İtiraf: Bölüm 1 / Nymphomaniac: Part 1 (14 Mart 2014)

Bir LARS VON TRİER Filmi !

- İtiraf: Bölüm 1 / Nymphomaniac: Part 1 (2014) -

Vizyon Tarihi : 14 Mart 2014
Yapımı : 2013 - Danimarka , Almanya , Fransa , Belçika , İngiltere
Tür : Dram , Erotik
Süre: 122 Dak.
Yönetmen : Lars von Trier
Oyuncular : Charlotte Gainsbourg , Stellan Skarsgård , Stacy Martin , Shia LaBeouf , Christian Slater
Senaryo : Lars von Trier
Yapımcı : Peter Aalbæk Jensen

İtiraf (İngilizce: Nymphomaniac), senaristliği ve yönetmenliği Lars von Trier tarafından üstlenilen, 2013 yapımı iki bölümlü dram filmi. Başrollerinde Charlotte Gainsbourg, Stellan Skarsgård, Stacy Martin, Martin Solibakke, Shia LaBeouf, Jamie Bell, Christian Slater ve Connie Nielsen'ın yer aldığı filmin kısa bir sürümü 25 Aralık 2013'te Danimarka'da gösterime girdi.

Danimarkalı autör yönetmen Lars Von Trier'in Deccal (Antichrist) and Melankoli ile sürdürdüğü aykırı filmler serisine Nymphomaniac ile devam ediyor. Nemfomanyak bir kadın olan Joe'yu merkezine alan film, baş karakterinin doğumundan 50 yaşına kadar olan hayatına, özellikle de cinsel serüvenlerine odaklanıyor. Soğuk bir kış gecesi yakışıklı bir bekar olan Seligman, yolda dövülmüş halde Joe'yu bulur. Onu evine getirip, yaralarını sarar. Joe bu adamın evinde dinlenirken kendi hikayesini de anlatmaya başlar... Filmin oyuncu kadrosu ise Charlotte Gainsbourg, Stellan Skarsgård, Stacy Martin, Shia LaBeouf, Jamie Bell, Christian Slater, Uma Thurman ve Willem Dafoe gibi pek çok sürpriz ismi bir araya getiriyor.



Filmin konusu kadar oyuncuların orgazm olurken çekilen fotoğraflarından oluşan afiş de çok tartışıldı. Filmin başrol oyuncularından Shia LaBeouf'un filmin oyuncu seçimi sürecinde yapım şirketine penisinin fotoğraflarını gönderdiğini açıklamasıyla tartışmalar iyice alevlendi. Filmin Türkiye'de gösterime girip girmeyeceğine dair herhangi bir gelişme olmadı.



Türkiye'de vizyona girip girmeyeceği belli değildir.
!f İstanbul kapsamında gösterilecektir.

Lars von Trier her zamanki gibi provokatif! Son filmi biraz uzun olabilir, ama izlemeyi takip edecek düşünme ve tartışma sürecinin daha uzun
olacağı muhakkak. Başrolünü Charlotte Gainsburg’un oynadığı İtiraf bir seks bağımlısı hakkında. Ancak pek çok eleştirmenin de yazdığı gibi, grafik
seks sahnelerine rağmen film aslında erotik değil. Bilakis, kasıtlı biçimde seksi olmayan bir film. Yaratacağı tartışmalar daha ziyade insan doğası,
sekse bakışımız ve tabii ki her filmiyle, yaptığı her açıklamayla gündem yaratan yönetmenin kendisi üzerine olabilir. Bu kez ne yapmaya çalıştı?
Ürkünç ve büyüleyici dört saatlik bu epik filmde ne demek istiyor? Kafa yorulacak fazlasıyla malzeme var, ona şüphe yok. Lars von Trier’in en
karanlık malzemeleri bile gözlerimizi alamadığımız izlencelere çevirmedeki ustalığı tartışılmaz. Kendine has mizah anlayışı da…


“Belki benim başkalarından tek farkım, gün batımından hep daha fazlasını talep etmem. Güneş ufka vardığında daha görkemli renkler beklemem. Bu benim belki de tek günahım.”


* Film 1. bölüm (110’) ve 2. bölüm (130’) olarak iki ayrı seansta Özel Gösterim programıyla gösterilecektir.​

Nypmhomaniac: Bir Türlü Dolmayan Boşluklar



Aylardır beklenen, ortaya çıkan ilk görselleriyle dahi çok konuşulan, birer dakikalık kesitler halinde yayınlanan trailer’ları ile beklentiyi çokça yükselten ve şimdiden yılın olay filmi denebilecek Nypmhomaniac, ülkemizde ilk olarak !f 2014 programında gösterildi. Dünya prömiyerini Berlinale’de yapan filmi Almanya’da izleyenler methiyeler düzmüştü. Yönetmenin başyapıtı olduğu söyleniyordu. En kötü yorumlar ise, Trier sinemasını bir tık yukarı taşıyan ama bir başyapıt olmadığı yönündeydi.

Film, bizde de bütün dünyada olduğu gibi iki bölüm halinde gösterildi. Filmin kendisi ise sekize bölünmüş. Bu sebepten ilk ve ikinci bölümleri ayrı ayrı düşünmek çok yanlış olmaz. Nypmhomaniac, seks bağımlısı değil ‘nemfomanyak’ olan Joe’nun hikayesini anlatıyor. Genç halini Stacy Martin’in ve yaşlı halini Charlotte Gainsbourg’un canlandırdığı Joe, hayat hikayesini Stellan Skarsgård’ın canlandırdığı Saligman’a anlatmaya başlıyor. Yaklaşık dört saat süren bu hikaye sanki psikolojik düzeyde hasta-doktor ilişkisi üstüne kurulmuş gibi duruyor. Bu ilişki ilerledikçe derinleşse de daima seviyesini koruyor. Joe’nun hayata bakışı, durumuna getirdiği yorum ve bunun üzerine kurduğu hayatı onun ağzından dinliyoruz. Bir nemfomanyak olarak içindeki huzursuzluğu gidermek ve içindeki boşluğu doldurabilmek adına yaşadıklarını anlatırken hemen hemen bütün cinsel fantezilere de dokunuyor. Çok eşlilik, sadomazoşizm, çoklu ilişki, pedofili… Her birinden dem vururken çok rahatsız edici ve çoğunlukla katlanılmaz olabiliyor.

Lars Von Trier ve onun sineması hep tartışılır. Konulara ve karakterlere yaklaşımı ile onları ele alış biçimi pek kimse tarafından kolaylıkla kabul edilmez. Bu kadar konuşulan ve tartışılan bir yönetmen olmanın cefasını da hep çekmiştir. Gerçi bu durum biraz da onun karakterinden kaynaklanıyor desek yanılmayız. Nypmhomaniac da bu çizgide seyreden ve etkisini uzun süre devam ettirecek bir film. Trier’in sinemasının tipik örneklerini taşıyan, hatta birçoğunu da biraraya getiren Nypmhomaniac bu tartışmaları hiç olmadığı kadar körükledi.

Filmimiz ilk anından itibaren kendi düzenini ve ritmini oluşturuyor. Daha sonra hikayeye paralel olarak ortaya konan anolojiler filme tahmin etmesi zor bir derinlik katıyor. Adeta entelektüel bir seviye yaratıyor. Böylece film devamı için kendine sağlam bir zemin oluşturuyor. Saligman karakterinin filmdeki ağırlığı bu analojilerde kendini gösteriyor. Trier’in çizdiği bu entelektüel çizgi tamamen Saligman’da birleşiyor.Diğer karakterler, hikayenin yan elemanları olmaları gereği filmde oldukça kısa yer alıyorlar. Shia LaBeouf’un canlandırdığı Jerome karakteri dışında çoğunun hikayede çok önemli bir yeri yok. Uma Thurman’ın kısa ama muhteşem performansı, yine Willem Defoe’nun çok kısa ama gülümseten sahneleri filme renk katan sahnelerdi. Özellikle Uma Thurman’ın devleştiği sahne her açıdan kusursuza yakın.

Eğer ki filmi Trier’in başyapıtı olarak tanımlayacaksak bunu filmografisinin tamamına yaptığı göndermeler vesilesiyle söyleyebiliriz. Özellikle ilk bölüm bu göndermeler açısından çok zengin ama bu seyir zevkini düşürmüyor. Çünkü bu filme bir yerden tutunamamışsanız size dal uzatıyor, tutunmuşsanız da sıkıca sarılıyorsunuz.

İki bölümü kıyaslarsak, ilk bölümün birkaç adım önde olduğunu çok rahat söyleyebilirim. Filmin genel atmosferi ve Saligman’ın bağlantıları ilk bölümde çok daha kuvvetli. İkinci bölümde ise, Joe’nun hikayede yaşlanması dolayısıyla daha olgun ve durağan bir hava var. İlk bölüm daha çok genç ve doyumsuz bir havada sürerken, ikinci bölüm ise sakinleşen ve bazı yerlerde monotonlaşan bir havaya bürünüyor gibi. Anlatıcı Joe’nun ruh hali de bundan etkileniyor. Gençlik yıllarını anlatırken tıpkı o zamanki gibi hoyrat, bencil ve heyecanlıyken, hikayeyle birlikte büyüyor ve sonunda kendi muhasebesini yapar hale geliyor. Aynı karakterin farklı yaşlarını canlandıran oyuncuların bariz farklılığını hiç mi hiç önemsemeyen bir yönetmenin bu konuda böyle ince davranması da bana hep enteresan gelmiştir.

Sonuç olarak, bölümleri kıyasladığımız da ilk bölümün daha sürükleyici ve sarsıcı olduğu ortada. Bir bütün olarak da tam bir Trier işi olan film bu bağlamda beklentiyi büyük oranda karşılayacaktır. Nypmhomaniac, kurgusunun ve senaryosunun etkileyiciliğine ek olarak yönetmenin imzası niteliğindeki sonuyla tam bir Lars Von Trier filmi.​