İçkiliyken İl Oluyor İçim !

Gecenin ikisinde yitirdim uykuyu
İçkiliyken İl Oluyor İçim ! 5 duyumu felç etti gidişin
Körebeler ilişti çocukluk düşlerime
Korkak bir özne gibi gizlendin sen her şiirimde
Birinci çoğul şahıs olamadık ''biz'' hiç ..​

Bu gece içkiliyken İl oluyor içim

Acının sert darbeleri
Kötürüm bıraktı ruhumu
Gözyaşlarımı mumyaladım
Usta bir katil kimliğine bürünüp
Kibar ve Efendiydin beni öldürürken
Öfkeli dalgaların dövdüğü çıplak ayaklarım
Tenimi okşayan rüzgardan şikayetçi değilim
Sigarandan çatırdayarak kopandüşen kül gibi
Düştünserildin önüme ömrüme herşeyinle
İkimizde fena dağıldık sahnede iyi oynadık rolümüzü
Sen bozguncu Bizans'tın!
Bense bozguna uğratılmış İstanbul!
Yerçekimini kandırıp ayyuka çıktı çığlıklarım​

Şizofrenler için hayat;

Çok bilinmeyenli denklemi çözmek olsa gerek
Savaşarak ve sövüşerek yenildik biz hayat sınavında
Kalemime dokunsan ulu orta kusacak terbiyesiz
Fırtınanın koca şehirlere kafa tuttuğu gecelerde
Her sabah kendimi seninle kaldırdım
Her sabah kendimi seninle kandırdım benBebeğim.
Sana yazdıklarımı artık ben cesaretle okuyorum
Onlarda duyarsız ve aldırış etmiyorlar bana
Vurup kırmıyorlar sen gibi çekip gitmiyorlar.

Bu gece içkiliyken il oluyor içim
Ya annem ölmüş ya sevgilim gitmiş
Söyleyemem !

Sağırla dilsizin şakalaşması gibi
Saçma sapan ayrılıklar var güncemde
Köpüren köpekler gibi ısırıyor beni yokluğun
Yokluğun kalbimin altındaki serseri mayın
İmdat Polis demek aptallık olur bilirim​

Bu gece

Çocuklar gibi korkuya abandım
Abandım en son aldığım bıçakla damarlarıma ..


İçkiliyken İl Oluyor İçim .​