Kaldırımlar

Kaldırımlar

Sokaktayim kimsesiz bir sokak ortasinda
Yuruyorum arkama bakmadan yuruyorum
Yolumun karanliga karisan noktasinda
Sanki beni bekleyen bir hayal goruyorum.

Kara gozler kul rengi bulutlarla kapanik;
Evlerin bacasini kolluyor yildirimlar.
Bu gece yarisinda iki kisi uyanik:
Biri benim biri de uzayan kaldirimlar

Icimde damla damla bir korku birikiyor;
Saniyorum her sokak basini kesmis devler
Simsiyah comlarini uzerime dikiyor
Gozleri cikarilmis bir ama gibi evler

Kaldirimlar istirap cekenlerin annesi
Kaldirimlar icimde yasamis bir insandir.
Kaldirimlar duyulur ses kesilince sesi
Kaldirimlar icimde uzayan bir lisandir.

Bana dusmez can vermek yumusak bir kucakta
Ben bu kaldirimlarin emzirdigi cocugum.
Aman sabah olmasin bu karanlik sokakta
Bu karanlik sokakta bitmesin yolculugum

Ben gideyim yol gitsin ben gideyim yol gitsin;
Iki yanimdan aksin bir sel gibi fenerler.
Tak tak ayak sesimi ac kopekler isitsin;
Yolumda bir tak olsun zulmetten tas kemerler.

Ne isikta gezeyim ne goze goruneyim;
Gunduzler size kalsin verin karanliklari.
Islak bir yorgan gibi iyice buruneyim
Ortun ustume ortun serin karanliklari.


Necip Fazıl Kısakürek

---> Kaldırımlar

çok hos tşkler