єѕтяєℓℓα
Bayan Üye
Kafka'dan Aforizmalar
"Yok edilmez bir tek şeydir; her insan tek başına bu yok edilmezdir; beri yandan bütün insanlarda ortak özelliktir yok edilmez; dolayısıyla insanları birbirine bağlayan eşsiz bir bağ bulunmaktadır."
Doğru yol gergin bir ip boyunca ilerler; yükseğe değil yerin az üzerine çekilmiştir ip. Üzerinde ilerlemekten çok insanı çelmelemek için çekilmiş gibidir.
İnsanın asıl olarak iki günahı vardır diğer günahlar bunlardan kaynaklanır: Sabırsızlık ve tembellik. İnsanlar sabırsızlıklarından dolayı Cennet'ten atıldılar geri dönemeyişleri de tembelliklerinden. Günahlarının sayısı tektir belki: Sabırsızlıktan atıldılar yine sabırsızlıktan geri dönemiyorlar.
Ecel köprüsünden atlayanların çoğunun gölgeleri ölüm ırmağının çırpıntısına dokunup geçer; neden denirse ırmak bu dünyadan öte yana doğru akar ve hala bu dünya denizlerinin tuzunu taşır. Irmak İğrenerek kabarır birden akıntı tersine döner ölüler yaşamın İçine kusulur. Ne var ki ölüler mutludur öfkeden kudurmuş ırmağı teşekkür ezgileriyle yumuşacık severler.
Bir noktadan sonra vazgeçmek olanaksızdır. Erişilmesi gereken nokta da orasıdır.
İnsanın gelişiminin son noktasına varacağı an daima bir yinelenme içindedir. Devrimci öze sahip düşünsel devinimlerin geride bırakılan her şeyin anlamını yitirdiğini söylemeleri bu yüzden doğrudur çünkü o anda bile gelişimini tamamlayan tek bir şey yoktur.
Savaşmaya davet Kötü'nün sahip olduğu en çekici silahtır. Bu kadınla savaşmaya benzer sonu yatağa çıkar.
Bir elma biri diğerinden değişik görünümlere sahip olabilir: Kafasını uzatıp masanın üzerindeki elmayı görmeye çalışan çocuğun görüşü ve bunun yanında hiç sakınmasız elmayı yanındakine verebilen evin efendisininki.
Ölüm arzusu bilgeliğe kavuşulduğunun ilk belirtisidir. İçinde bulunulan yaşam katlanılmazdır başka bir yaşam ise ulaşılmaz.
İlerlediğim yol dümdüz olsaydı ilerlemek için tüm çabalarıma rağmen geriye doğru hareket etseydim çaresizlik bu olurdu; ama sen aşağıdan da ayırtına varabileceğin gibi dik bir yokuşu çıktığına göre adımlarının geri geri gitmesi kayman tırmandığın yerin dikliğinden kaynaklanabilir eğer böyleyse umutsuzluğun zamanı değildir.
Sonbaharda yollar gibi: Süpürüp temizliyorsun az sonra kurumuş yapraklarla kaplanıyor üzeri.
Eğer üzerine çıkmadan inşa edilebilseydi belki de Babil Kulesi'nin yapılması yasaklanmazdı.
Kötü sizi ondan gizli saklı bir şeyler kotarabileceğinize inandırmasın.
El yapabildiğince sıkı tutar taşı. Olabildiğince uzağa atabilmek için sıkıca kavrar. Yol işte o kadar uzağa götürür insanı.
Ders sensin ne yazık ki etrafta öğrenci yok.
İçinize sonsuz cesaret dolduran gerçek düşmandır .
Üzerinde durduğun alanın iki ayağınla bastığından geniş olamayacağını bilmek mutlulukların en büyüklerindendir.
Alelacele koşup yaşama sığınmıyorsa insan yaşamdan zevk alabilir mi?
Bir amaca rağmen yol yok; yol diye adla duraklama anı.
Kötü davranmak bizden istenir; iyi davranmak ise zaten içimizdedir.
Kötü'ye bir kez yol verdin mi artık kendisine inanılmasını beklemez.
Seni Kötü'ye yol vermeye yönelten art niyetler sana ait değildir. Kötü'nündür.
İyi bir yanıyla rahatsız edicidir.
Din uğruna kendilerini feda edenler bedeni yadsımaz zıddına çarmıha layık görerek şereflendirirler; bu yüzden düşmanlarıyla aynı biçimde düşünmektedirler.
Var olan sahip oluş değildir sadece oluş nefesini teslim etmeyi boğulup gitmeyi uman oluştur.
Sorularımın neden yanıtsız kaldığına şaşardım eskiden artık soru sorabileceğime olan güvenime şaşırıyorum. Nedir gerçekten güvenmiyordum sadece soruyordum.
Sonsuzluk yolunda bu denli hızlı ilerleyişine şaşan biri vardı aslında yokuş aşağı son hız yuvarlanmaktan gayrisini yapmıyordu.
Dünya ile savaşta dünyanın tarafını tut.
Kimseyi kandırmamalı giderek dünyayı kandırıp onu olası bir utkudan uzaklaştırmamalı.
Doğamız bizi onlardan uzağa atmasaydı eğer asla başa çıkamayacağımız sorunlar vardır.
Üzerine yeterince basılmadığı için bel vermemiş bir merdiven basamağı basamağın kendisi açısından kimsesiz çatılmış bir tahta parçasından gayrisi değildir .
Kendini bu dünyadan uzağa sürgün eden herkes ötekileri sevmelidir ötekilerin dünyasından da sürgüne gitmektedir çünkü. Gerçek bu yolla insan doğasının derinliklerini kavramaya başlar elbette sevilir insan fakat tek koşulla: Terazide sevilenle eşit çekmek.
Bu dünyada hemcinsini seven sadece kendini sevene kıyasla ne az ne de çok yanlışa düşer. Sorulması gereken tektir: İnsan hemcinsini sevebilir mi ?
Ruhsal bir evrenden ötesinin hiç olduğu düşüncesi umudumuzu söndürür ne var ki bize kesinlik de sağlar.
Sanat Gerçek'in gözümüzü almasıdır: Geriye kaçan hilkat garibesi maskelere düşen ışıktır gerçek ondan ötesi değil.
Yok edilmesi mümkün olanlar sadece Cennet'te yok edilebiliyorsa bunun kesinliğine inanamayız; tam zıddına yok edilemiyorsa yanlış bir inanca saplanmışız demektir.
Sınavını insanlığa bakarak ver Şüphe edenin şüphesini. inananın inancını besler bu.
"Burada demir atmayacağım'' demek ve o anda kabarıp İnsanı kuşatan deli dalgalan duyumsayış.
İnsanlarla içli dışlı olmak insanın kendi kendisini göz hapsine almasını getirir peşi sıra.
Sözcüklerin karmaşasından kurtuluş yolu: Eyleme geçilerek yok edilecek olanın sımsıkı tutulması gerekir; ufak parçalara bölünen dökülür gider nedir yok edilemez.
Özgür irade bu üç açıdan görünür fakat üç görünüm aynı anda var olduklarından bir bütün oluştururlar; bu temelde öyle bir birliktir ki özgür olsun olmasın bu birlikte iradeye yer yoktur.
''Nedir sonra olan biten tek şey yokmuş gibi işinin başına geçti.'' Belki hiçbir öyküde geçmiyor fakat eski öyküler yığınından kulağımıza aşina gelen sözler bunlar.
''İnançtan yoksun olduğumuz söylenemez. Yaşamamız bile tek başına bir inanç değeridir.''
''İnancın insanı deliliğe sürükleyen gücü işte bu 'mümkün mü' sözünde gizlidir ancak bu olumsuzlamada kendini açığa vurur.''
Evden çıkman uzaklaşman gereksiz. Masanda otur ve söyleyeceklerimi dinle. Dinlemesen de olur beklemen yeterli.
Beklemesen de olur hiç ses çıkarma ve tek başına ol. Dünya maskesini düşürmen için sana gelecektir; yapabileceği başka bir şey yoktur ayartıya kapılmış ayaklarının altında kıvranıp duracaktır.
"Yok edilmez bir tek şeydir; her insan tek başına bu yok edilmezdir; beri yandan bütün insanlarda ortak özelliktir yok edilmez; dolayısıyla insanları birbirine bağlayan eşsiz bir bağ bulunmaktadır."
Doğru yol gergin bir ip boyunca ilerler; yükseğe değil yerin az üzerine çekilmiştir ip. Üzerinde ilerlemekten çok insanı çelmelemek için çekilmiş gibidir.
İnsanın asıl olarak iki günahı vardır diğer günahlar bunlardan kaynaklanır: Sabırsızlık ve tembellik. İnsanlar sabırsızlıklarından dolayı Cennet'ten atıldılar geri dönemeyişleri de tembelliklerinden. Günahlarının sayısı tektir belki: Sabırsızlıktan atıldılar yine sabırsızlıktan geri dönemiyorlar.
Ecel köprüsünden atlayanların çoğunun gölgeleri ölüm ırmağının çırpıntısına dokunup geçer; neden denirse ırmak bu dünyadan öte yana doğru akar ve hala bu dünya denizlerinin tuzunu taşır. Irmak İğrenerek kabarır birden akıntı tersine döner ölüler yaşamın İçine kusulur. Ne var ki ölüler mutludur öfkeden kudurmuş ırmağı teşekkür ezgileriyle yumuşacık severler.
Bir noktadan sonra vazgeçmek olanaksızdır. Erişilmesi gereken nokta da orasıdır.
İnsanın gelişiminin son noktasına varacağı an daima bir yinelenme içindedir. Devrimci öze sahip düşünsel devinimlerin geride bırakılan her şeyin anlamını yitirdiğini söylemeleri bu yüzden doğrudur çünkü o anda bile gelişimini tamamlayan tek bir şey yoktur.
Savaşmaya davet Kötü'nün sahip olduğu en çekici silahtır. Bu kadınla savaşmaya benzer sonu yatağa çıkar.
Bir elma biri diğerinden değişik görünümlere sahip olabilir: Kafasını uzatıp masanın üzerindeki elmayı görmeye çalışan çocuğun görüşü ve bunun yanında hiç sakınmasız elmayı yanındakine verebilen evin efendisininki.
Ölüm arzusu bilgeliğe kavuşulduğunun ilk belirtisidir. İçinde bulunulan yaşam katlanılmazdır başka bir yaşam ise ulaşılmaz.
İlerlediğim yol dümdüz olsaydı ilerlemek için tüm çabalarıma rağmen geriye doğru hareket etseydim çaresizlik bu olurdu; ama sen aşağıdan da ayırtına varabileceğin gibi dik bir yokuşu çıktığına göre adımlarının geri geri gitmesi kayman tırmandığın yerin dikliğinden kaynaklanabilir eğer böyleyse umutsuzluğun zamanı değildir.
Sonbaharda yollar gibi: Süpürüp temizliyorsun az sonra kurumuş yapraklarla kaplanıyor üzeri.
Eğer üzerine çıkmadan inşa edilebilseydi belki de Babil Kulesi'nin yapılması yasaklanmazdı.
Kötü sizi ondan gizli saklı bir şeyler kotarabileceğinize inandırmasın.
El yapabildiğince sıkı tutar taşı. Olabildiğince uzağa atabilmek için sıkıca kavrar. Yol işte o kadar uzağa götürür insanı.
Ders sensin ne yazık ki etrafta öğrenci yok.
İçinize sonsuz cesaret dolduran gerçek düşmandır .
Üzerinde durduğun alanın iki ayağınla bastığından geniş olamayacağını bilmek mutlulukların en büyüklerindendir.
Alelacele koşup yaşama sığınmıyorsa insan yaşamdan zevk alabilir mi?
Bir amaca rağmen yol yok; yol diye adla duraklama anı.
Kötü davranmak bizden istenir; iyi davranmak ise zaten içimizdedir.
Kötü'ye bir kez yol verdin mi artık kendisine inanılmasını beklemez.
Seni Kötü'ye yol vermeye yönelten art niyetler sana ait değildir. Kötü'nündür.
İyi bir yanıyla rahatsız edicidir.
Din uğruna kendilerini feda edenler bedeni yadsımaz zıddına çarmıha layık görerek şereflendirirler; bu yüzden düşmanlarıyla aynı biçimde düşünmektedirler.
Var olan sahip oluş değildir sadece oluş nefesini teslim etmeyi boğulup gitmeyi uman oluştur.
Sorularımın neden yanıtsız kaldığına şaşardım eskiden artık soru sorabileceğime olan güvenime şaşırıyorum. Nedir gerçekten güvenmiyordum sadece soruyordum.
Sonsuzluk yolunda bu denli hızlı ilerleyişine şaşan biri vardı aslında yokuş aşağı son hız yuvarlanmaktan gayrisini yapmıyordu.
Dünya ile savaşta dünyanın tarafını tut.
Kimseyi kandırmamalı giderek dünyayı kandırıp onu olası bir utkudan uzaklaştırmamalı.
Doğamız bizi onlardan uzağa atmasaydı eğer asla başa çıkamayacağımız sorunlar vardır.
Üzerine yeterince basılmadığı için bel vermemiş bir merdiven basamağı basamağın kendisi açısından kimsesiz çatılmış bir tahta parçasından gayrisi değildir .
Kendini bu dünyadan uzağa sürgün eden herkes ötekileri sevmelidir ötekilerin dünyasından da sürgüne gitmektedir çünkü. Gerçek bu yolla insan doğasının derinliklerini kavramaya başlar elbette sevilir insan fakat tek koşulla: Terazide sevilenle eşit çekmek.
Bu dünyada hemcinsini seven sadece kendini sevene kıyasla ne az ne de çok yanlışa düşer. Sorulması gereken tektir: İnsan hemcinsini sevebilir mi ?
Ruhsal bir evrenden ötesinin hiç olduğu düşüncesi umudumuzu söndürür ne var ki bize kesinlik de sağlar.
Sanat Gerçek'in gözümüzü almasıdır: Geriye kaçan hilkat garibesi maskelere düşen ışıktır gerçek ondan ötesi değil.
Yok edilmesi mümkün olanlar sadece Cennet'te yok edilebiliyorsa bunun kesinliğine inanamayız; tam zıddına yok edilemiyorsa yanlış bir inanca saplanmışız demektir.
Sınavını insanlığa bakarak ver Şüphe edenin şüphesini. inananın inancını besler bu.
"Burada demir atmayacağım'' demek ve o anda kabarıp İnsanı kuşatan deli dalgalan duyumsayış.
İnsanlarla içli dışlı olmak insanın kendi kendisini göz hapsine almasını getirir peşi sıra.
Sözcüklerin karmaşasından kurtuluş yolu: Eyleme geçilerek yok edilecek olanın sımsıkı tutulması gerekir; ufak parçalara bölünen dökülür gider nedir yok edilemez.
Özgür irade bu üç açıdan görünür fakat üç görünüm aynı anda var olduklarından bir bütün oluştururlar; bu temelde öyle bir birliktir ki özgür olsun olmasın bu birlikte iradeye yer yoktur.
''Nedir sonra olan biten tek şey yokmuş gibi işinin başına geçti.'' Belki hiçbir öyküde geçmiyor fakat eski öyküler yığınından kulağımıza aşina gelen sözler bunlar.
''İnançtan yoksun olduğumuz söylenemez. Yaşamamız bile tek başına bir inanç değeridir.''
''İnancın insanı deliliğe sürükleyen gücü işte bu 'mümkün mü' sözünde gizlidir ancak bu olumsuzlamada kendini açığa vurur.''
Evden çıkman uzaklaşman gereksiz. Masanda otur ve söyleyeceklerimi dinle. Dinlemesen de olur beklemen yeterli.
Beklemesen de olur hiç ses çıkarma ve tek başına ol. Dünya maskesini düşürmen için sana gelecektir; yapabileceği başka bir şey yoktur ayartıya kapılmış ayaklarının altında kıvranıp duracaktır.