İbrahim Tenekeci -Mektup

Mektup

İşte yine günün belini kırıyor akşam
Ve sen kırlara benzersin günün bu saati
Çıkarmamışsan çiçekli elbiseni.

Hatırla ve sıkı tut:
Korkardın küçükken
Serçe parmağın uçacak diye elinden.
Diğer çocuklara benzerdim bense
Benzemesi gibi, bir çinlinin diğerine.

Şaşkınım, şehir açmıyor beni
Ve namım yürümüyor burada
Çünkü tuhaf burada her şey;
Denizi sel basıyor hayret
Hayret şehir sığmıyor taksiye
Ve terör estiriyor rüzgar
Kaldırıyor dağın eteklerini bile.

Ve burada sensiz bahar
Hem yatalak hem öpmeden geçiyor
Bir jeton
Yanağıma getiriyor da yanağını
Kokunu rüzgara salsan
Bana getirmiyor.

Yoksun ya
Güvercin avlıyor avluda kedi
Kızlar gülüşüyor bahçede
Gül üşüyor –gül üşür-
Yoksun ya, bezden anne
Yapıyor öksüz
Öpmek için kendisine.

İbrahim Tenekeci