Ey kader!
Sınırlarımı ölçmek istedin hep…
Ne kadar sevdiğimi görmek istedin…
Peki;nereye kadar dayanabileceğimi sandın!?
Bitmedim daha…
…
Sigaraların dumanlarının havada raks ederken birbirine karıştığı bekleme odalarını bilirsiniz…
İnsan kendini orada o kadar yalnız hisseder ki…
Ellerindeki sigaranın alevinde bir simanın belirmesini umut eder…
Umut?
İnsanın umutları gökteki yıldızlar kadardır der bir çin atasözü…
Yalnızlıksa bu yıldızlardan hiçbirini göremeyecek kadar kör olmak demektir…
Psikolojik bir savaştır yalnızlık…
…
Ve bir gece bu savaşta yenik düştüm…Ve daha sonrası…
…
Limansız bir denizde rotasız ve ilerleyemeyen bir gemi misali
Dönüp dolaştım odamda o gece…
Duvarlarımdaki tablolara takıldı gözüm bazen…
Unutmaya çalıştım unutulup gittiğimi…
Umutlarımı unutalı da çok olmuştu zaten…
Artık;
Hayallerimi rafa kaldırıpgerçeklerimle yaşıyor
Kaygılarımla kolkola yürüyorum…
Gözlerimi kapatıp hayallere daldığım her an
Bir fırtına kopuyor gözlerimin arkasında…
Bir fırtına yıkıyor tüm hayallerimi…
Kader diyorum…Kader…
…
Umutsuzluklar diyarında yarının karanlığını aydınlatmanın en güvenilir yolu kaderdir
Bütün bilinmezlikleri Kaderin sorumluluğuna bırakarak sadece bildiklerimle yaşamak ne kadar bencil de gelse aslında hiç şikayetçi değilim…
Kadere emanet hayatım…
Kaderin kölesi hayatım…
Sınırlarımı ölçmek istedin hep…
Ne kadar sevdiğimi görmek istedin…
Peki;nereye kadar dayanabileceğimi sandın!?
Bitmedim daha…
…
Sigaraların dumanlarının havada raks ederken birbirine karıştığı bekleme odalarını bilirsiniz…
İnsan kendini orada o kadar yalnız hisseder ki…
Ellerindeki sigaranın alevinde bir simanın belirmesini umut eder…
Umut?
İnsanın umutları gökteki yıldızlar kadardır der bir çin atasözü…
Yalnızlıksa bu yıldızlardan hiçbirini göremeyecek kadar kör olmak demektir…
Psikolojik bir savaştır yalnızlık…
…
Ve bir gece bu savaşta yenik düştüm…Ve daha sonrası…
…
Limansız bir denizde rotasız ve ilerleyemeyen bir gemi misali
Dönüp dolaştım odamda o gece…
Duvarlarımdaki tablolara takıldı gözüm bazen…
Unutmaya çalıştım unutulup gittiğimi…
Umutlarımı unutalı da çok olmuştu zaten…
Artık;
Hayallerimi rafa kaldırıpgerçeklerimle yaşıyor
Kaygılarımla kolkola yürüyorum…
Gözlerimi kapatıp hayallere daldığım her an
Bir fırtına kopuyor gözlerimin arkasında…
Bir fırtına yıkıyor tüm hayallerimi…
Kader diyorum…Kader…
…
Umutsuzluklar diyarında yarının karanlığını aydınlatmanın en güvenilir yolu kaderdir
Bütün bilinmezlikleri Kaderin sorumluluğuna bırakarak sadece bildiklerimle yaşamak ne kadar bencil de gelse aslında hiç şikayetçi değilim…
Kadere emanet hayatım…
Kaderin kölesi hayatım…