Izdırap

Izdırap


Izdırap, gece yarısında vuran gong gibi,
(Tın tın) öttü. Yüreğimi hoplatdı aniden...
Eski hülyalarım ki, yok hiçbirinin dibi,
Bağı kopmuş inciler gibi döküldü birden...

Izdırap, yalnız kaldığım anlardaki dostum..
Ruhumu saran hafakan, kafamda yanan kor.
Gürliyeyim dedim yıldırımlar gibi... sustum..
Yanıpta dışa sızdırmamak doğrusu çok zor.

Izdırap, gecede kendini hissetdirir;
Söyler ayrı bir buudda söylediği herşeyi...
Her ızdırap bir kısım ilhamlar da getirir,
Hatırlatır bizlere insanlığı sevgiyi.

Gecede bir sürü ilham, bir sürü de azap,
Bu, düşünce kuşağında bir doğum sancısı..
Azapsız dimağların görecekleri serap,
Sancılar değil; sancı çekmemek en acısı...

Ey ızdırap; anladım ki herşey senin ile!
Sen Hakk'a giden yollarda vuslata vesile