[/SIZE]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Mesel Denizi
Mehmet Akar[/FONT]
İster İsen Yağa Ban İster İsen Bala Ban
Yahya Efendi Dergahını yaptırdığı zaman o civarda Ortaköy Rumlarından başka kimseler yoktu. Bir gün bir Rum Çoban
davar güderken koyunlarından iki tanesi dergâhın bahçesine girmiş. Koyunlarını çıkarmak maksadıyla dergahın bahçesine giren çoban
bir dervişin:
- Ne arıyordun? sorusuyla irkilerek:
-Koyunlarımı arıyordum
demiş.
Çobanı gören Yahya Efendi
Rum Çobanı dergaha içeri aldırmış
o na:
-Gel bakalım gel... Koyunlarını mı istersin
kendini mi? Yoksa ikisini birden mi
ne dersin? diyerek
çobanı rahat bir yere oturtarak:
-Yağ
bal ve ekmek getirin demesiyle
hemen anında sofra kuyrulmuş
isteneler gelmiş
sofra kurulunca Yahya Efendi
Rum Çobana:
-Hayde bakalım
bismillâh buyur
işte sana tereyağı
mumlu bal ve taze nan
ister ise yağa ban
ister isen bala ban
demiş.
Bu tatlı ortamdan sonra
çoban koyunlarına değil de kendine talib olmuş
o gün
orada
o vesileyle Müslüman olduğu için adı Balaban kalmış.
Zenginin biri ölümden ve kabirdeki yalnızlıktan çok korkuyormuş. "Öldüğüm geceyi kim kabre girerek sabaha kadar benimle geçirirse servetimin yarısını ona bağışlıyorum" diye vasiyet etmiş. Öldüğünde "Kim birlikte kabre girip sabahlamak ister?" diye araştırmışlar. Kimse çıkmamış. Nihayet bir hamal
-Benim sadece bir ipim var
Vefat eden zengin ile birlikte defnetmişler. Sorgu sual melekleri gelmiş. Bakmışlar kabirde bir ölü
-O ip kimin? Nereden aldın? Niye aldın? Nasıl aldın? Nerelerde kullandın?" Sabaha kadar sorgu sual devam etmiş
- Tamam
- Aman
Hayatını ve hayatın içerisinde istifade edilen lütufların hesabını vermek hafife alıncak şey değildir.
[SIZE=-1]Kaynak: Mehmet Akar
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Mesel Denizi
Mehmet Akar[/FONT]
İster İsen Yağa Ban İster İsen Bala Ban
Yahya Efendi Dergahını yaptırdığı zaman o civarda Ortaköy Rumlarından başka kimseler yoktu. Bir gün bir Rum Çoban
- Ne arıyordun? sorusuyla irkilerek:
-Koyunlarımı arıyordum
Çobanı gören Yahya Efendi
-Gel bakalım gel... Koyunlarını mı istersin
-Yağ
-Hayde bakalım
Bu tatlı ortamdan sonra