hikayeokuyun16
Kayıtlı Üye
El campeón de pato
Allí vivieron miles de patos en torno a un lago. Estos patos organizado diferentes concursos y compitió con cuidado y se adjudicó los que llegaron primero. Gadro era ganar todas las competiciones que se organizaron durante los últimos años. Fue en primer lugar, un próximo todas las competiciones, como la natación, submarinismo, senderismo, etc bellamente hace muchos años, mientras que sus amigos estaban jugando alrededor; Gadro fue la formación por sí sola y es muy ambicioso acerca de ser el campeón de un día. Él no asistió a ninguna de las competiciones sin estar seguro de sí mismo y llegó primero en todos los juegos que él asistió.
Recientemente, Gadro comenzó a decir a sus amigos que tenía previsto migrar en algún lugar lejos. De hecho él no era feliz allí. Fue un lugar pequeño y él pensó que el mundo era tan grande. Su objetivo era ser famoso en todo el mundo. Ser famoso en ese lugar no era suficiente para él. Él quiso ser un mundo famoso pato.
Un día Gadro dejó su patria sin decírselo a nadie. Fue caminando tan rápido y lo que es más, no volver a ver en los lugares donde nació y creció una vez más. Como él iba lejos de su patria que era, al lado del lago se dio cuenta de que un dolor en su corazón estaba creciendo cada vez más numerosa. Cada vez que vio a algunos animales en su camino por el bosque que de inmediato fue cerca de ellos, pero cuando se dio cuenta de que estos animales se comportan como si él era un pato común y se ríe de él cuando les dijo acerca de algunos de sus planes. Así que él era realmente infeliz y desesperada.
Después de un tiempo Gadro se dieron cuenta de que otros animales se ríen incluso en la forma en que caminaba a fin de su infelicidad creció más y más. Él pensó que eran unos tontos y los animales se encontró que ridiculiza la forma en que podría atreverse a reír a un campeón de pato que fue realmente talentosos y podría ser un deportista de fama mundial un día.
Él era conocido por miles de patos que vivía al lado del lago y fue admirado por ellos. ¿Qué pasa con los animales. Ninguno de ellos fue famoso y conocido por otros animales. Ni siquiera sabemos quién o qué eran. ¿Es posible para un animal que ha olvidado su propio nombre para recordar Gadro, aunque era conocido por todos? Todos eran pobres, pitiable criaturas.
Durante cinco años Gadro viajado y vivido en muchos lugares diferentes. Y entonces él regresó a su patria por el lago. Él no estaba caminando alrededor del lago más como lo hizo en el pasado y por la noche fue la formación para la natación y el buceo en el lago. Durante el día fue ver a los patos que estaban nadando en el lago en la parte superior de una de las colinas que rodean.
Un día Gadro que subió a la colina de nuevo y para su asombro vio que había alrededor de cuarenta o cincuenta patos de la laguna y cinco de ellos comenzó a competir en el lago. Pocas veces se puede escuchar algunos de los patos estaban aplaudiendo a los competidores. Gadro pensamiento que debe ser la formación. Después de un corto período de tiempo Gadro se dieron cuenta de que un viejo pato se estaba aproximando a él. Él derribado su sombrero a sus ojos, a fin de ser desconocido por este viejo pato. Tras el saludo Gadro pato viejo se sentó junto a él.
'Este año muy pocos los patos están mostrando interés en las competiciones "el viejo pato dijo. "Como puede ver, sólo cinco patos están compitiendo casi cincuenta y patos están observando y tratando de coraje."
Gadro fue confusa.
«¿Qué dice usted? ¿Están compitiendo en este momento? Yo no lo creo. He pensado que eran de formación! "Respondió Gadro.
'Ellos son realmente las carreras de mi hijo. Lo que es más presente es la competencia más importante del año. El pato que es lo primero en la natación recibirá el premio grande. No era sorprendente competiciones en este lago. Este cerro, los cerros y los que detrás de utilizarse para ser lleno de espectadores y cientos de patos utilizados para asistir a las competiciones que se prolongó durante días y todos los competidores trataron de hacer todo lo posible. Los que vinieron por primera vez perceptible en las competiciones que se celebraron al día siguiente y se utiliza para obtener sus premios, mientras que todo el mundo estaba aplaudiendo. Después de Gadro izquierda aquí, la emoción de las competiciones terminado. Si se va en este camino, dentro de unos años habrá nadie que asisten a las carreras. Es realmente difícil encontrar un pato a competir si no hay un espectador. "Pato el viejo explicó tristemente.
Gadro fue realmente tocado mientras escucha a los viejos pato y hay lágrimas en sus ojos. Él tiró de su sombrero un poco para limpiar sus lágrimas. El viejo pato que había visto Gadro muchas veces mientras estaba en competencia y formación en torno al lago se dio cuenta de que el pato sentado junto a él se Gadro. Él era el campeón de todos los juegos. Es increíble. Ha devuelto a su patria muchos años después. En un primer momento Gadro negó que él era el campeón de pato, pero al final confesó que era porque el viejo pato insistió en él mucho. También aceptó dar a conocer su ser vuelve a otros patos.
Al día siguiente, miles de patos reunidos por el lago. Se espera de todos los Gadro para que no los hacen esperar demasiado tiempo. Llegó allí y empezó a nadar en el lago con el viejo pato y se reunió con todos los patos en el lago y les saludó, hizo algunos saludos y un breve discurso a los patos.
Luego comenzó el entrenamiento los patos jóvenes que se están preparando para los próximos concursos. El hizo su mejor para hacer cada una de ellas buena competidores. Cientos de patos comenzaron a asistir a las competiciones de nuevo como lo que solía ser en el pasado. Gadro entró en la competición también. Él estaba llegando primero en la mayoría de ellos y, a veces, él a permitir que otras personas le golpearon porque quería que la valentía otros jóvenes patos y todo el mundo sabía que estaba siendo golpeado a propósito.
Ese año fue Gadro veinte y cuatro y él consiguió realmente viejo. Él podría asistir a la corta distancia para competiciones de natación los últimos años. En su última competencia, aunque había algunos problemas al principio del juego que no se dio por vencido natación. Llegó en último lugar. Cuando los otros patos devueltos después de terminar la carrera que vieron Gadro. El campeón de pato se le caía la espalda mientras trataba de nadar y estaba luchando desesperadamente. Otros patos fueron conmovidos y sabían que Gadro había hecho muchas cosas para ser un campeón. Él entrenó a día y de noche. Y su entrenador se encontraba en una situación difícil. Se nadó rápidamente hacia Gadro y que lo llevó en sus brazos. Él apenas podía hablar como él estaba casi inconsciente. Él estaba diciendo que tenía que terminar la carrera. Logró terminar la carrera en los brazos de patos, mientras que otros miles de patos estaban viendo él en silencio.
Normalmente, la esperanza media de vida para un pato es de aproximadamente veinticinco años, pero Gadro vivido más tiempo que eso. El orador no puede competir ninguna más, pero fue siempre allí para apoyar a los demás de pato.
Escrito por: Serdar Yıldırım
ŞAMPİYON ÖRDEK
Bir gölün çevresinde binlerce ördek yaşıyordu. Bu ördekler çeşitli yarışmalar düzenlerler, centilmence mücadele ederler ve birinci gelenleri ödüllendirirlerdi. Son birkaç yıldır yapılan yarışmalarda birinciliği Gadro kazanıyordu.Yüzme yarışı olsun, dalma olsun, güzel yürüme yarışması olsun Gadro hep önde, hep birinciydi. Gadro, arkadaşları oyun oynarken tek başına antrenman yapmış, hırsla kendini büyük bir şampiyon olacağım diyerek yetiştirmişti. Birinci olamamak diye bir şeyi düşünemezdi. Zaten her şeyden emin olmadan yarışmalara katılmamış ve girdiği ilk yarışmadan zaferle çıkmıştı.
Gadro, son günlerde arkadaşlarına yakında buralardan gideceğini söylemeye başladı. Zaten burada sıkışıp kalmıştı. Dünya bu kadar küçük değildi. Çekip gitmeli dünyaya Gadro’yu tanıtmalıydı. Gadro, bir gün ansızın çekip gitti. Hızlı adımlarla yürüyüp giderken, dönüp arkasına bakmadı. Gadro, gölden uzaklaştıkça kalbini kemirmeye başlayan huzursuzluğun gitgide büyümekte olduğunu fark etti. Ne zaman birkaç orman hayvanını bir arada görüp yanlarına gitmeye kalksa huzursuzluğu çoğalıyordu. Çünkü onlar Gadro’ya sıradan biriymiş gibi davranıyorlar, bazı konularda ileri sürdüğü fikirlere gülüp geçiyorlardı.
Gadro, bir süre sonra yürüyüşünün bile gülümsemelere neden olduğunu görünce canı iyiden iyiye sıkılmaya başladı. Bunlar da kimdi böyle? Kim oluyorlardı da onun çapında birine gülüyorlardı? O, koskoca bir şampiyondu. Göl kıyısında yaşayan binlerce ördek arasında adı bir ilah gibi anılıyordu. Ya bunları kim tanıyordu? Daha birbirlerini tanımak değil, kendi kendilerini bile tanımıyordu bunlar. Kendi adını unutmuş biri, Gadro’nun namını işitmiş olsa bile, şimdi hatırlamasına olanak var mıydı? Zavallıydı bunlar, hepsi zavallıydı.
Gadro, pek çok yeri gezip dolaştıktan tam beş yıl sonra göl kıyısına geri döndü. Artık eskisi gibi göl kıyısında dolaşmıyor, geceleri gölde yüzme, dalma antrenmanları yapıyor, gündüzleri ise, gölü rahatça görebileceği bir tepeye çıkarak, gölde yüzen ördekleri seyrediyordu. Gadro, bir gün yine bu tepeye çıkmıştı. Biraz sonra kırk elli ördeğin göl kıyısına gelerek, bunlardan ayrılan beş ördeğin göle girip birbirleriyle yarıştıklarını gördü. Arada bir, tek tük alkış sesleri duyuluyordu. Herhalde antrenman yapıyorlar, diye düşündü, Gadro. Aradan biraz zaman geçtikten sonra yaşlı bir ördeğin gelmekte olduğunu gören Gadro, tanınmaması için giydiği şapkasını gözlerinin üstüne kadar indirdi. Yaşlı ördek, selam verdikten sonra, Gadro’nun yanına oturdu:
“ Yarışmalara bu yıl da ilgi pek az..” dedi. “ Baksana beş ördek yarışıyor, taş çatlasa elli ördek onları alkışlayıp gayrete getirmeye çalışıyor. “
Gadro şaşırmıştı:
“ Ne dediniz?..Bunlar yarışıyorlar mı şimdi?..Hayret, ben antrenman yaptıklarını sanmıştım!.”
Bunun üzerine yaşlı ördek:
“ Yarışıyorlar evlat, yarışıyorlar. “ dedi. “ Hem bu yarışma yılın en büyük yarışması. Büyük ödülü bu yarışı birinci bitirecek uzun mesafe yüzücüsü ördek kazanacak. Eskiden bu gölde ne yarışmalar yapılırdı. Bu tepe, şu yandaki tepeler, şu gerideki tepeler, tıklım tıklım dolardı. Her yarışmaya yüzlerce ördek katılırdı. Yarışmalar, büyük bir çekişme içinde günlerce devam ederdi. Son gün yapılan final yarışmalarıyla birinciler belli olur, alkışlar arasında ödüllerini alırlardı. Ne zaman ki, O, buralardan gitti, yarışmalardaki tüm heyecan bitti. Böyle giderse birkaç yıla kalmaz, yarışacak sporcu bulunmaz. Seyirci olmayınca yarışacak sporcu bulmak zor oluyor, evlat. “
Gadro, tanımasın diye yaşlı ördeğin yüzüne bakmıyordu. Yaşlı ördek sözlerini tamamlayınca, Gadro, tanınma korkusunu unutarak başını çevirirken şöyle konuştu:
“ O gittikten sonra yarışmalardaki tüm heyecan bitti dediniz. O dediğiniz kimdi ki? “
“ Bana bu soruyu sormakta yerden göğe kadar hakkın var, evlat. “dedi yaşlı ördek.“ Zaten sen sormasan da, ben onun adını söyleyecektim. Senin yabancı olduğun, çok uzaklardan buralara geldiğin belli. Yoksa kimden söz ettiğimi anlardın. O, dediğim Gadro’ydu, evlat. Gadro, büyük bir şampiyondu.İlk girdiği yarışmadan son girdiği yarışa kadar hep birinci oldu.Herkes, Gadro’yu seyretmeye gelirdi. Binlerce seyircinin yaptığı tezahürat korkunç olurdu. O yarışırken dağ-taş ( Gadro…Gadro…) diye inlerdi.Gadro gideli beş yıl oldu ama, onu bir türlü unutamadık. Aradan bunca zaman geçmesine karşın birkaçımız nerede bir araya gelsek hemen Gadro’dan bahsetmeye başlarız. Gadro başkaydı canım, Gadro bambaşkaydı. “
Yaşlı ördek sözlerini tamamlarken Gadro duygulanmış ve göz pınarlarında biriken yaşları silmek için şapkasını biraz yukarıya kaldırmıştı. Kendisini yarışırken ve göl çevresinde gezerken pek çok defa gören yaşlı ördek karşısındakinin kim olduğunu anlamıştı. Bu, büyük şampiyon Gadro’ydu. İnanılır gibi değildi. Demek Gadro yıllar sonra geri dönmüştü. İlk anlarda inkar etmesine, Gadro olmadığını söylemesine karşın, yaşlı ördeğin uzun süren ısrarlarına dayanamayan Gadro, sonunda geri döndüğünün herkes tarafından bilinmesine razı oldu.
Ertesi gün gölde binlerce ördek toplanmıştı.Hepsi, büyük bir sabırsızlıkla Gadro’yu bekliyordu. Gadro, onları fazla bekletmedi, geldi, göle girdi, yanında yaşlı ördek olduğu halde, ördeklerle tanıştı, hal hatır sordu, iltifatlar etti, onlarla kısa süren konuşmalar yaptı, gönüllerini aldı. Daha sonra düzenlenen yarışmaya kadar Gadro, genç ördeklere gölde antrenman yaptırdı. Onların iyi birer yarışmacı olmaları için sonsuz gayret gösterdi. Düzenlenen her yarışmaya Gadro da katılıyordu. Eskiden olduğu gibi, yine her yarışmaya yüzlerce ördek katılıyor, yine yarışmaları binlerce ördek seyrediyor, yine dağ-taş ( Gadro…Gadro... diye inliyordu. Gadro yarışmalarda birincilikler alıyordu fakat bazı final yarışmalarında Gadro’nun geçildiği görülüyordu ve bunu Gadro’nun yeni şampiyonlar ortaya çıkması için yaptığını herkes biliyordu.
Gadro, yirmi dört yaşına girmiş ve iyice yaşlanmıştı. Birkaç yıldır sadece kısa mesafeli yüzme yarışlarına katılıyordu. Son yarışında ilk metrelerde fenalık geçirmesine karşın, yarışı bırakmadı. En geride kalmıştı. Diğer ördekler yarışı tamamlayıp geriye dönüp baktıklarında Gadro’yu gördüler. Efsanevi şampiyon Gadro, ileri doğru yüzmeye çalıştıkça sırtüstü düşüyor, kendini kaybetmiş bir halde debelenip duruyordu. Yarışmacıların hepsinin üstünde Gadro’nun emeği vardı.O, gece gündüz demeden kendilerini bu yarışa hazırlamıştı. Hoca zor durumdaydı. Yardım etmeliydi. Yarışmacı ördekler, bir çırpıda Gadro’nun yanına gelip, onu kucakladılar. Yarı baygın durumdaki Gadro mırıldanıyordu.“Yarışı bitirmem lazım çocuklar, yarışı bitirmem lazım…” Gadro, binlerce ördeğin derin bir sessizlik içinde ayakta izlediği son yarışını diğer yarışmacıların kolları arasında bitirmeyi başardı.
Normalde bir ördeğin ortalama yaşam süresi yirmi beş yıldı. Fakat Gadro daha uzun yıllar yaşadı. Yarışmalarda yarışamasa bile yarışmalar yapılırken Gadro hep oradaydı.
Yazan: Serdar Yıldırım
Allí vivieron miles de patos en torno a un lago. Estos patos organizado diferentes concursos y compitió con cuidado y se adjudicó los que llegaron primero. Gadro era ganar todas las competiciones que se organizaron durante los últimos años. Fue en primer lugar, un próximo todas las competiciones, como la natación, submarinismo, senderismo, etc bellamente hace muchos años, mientras que sus amigos estaban jugando alrededor; Gadro fue la formación por sí sola y es muy ambicioso acerca de ser el campeón de un día. Él no asistió a ninguna de las competiciones sin estar seguro de sí mismo y llegó primero en todos los juegos que él asistió.
Recientemente, Gadro comenzó a decir a sus amigos que tenía previsto migrar en algún lugar lejos. De hecho él no era feliz allí. Fue un lugar pequeño y él pensó que el mundo era tan grande. Su objetivo era ser famoso en todo el mundo. Ser famoso en ese lugar no era suficiente para él. Él quiso ser un mundo famoso pato.
Un día Gadro dejó su patria sin decírselo a nadie. Fue caminando tan rápido y lo que es más, no volver a ver en los lugares donde nació y creció una vez más. Como él iba lejos de su patria que era, al lado del lago se dio cuenta de que un dolor en su corazón estaba creciendo cada vez más numerosa. Cada vez que vio a algunos animales en su camino por el bosque que de inmediato fue cerca de ellos, pero cuando se dio cuenta de que estos animales se comportan como si él era un pato común y se ríe de él cuando les dijo acerca de algunos de sus planes. Así que él era realmente infeliz y desesperada.
Después de un tiempo Gadro se dieron cuenta de que otros animales se ríen incluso en la forma en que caminaba a fin de su infelicidad creció más y más. Él pensó que eran unos tontos y los animales se encontró que ridiculiza la forma en que podría atreverse a reír a un campeón de pato que fue realmente talentosos y podría ser un deportista de fama mundial un día.
Él era conocido por miles de patos que vivía al lado del lago y fue admirado por ellos. ¿Qué pasa con los animales. Ninguno de ellos fue famoso y conocido por otros animales. Ni siquiera sabemos quién o qué eran. ¿Es posible para un animal que ha olvidado su propio nombre para recordar Gadro, aunque era conocido por todos? Todos eran pobres, pitiable criaturas.
Durante cinco años Gadro viajado y vivido en muchos lugares diferentes. Y entonces él regresó a su patria por el lago. Él no estaba caminando alrededor del lago más como lo hizo en el pasado y por la noche fue la formación para la natación y el buceo en el lago. Durante el día fue ver a los patos que estaban nadando en el lago en la parte superior de una de las colinas que rodean.
Un día Gadro que subió a la colina de nuevo y para su asombro vio que había alrededor de cuarenta o cincuenta patos de la laguna y cinco de ellos comenzó a competir en el lago. Pocas veces se puede escuchar algunos de los patos estaban aplaudiendo a los competidores. Gadro pensamiento que debe ser la formación. Después de un corto período de tiempo Gadro se dieron cuenta de que un viejo pato se estaba aproximando a él. Él derribado su sombrero a sus ojos, a fin de ser desconocido por este viejo pato. Tras el saludo Gadro pato viejo se sentó junto a él.
'Este año muy pocos los patos están mostrando interés en las competiciones "el viejo pato dijo. "Como puede ver, sólo cinco patos están compitiendo casi cincuenta y patos están observando y tratando de coraje."
Gadro fue confusa.
«¿Qué dice usted? ¿Están compitiendo en este momento? Yo no lo creo. He pensado que eran de formación! "Respondió Gadro.
'Ellos son realmente las carreras de mi hijo. Lo que es más presente es la competencia más importante del año. El pato que es lo primero en la natación recibirá el premio grande. No era sorprendente competiciones en este lago. Este cerro, los cerros y los que detrás de utilizarse para ser lleno de espectadores y cientos de patos utilizados para asistir a las competiciones que se prolongó durante días y todos los competidores trataron de hacer todo lo posible. Los que vinieron por primera vez perceptible en las competiciones que se celebraron al día siguiente y se utiliza para obtener sus premios, mientras que todo el mundo estaba aplaudiendo. Después de Gadro izquierda aquí, la emoción de las competiciones terminado. Si se va en este camino, dentro de unos años habrá nadie que asisten a las carreras. Es realmente difícil encontrar un pato a competir si no hay un espectador. "Pato el viejo explicó tristemente.
Gadro fue realmente tocado mientras escucha a los viejos pato y hay lágrimas en sus ojos. Él tiró de su sombrero un poco para limpiar sus lágrimas. El viejo pato que había visto Gadro muchas veces mientras estaba en competencia y formación en torno al lago se dio cuenta de que el pato sentado junto a él se Gadro. Él era el campeón de todos los juegos. Es increíble. Ha devuelto a su patria muchos años después. En un primer momento Gadro negó que él era el campeón de pato, pero al final confesó que era porque el viejo pato insistió en él mucho. También aceptó dar a conocer su ser vuelve a otros patos.
Al día siguiente, miles de patos reunidos por el lago. Se espera de todos los Gadro para que no los hacen esperar demasiado tiempo. Llegó allí y empezó a nadar en el lago con el viejo pato y se reunió con todos los patos en el lago y les saludó, hizo algunos saludos y un breve discurso a los patos.
Luego comenzó el entrenamiento los patos jóvenes que se están preparando para los próximos concursos. El hizo su mejor para hacer cada una de ellas buena competidores. Cientos de patos comenzaron a asistir a las competiciones de nuevo como lo que solía ser en el pasado. Gadro entró en la competición también. Él estaba llegando primero en la mayoría de ellos y, a veces, él a permitir que otras personas le golpearon porque quería que la valentía otros jóvenes patos y todo el mundo sabía que estaba siendo golpeado a propósito.
Ese año fue Gadro veinte y cuatro y él consiguió realmente viejo. Él podría asistir a la corta distancia para competiciones de natación los últimos años. En su última competencia, aunque había algunos problemas al principio del juego que no se dio por vencido natación. Llegó en último lugar. Cuando los otros patos devueltos después de terminar la carrera que vieron Gadro. El campeón de pato se le caía la espalda mientras trataba de nadar y estaba luchando desesperadamente. Otros patos fueron conmovidos y sabían que Gadro había hecho muchas cosas para ser un campeón. Él entrenó a día y de noche. Y su entrenador se encontraba en una situación difícil. Se nadó rápidamente hacia Gadro y que lo llevó en sus brazos. Él apenas podía hablar como él estaba casi inconsciente. Él estaba diciendo que tenía que terminar la carrera. Logró terminar la carrera en los brazos de patos, mientras que otros miles de patos estaban viendo él en silencio.
Normalmente, la esperanza media de vida para un pato es de aproximadamente veinticinco años, pero Gadro vivido más tiempo que eso. El orador no puede competir ninguna más, pero fue siempre allí para apoyar a los demás de pato.
Escrito por: Serdar Yıldırım
ŞAMPİYON ÖRDEK
Bir gölün çevresinde binlerce ördek yaşıyordu. Bu ördekler çeşitli yarışmalar düzenlerler, centilmence mücadele ederler ve birinci gelenleri ödüllendirirlerdi. Son birkaç yıldır yapılan yarışmalarda birinciliği Gadro kazanıyordu.Yüzme yarışı olsun, dalma olsun, güzel yürüme yarışması olsun Gadro hep önde, hep birinciydi. Gadro, arkadaşları oyun oynarken tek başına antrenman yapmış, hırsla kendini büyük bir şampiyon olacağım diyerek yetiştirmişti. Birinci olamamak diye bir şeyi düşünemezdi. Zaten her şeyden emin olmadan yarışmalara katılmamış ve girdiği ilk yarışmadan zaferle çıkmıştı.
Gadro, son günlerde arkadaşlarına yakında buralardan gideceğini söylemeye başladı. Zaten burada sıkışıp kalmıştı. Dünya bu kadar küçük değildi. Çekip gitmeli dünyaya Gadro’yu tanıtmalıydı. Gadro, bir gün ansızın çekip gitti. Hızlı adımlarla yürüyüp giderken, dönüp arkasına bakmadı. Gadro, gölden uzaklaştıkça kalbini kemirmeye başlayan huzursuzluğun gitgide büyümekte olduğunu fark etti. Ne zaman birkaç orman hayvanını bir arada görüp yanlarına gitmeye kalksa huzursuzluğu çoğalıyordu. Çünkü onlar Gadro’ya sıradan biriymiş gibi davranıyorlar, bazı konularda ileri sürdüğü fikirlere gülüp geçiyorlardı.
Gadro, bir süre sonra yürüyüşünün bile gülümsemelere neden olduğunu görünce canı iyiden iyiye sıkılmaya başladı. Bunlar da kimdi böyle? Kim oluyorlardı da onun çapında birine gülüyorlardı? O, koskoca bir şampiyondu. Göl kıyısında yaşayan binlerce ördek arasında adı bir ilah gibi anılıyordu. Ya bunları kim tanıyordu? Daha birbirlerini tanımak değil, kendi kendilerini bile tanımıyordu bunlar. Kendi adını unutmuş biri, Gadro’nun namını işitmiş olsa bile, şimdi hatırlamasına olanak var mıydı? Zavallıydı bunlar, hepsi zavallıydı.
Gadro, pek çok yeri gezip dolaştıktan tam beş yıl sonra göl kıyısına geri döndü. Artık eskisi gibi göl kıyısında dolaşmıyor, geceleri gölde yüzme, dalma antrenmanları yapıyor, gündüzleri ise, gölü rahatça görebileceği bir tepeye çıkarak, gölde yüzen ördekleri seyrediyordu. Gadro, bir gün yine bu tepeye çıkmıştı. Biraz sonra kırk elli ördeğin göl kıyısına gelerek, bunlardan ayrılan beş ördeğin göle girip birbirleriyle yarıştıklarını gördü. Arada bir, tek tük alkış sesleri duyuluyordu. Herhalde antrenman yapıyorlar, diye düşündü, Gadro. Aradan biraz zaman geçtikten sonra yaşlı bir ördeğin gelmekte olduğunu gören Gadro, tanınmaması için giydiği şapkasını gözlerinin üstüne kadar indirdi. Yaşlı ördek, selam verdikten sonra, Gadro’nun yanına oturdu:
“ Yarışmalara bu yıl da ilgi pek az..” dedi. “ Baksana beş ördek yarışıyor, taş çatlasa elli ördek onları alkışlayıp gayrete getirmeye çalışıyor. “
Gadro şaşırmıştı:
“ Ne dediniz?..Bunlar yarışıyorlar mı şimdi?..Hayret, ben antrenman yaptıklarını sanmıştım!.”
Bunun üzerine yaşlı ördek:
“ Yarışıyorlar evlat, yarışıyorlar. “ dedi. “ Hem bu yarışma yılın en büyük yarışması. Büyük ödülü bu yarışı birinci bitirecek uzun mesafe yüzücüsü ördek kazanacak. Eskiden bu gölde ne yarışmalar yapılırdı. Bu tepe, şu yandaki tepeler, şu gerideki tepeler, tıklım tıklım dolardı. Her yarışmaya yüzlerce ördek katılırdı. Yarışmalar, büyük bir çekişme içinde günlerce devam ederdi. Son gün yapılan final yarışmalarıyla birinciler belli olur, alkışlar arasında ödüllerini alırlardı. Ne zaman ki, O, buralardan gitti, yarışmalardaki tüm heyecan bitti. Böyle giderse birkaç yıla kalmaz, yarışacak sporcu bulunmaz. Seyirci olmayınca yarışacak sporcu bulmak zor oluyor, evlat. “
Gadro, tanımasın diye yaşlı ördeğin yüzüne bakmıyordu. Yaşlı ördek sözlerini tamamlayınca, Gadro, tanınma korkusunu unutarak başını çevirirken şöyle konuştu:
“ O gittikten sonra yarışmalardaki tüm heyecan bitti dediniz. O dediğiniz kimdi ki? “
“ Bana bu soruyu sormakta yerden göğe kadar hakkın var, evlat. “dedi yaşlı ördek.“ Zaten sen sormasan da, ben onun adını söyleyecektim. Senin yabancı olduğun, çok uzaklardan buralara geldiğin belli. Yoksa kimden söz ettiğimi anlardın. O, dediğim Gadro’ydu, evlat. Gadro, büyük bir şampiyondu.İlk girdiği yarışmadan son girdiği yarışa kadar hep birinci oldu.Herkes, Gadro’yu seyretmeye gelirdi. Binlerce seyircinin yaptığı tezahürat korkunç olurdu. O yarışırken dağ-taş ( Gadro…Gadro…) diye inlerdi.Gadro gideli beş yıl oldu ama, onu bir türlü unutamadık. Aradan bunca zaman geçmesine karşın birkaçımız nerede bir araya gelsek hemen Gadro’dan bahsetmeye başlarız. Gadro başkaydı canım, Gadro bambaşkaydı. “
Yaşlı ördek sözlerini tamamlarken Gadro duygulanmış ve göz pınarlarında biriken yaşları silmek için şapkasını biraz yukarıya kaldırmıştı. Kendisini yarışırken ve göl çevresinde gezerken pek çok defa gören yaşlı ördek karşısındakinin kim olduğunu anlamıştı. Bu, büyük şampiyon Gadro’ydu. İnanılır gibi değildi. Demek Gadro yıllar sonra geri dönmüştü. İlk anlarda inkar etmesine, Gadro olmadığını söylemesine karşın, yaşlı ördeğin uzun süren ısrarlarına dayanamayan Gadro, sonunda geri döndüğünün herkes tarafından bilinmesine razı oldu.
Ertesi gün gölde binlerce ördek toplanmıştı.Hepsi, büyük bir sabırsızlıkla Gadro’yu bekliyordu. Gadro, onları fazla bekletmedi, geldi, göle girdi, yanında yaşlı ördek olduğu halde, ördeklerle tanıştı, hal hatır sordu, iltifatlar etti, onlarla kısa süren konuşmalar yaptı, gönüllerini aldı. Daha sonra düzenlenen yarışmaya kadar Gadro, genç ördeklere gölde antrenman yaptırdı. Onların iyi birer yarışmacı olmaları için sonsuz gayret gösterdi. Düzenlenen her yarışmaya Gadro da katılıyordu. Eskiden olduğu gibi, yine her yarışmaya yüzlerce ördek katılıyor, yine yarışmaları binlerce ördek seyrediyor, yine dağ-taş ( Gadro…Gadro... diye inliyordu. Gadro yarışmalarda birincilikler alıyordu fakat bazı final yarışmalarında Gadro’nun geçildiği görülüyordu ve bunu Gadro’nun yeni şampiyonlar ortaya çıkması için yaptığını herkes biliyordu.
Gadro, yirmi dört yaşına girmiş ve iyice yaşlanmıştı. Birkaç yıldır sadece kısa mesafeli yüzme yarışlarına katılıyordu. Son yarışında ilk metrelerde fenalık geçirmesine karşın, yarışı bırakmadı. En geride kalmıştı. Diğer ördekler yarışı tamamlayıp geriye dönüp baktıklarında Gadro’yu gördüler. Efsanevi şampiyon Gadro, ileri doğru yüzmeye çalıştıkça sırtüstü düşüyor, kendini kaybetmiş bir halde debelenip duruyordu. Yarışmacıların hepsinin üstünde Gadro’nun emeği vardı.O, gece gündüz demeden kendilerini bu yarışa hazırlamıştı. Hoca zor durumdaydı. Yardım etmeliydi. Yarışmacı ördekler, bir çırpıda Gadro’nun yanına gelip, onu kucakladılar. Yarı baygın durumdaki Gadro mırıldanıyordu.“Yarışı bitirmem lazım çocuklar, yarışı bitirmem lazım…” Gadro, binlerce ördeğin derin bir sessizlik içinde ayakta izlediği son yarışını diğer yarışmacıların kolları arasında bitirmeyi başardı.
Normalde bir ördeğin ortalama yaşam süresi yirmi beş yıldı. Fakat Gadro daha uzun yıllar yaşadı. Yarışmalarda yarışamasa bile yarışmalar yapılırken Gadro hep oradaydı.
Yazan: Serdar Yıldırım