İçimdeki sene sesleniyorum.

İçimde sakladığım duygularım düğümleniyor boğazıma...
Belki sen en doğrusunu yaptın beni terketmekle....
Ben sana göre değildim...Ben seni haketmedim belkide...
Belkide ben senin gözünde...Bir hiçtim...
Sevgisizllik bilinçaltımda yatan bir duyguydu oysa...
Ama şimdi sen bana gerçeğini yaşattın ...
Belkide sadece bir ihtimaldim senin gözünde...
Belkide bir boşluktaydın o an için...
Benimle sadece vakit geçiriyordun belkide...
Ama o ihtimal olan ben ....
Boşluğunda zaman geçirmek için sevdiğin ben....
Sadece senin gözünde ihtimal olan ben....
O ben seni çok sevdi....Öylesine sevdiki...
O kadar zaman geçmesine rağmen seni unutamadı...
İçimde bilinçaltımda şimdi sevgim....
Bir ur gibi beynimi kemiren sevgin bitmiyor unutamıyor seni...
Sen çok şeyler öğrettin bana ...
Seni unutmak mümkün değilmiş....benim açımdan...
Senin açındansa bir kalemde silip atmakmış...
Ne diyeyim helal olsun demekten başka sana..
Seni hep sevdim....Ve seveceğim.....