Durma ne olur devam et bakma arkana!
Sensizken yıkılışımı yalvarışımı görme.
Git ama ne olur dönmemecesine ölümüne git.
Ben sensizlğin adını ölüm koydum ben hasretinin acısını ecel koydum.
Kaç kez daha ölebilirim ki? kaç kez daha canımı alabilirsin ki?
İşte ben unuttum seni. Çünkü seni seven o kalbi kör kuyulara attım...
Şimdi mutlumusun?
Hayır!
Sen mutsuzluğumsun.
Kalbimin en karanlık köşelerine hapsettiğim en büyük bedduamsın.
Hayır!
Bedduam degil sen benim sevmeye olan kinim sen benim aşka olan nefretimsin...
AMA
Hiç özlemedim mi sanıyorusun? Hiç hasretinin sancılarından kıvranmadım mı sanıyorsun?
Bana bakışını gülüşünü sarılışını özledim.
Benden önce uyanıp kulağıma birşeyler fısıldamanı özledim.
Kalp atışlarını duyabilmeyi özledim.
Ben senin nefes alışını bile özledim.
Ben seni çok özledim çok...
Şimdi ise yalnızlığım ve ben çok uzaklardayım
kaybolmak yok olmak istiyorum.
En karanlık gecelerden hiç uyanmak istemiyorum.
Eğer baş ucuma geLirsen kalp atışını dinletirmisin?
Kulağıma ise sadece sevdigini söyle
Ve beni ebedi yalnızlıka baş başa bırakıp...
Çekil git bensiz yârin^lara...