İbret almalı

İbret almalı


Evliyanın yoluna,
Bakıp ibret almalı.
Hakkın sadık kuluna,
Bakıp ibret almalı.

Secde eden başlara,
Gözden akan yaşlara,
Gökte uçan kuşlara,
Bakıp ibret almalı.

Bülbüllere, güllere,
Hakk’ı anan dillere,
Hayra veren ellere,
Bakıp ibret almalı.

Hem merde, hem namerde,
Çare yok denen derde,
Cimriye ve cömerde,
Bakıp ibret almalı.

Terbiyeye, köteğe,
Mini maksi eteğe,
Altıgenli peteğe,
Bakıp ibret almalı.

Tırtıllardan çıkana,
Duttan ipek yapana,
İneklere tapana,
Bakıp ibret almalı.

Hele bak şu alığa,
Uymuş kalabalığa,
Suda yüzen balığa,
Bakıp ibret almalı.

Şu çirkin şebeklere,
Ağlayan bebeklere,
Uçan kelebeklere,
Bakıp ibret almalı.

Kirpiklere, gözlere,
Kireçlenmiş dizlere,
Hikmet saçan sözlere,
Bakıp ibret almalı.

Şu cimri bahillere,
Din bilmez cahillere,
Et dolu sahillere,
Bakıp ibret almalı.

Ayaksız yılanlara,
Politik yalanlara,
Kaz gibi yolanlara,
Bakıp ibret almalı.

Durup gülen deliye,
Toprak olan ölüye,
Keramete, veliye,
Bakıp ibret almalı.

Artistik şölenlere,
Milleti bölenlere,
Mal için ölenlere,
Bakıp ibret almalı.

Ağaçlara, taşlara,
Kalem gibi kaşlara,
Yazlara ve kışlara,
Bakıp ibret almalı.

Hoca, dikkat her işe!
Isı saçan güneşe,
Yanıp duran ateşe,
Bakıp ibret almalı.