ashli
Bayan Üye
Küçük kasaba okulu, eskiden kalma,üzerine çaydanlık konan kömür sobasıyla ısıtılıyordu. Küçük bir erkek çocuğun görevi her gün okula sabah erkenden gelmek, öğretmen ve sınıf arkadaşları gelmeden sobayı yakıp okulu ısıtmaktı.
Bir sabah geldiklerinde okul binasını alevler içinde buldular. Bilincini kaybetmiş çocuğu yarı ölü, yarı diri binadan dışarı çıkardılar. Bedeninin alt kısmında ciddi yanıklar vardı. En yakın hastaneye götürüldü.
Ciddi şekilde yanmış yarı bilinçsiz çocuk,yattığı yataktan annesi ile doktorun konuşmasınıduydu. Doktor annesine oğlunUn bedeninin alt kısmının olduğu gibi yandığı için ölme olasılığının çok yüksek olduğunu, hayatta kalmasının neredeyse imkansız olduğunu söylüyordu .(belki böylesi daha iyiydi) Oysa cesur minik ölmek istemiyordu. Hayatta kalmak istediğine karar verdi. Doktorları şaşırtacak bir şekilde hayatta kalmayı başardı. Ölüm tehlikesini atlattığında yine annesiyle doktorun konuşmalarına kulak misafiri oldu. Doktor, annesine yangınını bedeninin alt kısmındaki deriye zarar verdiği için bacaklarını kullanmasının mümkün olamayacağını, ömür boyu sakat kalacağını söylüyordu.
Cesur çocuk kararlıydı. Ömür boyu sakat kalmayacaktı. Yürüyecekti. Oysa ne yazık ki belden aşağısı motor hareketlilikten yoksundu. Zayıf bacakları hareketsiz öylece sallanıyordu. Sonunda hastaneden taburcu edildi. Annesi her gün bacaklarına masaj yapıyordu; ama bacaklarında ne his, ne de kontrol vardı. Öte yandan yürüyeceği konusunda her zamankinden daha kararlıydı.
Yatmadığı zamanlar tekerlekli sandalyeyle geziyordu. Güneşli bir günde annesi biraz temiz hava alabilmesi için onu dışarı çıkardı. Tekerlekli sandalyesinde oturmak yerine kendisini sandalyeden attı. Bacaklarını arkasından çekerek çimenlerin üzerinde sürüklenmeye başladı.
Sürüklene sürüklene bahçelerinin çevresindeki beyaz çitlere ulaştı. Çok büyük bir gayretle çite dayanarak ayağa kalktı. Sonrada tutuna tutuna yürümeye çalıştı. Yürüyebileceğini ispat etmeye çalışıyordu. Bunu her gün yapmaya başladı. Bahçenin etrafındaki çitlere dayanarak yürümeye başlamıştı. Bacaklarına hayat kazandırmak dışında hiç bir isteği yoktu.
Günlük masajlar sonunda sebatı ve kararlılığı sayesinde ayakta durabilmeyi başardı, sonra da yavaş yavaş yürümeyi ve daha sonra da kendi başına yürümeyi ve koşmayı!! Okula yürüyrek gitmeye başladı, sonra da koşarak. Koşmanın tadına varmak amacıyla koşuyordu. Üniversite de yürüyüş kulubüne katıldı.
Bir müddet sonra Madison Square Garden'da hayatta kalması bile beklenmeyen, yürmesi ve hatta koşması olanakdışı olan bu genç adam, bu kararlı genç adam, yani Dr. Gienn Cunningham dünyanın en hızlı koşan adamlarından biri seçildi.
Bir sabah geldiklerinde okul binasını alevler içinde buldular. Bilincini kaybetmiş çocuğu yarı ölü, yarı diri binadan dışarı çıkardılar. Bedeninin alt kısmında ciddi yanıklar vardı. En yakın hastaneye götürüldü.
Ciddi şekilde yanmış yarı bilinçsiz çocuk,yattığı yataktan annesi ile doktorun konuşmasınıduydu. Doktor annesine oğlunUn bedeninin alt kısmının olduğu gibi yandığı için ölme olasılığının çok yüksek olduğunu, hayatta kalmasının neredeyse imkansız olduğunu söylüyordu .(belki böylesi daha iyiydi) Oysa cesur minik ölmek istemiyordu. Hayatta kalmak istediğine karar verdi. Doktorları şaşırtacak bir şekilde hayatta kalmayı başardı. Ölüm tehlikesini atlattığında yine annesiyle doktorun konuşmalarına kulak misafiri oldu. Doktor, annesine yangınını bedeninin alt kısmındaki deriye zarar verdiği için bacaklarını kullanmasının mümkün olamayacağını, ömür boyu sakat kalacağını söylüyordu.
Cesur çocuk kararlıydı. Ömür boyu sakat kalmayacaktı. Yürüyecekti. Oysa ne yazık ki belden aşağısı motor hareketlilikten yoksundu. Zayıf bacakları hareketsiz öylece sallanıyordu. Sonunda hastaneden taburcu edildi. Annesi her gün bacaklarına masaj yapıyordu; ama bacaklarında ne his, ne de kontrol vardı. Öte yandan yürüyeceği konusunda her zamankinden daha kararlıydı.
Yatmadığı zamanlar tekerlekli sandalyeyle geziyordu. Güneşli bir günde annesi biraz temiz hava alabilmesi için onu dışarı çıkardı. Tekerlekli sandalyesinde oturmak yerine kendisini sandalyeden attı. Bacaklarını arkasından çekerek çimenlerin üzerinde sürüklenmeye başladı.
Sürüklene sürüklene bahçelerinin çevresindeki beyaz çitlere ulaştı. Çok büyük bir gayretle çite dayanarak ayağa kalktı. Sonrada tutuna tutuna yürümeye çalıştı. Yürüyebileceğini ispat etmeye çalışıyordu. Bunu her gün yapmaya başladı. Bahçenin etrafındaki çitlere dayanarak yürümeye başlamıştı. Bacaklarına hayat kazandırmak dışında hiç bir isteği yoktu.
Günlük masajlar sonunda sebatı ve kararlılığı sayesinde ayakta durabilmeyi başardı, sonra da yavaş yavaş yürümeyi ve daha sonra da kendi başına yürümeyi ve koşmayı!! Okula yürüyrek gitmeye başladı, sonra da koşarak. Koşmanın tadına varmak amacıyla koşuyordu. Üniversite de yürüyüş kulubüne katıldı.
Bir müddet sonra Madison Square Garden'da hayatta kalması bile beklenmeyen, yürmesi ve hatta koşması olanakdışı olan bu genç adam, bu kararlı genç adam, yani Dr. Gienn Cunningham dünyanın en hızlı koşan adamlarından biri seçildi.