FrauBela
Bayan Üye
İçimden seslendi Tanrı :
''...bildiğine inandığın tüm kelimeleri unut, bildiğine inandığın tüm anlamlarını...''
Göçebe ruhlu bir kentin sokakları; yalnızlığın kavruk tenli çehresine mimik olur... Gün öykünüşlerinin alelade nakaratlarında taşıdığı hiçbir iz yoktur, ne de olsa her iz birer yüktür ve her yük, diğer namı sadece ''an'' olan bir giyindirilmişliğin küçük ceplerine sığmayacak kadar derin uykulardan dokunur...
''...söz'ün nerede başladığı mı daha önemli yoksa bittiği mi...''
Sualler alfabetik sırayla el ele tutuşturulur... İm/l/aları göz hizasından geçemeyecek kadar yorgundur... Geleceğin geçmiş dizemlerinde aradığı ses uyumu, birkaç harften yoksundur ve bu yüzden sol anahtarı kaybedilmiş notalar; his yordamıyla da olsa sessizliği bulur...
''...nasıl bir gök/yüzünün dönemecinde s/aklanır adımların...''
Tebessüm karşıla/ş/malarının usulca eksilen ve eksildikçe sekteye uğrak olan ritmleri, us'un en az ışık alan köşe başına itinayla yerleştirilir... Kimseciklerin gölgesi düşmeden farkındalığa, akrep ve yelkovan belirlenmişliğinin konumları değiştirilir, fonunda kadrajlanmış imgeler en az aslı kadar gerçektir... Lakin; bu sıradanlıkta dün'ün pusulası buharlaşan zam/an/ın paralelliğini göstermemektedir...
''...hangi lisandan tercüme etmeli fısıltıların satır aralarındaki dizilişlerini...''
İmzasız ''merhaba''lar nadasa bırakılmış sürelerin aracılığıyla, kendi kendini yok edebilme yetisinin sahipliğindedir... Nedenselliği; bazı varoluşların basit alışkanlıkların ötesinde karakter edinmesinden gelir... Böylesi sahnelerin ve repliklerin doğaçlama eğilimleri, kurgulanış hatalarından bir-iki seçilmiş kare ile soyutlanır... Somutluğun havzasında ne kadar filizleniş varsa, zam/an/ın ince arıklarına teker teker nüfuz eden bir sel'in bavullarına alelacele doldurularak yağmalanır... Gelişleri, gidişlere pervasızca eşit bölen; tanımsızlıklarına işlenmiş hecelerin saydam suretleridir...
Sonsuzluğa açılan her kapının ardında bir gece vardır ve gece; açılan her kapıyı sonsuzlukla kapatır...
Ki içimden seslenmişti Tanrı :
''...bildiğine inandığın tüm kelimeleri unut, bildiğine inandığın tüm anlamlarını...''
[alıntı]
''...bildiğine inandığın tüm kelimeleri unut, bildiğine inandığın tüm anlamlarını...''
Göçebe ruhlu bir kentin sokakları; yalnızlığın kavruk tenli çehresine mimik olur... Gün öykünüşlerinin alelade nakaratlarında taşıdığı hiçbir iz yoktur, ne de olsa her iz birer yüktür ve her yük, diğer namı sadece ''an'' olan bir giyindirilmişliğin küçük ceplerine sığmayacak kadar derin uykulardan dokunur...
''...söz'ün nerede başladığı mı daha önemli yoksa bittiği mi...''
Sualler alfabetik sırayla el ele tutuşturulur... İm/l/aları göz hizasından geçemeyecek kadar yorgundur... Geleceğin geçmiş dizemlerinde aradığı ses uyumu, birkaç harften yoksundur ve bu yüzden sol anahtarı kaybedilmiş notalar; his yordamıyla da olsa sessizliği bulur...
''...nasıl bir gök/yüzünün dönemecinde s/aklanır adımların...''
Tebessüm karşıla/ş/malarının usulca eksilen ve eksildikçe sekteye uğrak olan ritmleri, us'un en az ışık alan köşe başına itinayla yerleştirilir... Kimseciklerin gölgesi düşmeden farkındalığa, akrep ve yelkovan belirlenmişliğinin konumları değiştirilir, fonunda kadrajlanmış imgeler en az aslı kadar gerçektir... Lakin; bu sıradanlıkta dün'ün pusulası buharlaşan zam/an/ın paralelliğini göstermemektedir...
''...hangi lisandan tercüme etmeli fısıltıların satır aralarındaki dizilişlerini...''
İmzasız ''merhaba''lar nadasa bırakılmış sürelerin aracılığıyla, kendi kendini yok edebilme yetisinin sahipliğindedir... Nedenselliği; bazı varoluşların basit alışkanlıkların ötesinde karakter edinmesinden gelir... Böylesi sahnelerin ve repliklerin doğaçlama eğilimleri, kurgulanış hatalarından bir-iki seçilmiş kare ile soyutlanır... Somutluğun havzasında ne kadar filizleniş varsa, zam/an/ın ince arıklarına teker teker nüfuz eden bir sel'in bavullarına alelacele doldurularak yağmalanır... Gelişleri, gidişlere pervasızca eşit bölen; tanımsızlıklarına işlenmiş hecelerin saydam suretleridir...
Sonsuzluğa açılan her kapının ardında bir gece vardır ve gece; açılan her kapıyı sonsuzlukla kapatır...
Ki içimden seslenmişti Tanrı :
''...bildiğine inandığın tüm kelimeleri unut, bildiğine inandığın tüm anlamlarını...''
[alıntı]
