1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim Adem’in ilmini Nuh’un kavrayışını, İbrahim’in hilmini, Yahya b. Zekeriya’nın zühdünü ve Musa b. İmran’ın öfkesini görmek isterse Ali b. Ebi Talib’e baksın.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali müminlerin efendisidir.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali dinin direğidir.”[3]
4. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “İnsanlara benden sonra hak üzere kılıç vuran işte budur.”[4]
5. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! Senin örneğin “Kulhu vallahu ehad”(İhlas suresi) örneği gibidir. Seni kalbiyle seven adeta Kur’an’ın üçte birini okumuştur. Seni kalbiyle seven ve diliyle yardım eden kimse ise adeta Kur’an’ın üçte ikisini okumuştur. Seni kalbiyle seven, diliyle yardım eden ve eliyle destekleyen kimse ise adeta tüm Kur’an’ı okumuştur.”[5]
6. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey insanlar! Ali’yi şikayet etmeyiniz. Allah’a andolsun ki o Allah için ve Allah yolunda tavizsizdir.”[6]
7. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali’ye eziyet eden bana eziyet etmiştir.”[7]
8. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali müminlerin büyüğü; servet ise münafıkların efendisidir.”[8]
9. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali’nin bu ümmet üzerindeki hakkı babanın evlat üzerindeki hakkı gibidir.”[9]
10. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Benim sırdaşım Ali b. Ebi Talib’dir.”[10]
11. Resulullah (s.a.a), Ali’ye (a.s) şöyle buyurmuştur: “Sen ve taraftarların cennettesiniz.”[11]
12. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Ali ve taraftarları kıyamet günü kurtuluşa erenlerdir.”[12]
13. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali’yi anmak ibadettir.”[13]
14. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Adalet hususunda benim ve Ali’nin eli eşittir.”[14]
15. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim, “Ali insanların en hayırlısıdır.”demezse şüphesiz ki kafirdir.”[15]
bak. el-İlm, 2845. Bölüm
--------------------------------
[1] a. g. e. 2/280/804
[2] el-Kafi, 1/294/1
[3] a. g. e.
[4] a. g. e.
[5] Nur’us Sakaleyn, 5/701/20
[6] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 1/386/492
[7] el-Bihar, 5/69/1
[8] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 2/260/778
[9] el-Bihar, 36/5/1
[10] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 2/311/815
[11] a. g. e. s. 345/845
[12] a. g. e. s. 348/851
[13] a. g. e. s. 408/907
[14] a. g. e. s. 439/946
[15] a. g. e. 2/444/954
Hz. Ali’yi (a.s) Sevmek
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali’nin sevgisi ateşin odunu yediği gibi günahları yer, bitirir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Mü’minin defterinin sahifesinin başlığı Ali b. Ebi Talib’in sevgisidir.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah müminin kalbinde Ali’nin sevgisini sabit kılar. Buna rağmen sürçecek olursa kıyamet günü Allah sırat köprüsü üzerinde ayağını sabit kılar.”[3]
bak. Tarih-u Dimeşk, İmam Ali’nin (a.s) biyografisi 2/91-104 ve 182/220, 92. Konu, el-Mehabbet (4)
-----------------------------------
[1] Kenz’ul Ummal, 33021
[2] a. g. e. 32900
[3] a. g. e. 33022
Hz. Ali’ye (a.s) Buğzetmek
1. Resulullah (s.a.a) Ali’ye (a.s) şöyle buyurmuştur: “Seni ancak mümin sever ve ancak münafık sana buğz eder.”[1]
Bu manada gerçekten bir çok hadis nakledilmiştir. Hatta tevatür derecesine ulaşmıştır.
2. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Eğer bu kılıcımla bana buğzetsin diye müminin burnuna vuracak olursam yine de bana buğzetmez. Münafığa da beni sevsin diye bütün dünyayı verecek olsam yine de beni sevmez. Bu kaza ve kader gerçekleşti ve ümmi Peygamberin diliyle şöyle ifade edildi: “Ey Ali! Mümin seni düşman bilmez, münafık ise seni sevmez.”[2]
bak. Tarih-i Dimaşk, Hz. Ali’nin (a.s) biyografisi, 2/190-225
--------------------------
[1] a. g. e. 32878
[2] Şerh-u Nehc’il Belağa-i İbn-i Ebi’l Hadid, 18/173
Hz. Ali (a.s) İyilerin İmamıdır
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali iyilerin imamı, kötülerin katilidir. Ona yardım eden yardım görür ve onu yardımsız bırakan yardımsız kalır.”[1]
2. Resulullah (s.a.a), Ali’ye (a.s) şöyle buyurmuştur: “Müslümanların efendisi ve takva sahiplerinin imamına merhaba”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! Şüphesiz Allah sana fakirlerin sevgisini bağışlamıştır. Bu yüzden onlar senin imam oluşundan, sen de onlar gibi taraftarların olduğundan hoşnutsun.”[3]
4. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali hakkında onun Müslümanların efendisi, takva sahiplerinin imamı ve yüzü ak olan kimselerin önderi olduğu bana vahyedildi.”[4]
-------------------------------------
[1] Kenz’ul Ummal, 32909
[2] a. g. e. 33009
[3] Tarih-i Dimaşk (İmam Ali’nin Biyografisi), 2/212/706
[4] a. g. e. s. 258/775
Hz. Ali Sizin İmamınızdır
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kendisiyle uzlaştığınız takdirde helak olmayacağınız kimseyi sizlere göstereyim mi? Şüphesiz sizin veliniz Allah’tır. İmamınız ise Ali b. Ebi Talib’dir. O halde onun hayrını dileyin ve onu tasdik edin. Şüphesiz bunu bana Cebrail haber vermiştir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz aziz ve celil olan Allah Ali b. Ebi Talib (a.s) hakkında bana tavsiyelerde bulundu. Ben, “Ya Rabbi! Bunu bana açıkla”dedim.”Dinle”buyurdu. Ben, “Dinliyorum”dedim. O, “Şüphesiz Ali hidayet bayrağı, dostlarımın imamı, bana itaat edenlerin nuru, takva sahipleri ile birlikte kıldığım kelimedir. Her kim onu severse beni sevmiştir ve her kim ona itaat ederse bana itaat etmiştir.”diye buyurdu.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah Ali hakkında bana tavsiyelerde bulundu. Ben, “Ya Rabbi! Bana açıkla”dedim. O, “Dinle”dedi. Ben, “Dinliyorum”dedim. O, “Şüphesiz Ali hidayet bayrağı ve dostlarımın imamıdır. Onu bununla müjdele”dedi. Ali gelince kendisine bunu müjdeledim.”[3]
---------------------------------------------------------------
[1] Şerh-u Nehc’il Belağa-i İbn-i Ebi’l Hadid, 3/98
[2] Nur’us Sakaleyn, 5/73/74
[3] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 2/230/734
Ali Benim Halifemdir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Haşim oğulları! Şüphesiz kardeşim, vasim vezirim ve ehlim arasında halifem Ali b. Ebi Talib’dir. O borcumu öder verdiğim sözleri gerçekleştirir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Cebrail bana gelerek şöyle dedi: “Ey Muhammed! Rabbin sana selam ediyor ve şöyle buyuruyor: “Şüphesiz Ali b. Ebi Talib senin vasin, ehlin ve ümmetin üzerinde halifendir.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) Ali’ye işaret ederek şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz bu benim kardeşim, vasim, aranızdaki halifemdir. O halde onu dinleyin ve itaat edin.”[3]
---------------------------------------
[1] Emali et-Tusi, 602/1244
[2] Emali’el-Müfid, 168/3
[3] Kenz’ul Ummal, 36479
Ali Benim Vasimdir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz, benim vasim, sır yerim, kendimden sonra geride bırakacaklarımın en hayırlısı; vaatlerimi yerine getirecek ve borcumu ödeyecek kimse Ali b. Ebi Talib’dir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz her nebinin bir vasisi ve varisi vardır ve şüphesiz Ali benim vasim ve varisimdir.”[2]
İbn-i Ebi’l Hadid şöyle diyor: “Resulullah’ın (s.a.a) vefatından sonra Hz. Ali, “Resulullah’ın vasisi”diye çağrılıyordu. Zira Peygamber istediği şeyleri ona vasiyet etmişti. Bizim ashabımız da bu konuyu inkar etmemekte, ama şöyle demektedirler: “Bu vasiyet hilafet hakkında değildi, kendisinden sonra çıkacak olan yeni meseleler hakkındaydı.”[3]
İbn-i Ebi’l Hadid “Ali’nin vasiyeti hakkında söylenen şiirler” başlığı altında asr-ı saadet şairlerinden bir çok şiirler nakl etmiş[4] ve İmam’ın “vasiyet ve veraset onlar arasındadır”sözü hakkında şöyle demiştir: “Hiç şüphemiz yok ki Ali, Peygamber’in vasisi idi. Bize göre kini olan bazı kimseler bunu kabul etmemiştir. Elbette bize göre de vasiyetten maksat nass ve hilafet değildi; aksine açıklandığı takdirde hilafet mevzusundan çok daha yüce ve önemli olan konulardı.”[5]
bak. Tarih-i Dimaşk, İmam Ali’nin (a.s) biyografisi, 3/5-14
----------------------------
[1] a. g. e. 32952
[2] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 3/5/1021
[3] Şerh-u Nehc’il Belağa-i İbn-i Ebi’l Hadid, 1/13
[4] a. g. e. s. 143/150
[5] a. g. e. 1/139
Ben Kimin Mevlası İsem Ali de Onun Mevlasıdır
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben kimin mevlası isem, Ali de onun mevlasıdır.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Bureyde! Ben müminlere kendi nefislerinden daha evla değil miyim?”Bureyde, “Evet, ya Resulullah”deyince şöyle buyurdu: “Ben kimin mevlası isem Ali de onun mevlasıdır.”[2]
3. Abdurrahman b. Ebi Leyla şöyle diyor: “Ali’yi Rahbe’de (Kufe’de) halkı şöyle ant içirirken gördüm: “Allah’a yemin ederek söyleyin bakayım, sizden Resulullah’ın Gadir-i Hum günü, “Ben kimin mevlası isem o halde Ali de onun mevlasıdır”diye buyurduğunu duyanınız var mıdır? Duyan varsa kalkıp şehadette bulunsun.”Abdurrahman b. Leyla şöyle diyor: “Adeta şu an kendilerine baktığım Bedir ashabından 12 kişi kalkarak şöyle dediler: “Şehadet ediyoruz ki Resulullah’ın (s.a.a) Gadir-i Hum günü şöyle buyurduğunu işittik: “Ben müminlere kendi nefislerinden daha evla değil miyim?”Biz, “Elbette Ya Resulullah”deyince de şöyle buyurdu: “Ben kimin mevlası isem Ali de onun mevlasıdır. Allahım! Ali’yi seveni sev ve ona düşman olana düşman ol.”[3]
bak. Tarih-i Dimaşk, Hz. Ali’nin Biyografisi, 2/5-90 ve 1/364-368 [/b]
---------------------------------------------------------------
[1] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 1/366/461
[2] a. g. e. h. 458
[3] a. g. e. 2/11/506
Ali Her Müminin Velisidir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Ali bendendir ve ben de Ali’den ve Ali her müminin velisidir.”[1]
2. İmran b. Huseyn şöyle diyor: “Resulullah (s.a.a) bir seriyye gönderdi ve onlar, Ali b. Ebi Talib’i emir olarak tayin etti. O bu yolculukta bir şey yaptı...Biz yolculuktan döndükten sonra Resulullah’ın (s.a.a) yanına vardık, ona selam verdik. Onlardan birisi kalkarak şöyle dedi: “Ya Resulullah! Şüphesiz Ali şöyle ve şöyle yapmıştır.”Resulullah (s.a.a) ondan yüz çevirdi. Sonra ikincisi kalktı ve birinci şahsın dediği şeyleri tekrarladı. Böylece dört kişi kalktı ve hepsi de ilk kişinin dediklerini tekrar etti. Resulullah (s.a.a) dördüncü şahsa dönerek yüzünün rengi değişmiş bir halde şöyle buyurdu: “Bana Ali’yi çağırın, bana Ali’yi çağırın, bana Ali’yi çağırın! Şüphesiz Ali bendendir ve ben de Ali’denim. Ali benden sonra her müminin velisidir.”[2]
3. Veheb b. Hamza şöyle diyor: “Ali b. Ebi Talib ile Medine’den Mekke’ye yolculuk ettik. Yolda kendisinden biraz sertlik gördüm. Kendi kendime, “Dönüp Peygamber’i gördüğümde ona söyleyeceğim.”dedim. Veheb b. Hamza sonra şöyle diyor: “Döndükten sonra Resulullah’ı (s.a.a) gördüm ve ona Ali’yi kötüledim. Resulullah (s.a.a) bana şöyle buyurdu: “Ali için bana bunları deme şüphesiz Ali benden sonra velinizdir.”[3]
4. Bureydet’ul Eslemi şöyle diyor: “Resulullah bizlere, Ali’ye “Müminlerin Emiri”diye selam vermemizi emretti. O gün biz yedi kişiydik ve ben hepsinden küçüktüm.”[4]
---------------------------------
[1] Kenz’ul Ummal, 32938
[2] Tarih-i Dimeşk (Hz. Ali’nin biyografisi) 1/380/486
[3] a. g. e. s. 385/491
[4] a. g. e. 2/260/777
Ali Hak İledir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali hak iledir, hak da Ali iledir ve onun etrafında döner.”
İbn-i Ebil Hadid şöyle diyor: “Resulullah (s.a.a) bir çok sahih hadisinde, “Ali hak iledir”buyurmuştur.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Hak bununladır, hak bununladır (yani Ali iledir. )”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali nereye meyil ederse hak onunladır.”[3]
4. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah’ım! Ali nereye dönerse hakkı da onunla döndür.”[4]
5. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali hak iledir ve hak Ali ile. Kıyamet günü havuzda yanıma gelinceye kadar asla birbirinden ayrılmazlar.”[5]
bak. Tarih-i Dimaşk, Ali’nin (a.s) biyografisi, 3/117-123
-----------------------------------------------------------
[1] Şerh-u Nehc’il Belağa-i İbn-i Ebi’l Hadid, 2/297
[2] Kenz’ul Ummal, 33018
[3] el-Kafi, 1/294/1
[4] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 3/118/1159
[5] a. g. e. s. 120/1162
Ali Kur’an İledir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali Kur’an iledir ve Kur’an’da Ali iledir. Havuzda yanıma gelinceye kadar birbirinden ayrılmazlar.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali hak ve Kur’an iledir, hak ve Kur’an da Ali iledir. Havuzda yanıma gelinceye kadar birbirinden ayrılmazlar.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Bu Ali, Kur’an iledir. Kur’an’da Ali iledir. Havuz’da yanıma gelinceye kadar birbirinden ayrılmazlar. Bu ikisine bıraktığım şeyleri onlardan sorun.”[3]
bak. Tarih-i Dimaşk, Ali’nin (a.s) biyografisi, 3/123-125, haşiyesinde
--------------------------------------------------
[1] a. g. e. s. 124 Haşiyede yer almıştır.
[2] a. g. e. s. 125 Haşiyede yer almıştır.
[3] a. g . e. 3/125 Haşiyede yer almıştır
Ali (a.s) Allah’ın Hüccetidir
Resulullah (s.a.a) Enes’in yanında oturduğu bir zamanda içeriye giren Ali’ye işaret ederek şöyle buyurdu: “Ey Enes! Ben ve bu Allah’ın kulları üzerindeki hüccetiyiz.”[1]
bak. Tarih-i Dimaşk, Hz. Ali’nin (a.s) biyografisi, 2/272-274; 97. Konu, el-Hüccet
------------------------------
[1] a. g. e. 2/273/793
Ali, Peygamber’in İlminin Kapısıdır
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben ilim şehriyim Ali ise kapısıdır. İlmi isteyenler kapısından gelmelidir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben ilim şehriyim Ali ise kapısıdır. İlim isteyenler kapısından gelmelidir.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali ilmimin dergahıdır.”[3]
4. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben hikmet eviyim, Ali de kapısıdır.”[4]
5. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali ilmimin kapısıdır ve benden sonra gönderildiğim şeyi (risaleti) ümmetime açıklayandır.”[5]
bak. Tarih-i Dimaşk, Hz. Ali’nin (a.s) biyografisi, 2/459-479
----------------------------------
[1] Kenz’ul Ummal, 32890
[2] a. g. e. 32979
[3] a. g. e. 32911
[4] a. g. e. 32889
[5] a. g. e. 32981
Ali Benden Sonra İnsanların En Bilginidir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Benden sonra ümmetimin en bilgini Ali b. Ebi Talib’dir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali b. Ebi Talib, insanlardan Allah’ı ve insanları en çok tanıyandır ve herkesten çok “La ilahe illallah”hakikatini sevmekte, ululamaktadır.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Benden sonra ümmetimin en üstün hakimi ve alimi Ali’dir.”[3]
4. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! Sen ilmimin varisisin.”[4]
----------------------------
[1] a. g. e. 32977
[2] a. g. e. 32980
[3] Emali es-Seduk, 440/20
[4] Yenabi’ul Mevedde, 1/397/17
Ben ve Ali Bir Ağaçtanız
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben ve Ali bir ağaçtanız. İnsanlar ise değişik ağaçlardan.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! İnsanlar değişik ağaçlardandır. Oysa sen ve ben bir tek ağaçtanız.”[2]
3. Cabir şöyle diyor: “Şüphesiz Peygamber (s.a.a) Arefe’de iken Ali onun tam karşısında duruyordu. Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: “Ey Ali! Yanıma gel. Beş parmağını beş parmağımın üstüne koy. (elimi avuçla). Ey Ali! Ben ve sen bir tek ağaçtan yaratıldık. Ben o ağacın kökü, sen gövdesi, Hasan ve Hüseyin ise dallarıdır. Her kim bu dallardan birine tutunursa Allah onu cennete koyar.”[3]
bak. Tarih-i Dimaşk, Hz. Ali’nin (a.s) biyografisi, 1/129-136
------------------------------------
[1] Kenz’ul Ummal, 32943
[2] a. g. e. 32944
[3] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 1/129/179
Sen Kardeşimsin
1. Resulullah (s.a.a) Ali’ye (a.s) şöyle buyurmuştur: “Sen dünya ve ahirette benim kardeşimsin.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben de kardeşim Musa’nın “Rabbim, göğsümü genişlet ve işimi kolaylaştır. Bana ehlimden bir yardımcı kıl.”dediği gibi diyorum. Kardeşim olan Ali’yi,.”Sırtımı onunla güçlü kıl.”[2]
3. Ali (a.s)Resulullah’a (s.a.a) ashabı arasında kardeşlik akdini okurken şöyle buyurmuştur: “Ashabına bana yapmadığını yaptığını görünce ruhum bedenimden çıktı ve belim kırıldı. Eğer bu davranışınız bana olan gazabınızdan kaynaklanıyorsa, bağış ve büyüklük size aittir.”Resulullah (s.a.a) şöyle buyurdu: “Beni hakla gönderene andolsun ki seni kendime istediğim için erteledim. Sen bana oranla Harun’un Musa’ya oranı gibisin. Sadece benden sonra Peygamber gelmeyecek. Sen benim kardeşim ve varisimsin.”[3]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali müminlerin efendisidir.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali dinin direğidir.”[3]
4. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “İnsanlara benden sonra hak üzere kılıç vuran işte budur.”[4]
5. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! Senin örneğin “Kulhu vallahu ehad”(İhlas suresi) örneği gibidir. Seni kalbiyle seven adeta Kur’an’ın üçte birini okumuştur. Seni kalbiyle seven ve diliyle yardım eden kimse ise adeta Kur’an’ın üçte ikisini okumuştur. Seni kalbiyle seven, diliyle yardım eden ve eliyle destekleyen kimse ise adeta tüm Kur’an’ı okumuştur.”[5]
6. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey insanlar! Ali’yi şikayet etmeyiniz. Allah’a andolsun ki o Allah için ve Allah yolunda tavizsizdir.”[6]
7. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali’ye eziyet eden bana eziyet etmiştir.”[7]
8. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali müminlerin büyüğü; servet ise münafıkların efendisidir.”[8]
9. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali’nin bu ümmet üzerindeki hakkı babanın evlat üzerindeki hakkı gibidir.”[9]
10. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Benim sırdaşım Ali b. Ebi Talib’dir.”[10]
11. Resulullah (s.a.a), Ali’ye (a.s) şöyle buyurmuştur: “Sen ve taraftarların cennettesiniz.”[11]
12. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Ali ve taraftarları kıyamet günü kurtuluşa erenlerdir.”[12]
13. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali’yi anmak ibadettir.”[13]
14. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Adalet hususunda benim ve Ali’nin eli eşittir.”[14]
15. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim, “Ali insanların en hayırlısıdır.”demezse şüphesiz ki kafirdir.”[15]
bak. el-İlm, 2845. Bölüm
--------------------------------
[1] a. g. e. 2/280/804
[2] el-Kafi, 1/294/1
[3] a. g. e.
[4] a. g. e.
[5] Nur’us Sakaleyn, 5/701/20
[6] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 1/386/492
[7] el-Bihar, 5/69/1
[8] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 2/260/778
[9] el-Bihar, 36/5/1
[10] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 2/311/815
[11] a. g. e. s. 345/845
[12] a. g. e. s. 348/851
[13] a. g. e. s. 408/907
[14] a. g. e. s. 439/946
[15] a. g. e. 2/444/954
Hz. Ali’yi (a.s) Sevmek
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali’nin sevgisi ateşin odunu yediği gibi günahları yer, bitirir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Mü’minin defterinin sahifesinin başlığı Ali b. Ebi Talib’in sevgisidir.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah müminin kalbinde Ali’nin sevgisini sabit kılar. Buna rağmen sürçecek olursa kıyamet günü Allah sırat köprüsü üzerinde ayağını sabit kılar.”[3]
bak. Tarih-u Dimeşk, İmam Ali’nin (a.s) biyografisi 2/91-104 ve 182/220, 92. Konu, el-Mehabbet (4)
-----------------------------------
[1] Kenz’ul Ummal, 33021
[2] a. g. e. 32900
[3] a. g. e. 33022
Hz. Ali’ye (a.s) Buğzetmek
1. Resulullah (s.a.a) Ali’ye (a.s) şöyle buyurmuştur: “Seni ancak mümin sever ve ancak münafık sana buğz eder.”[1]
Bu manada gerçekten bir çok hadis nakledilmiştir. Hatta tevatür derecesine ulaşmıştır.
2. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Eğer bu kılıcımla bana buğzetsin diye müminin burnuna vuracak olursam yine de bana buğzetmez. Münafığa da beni sevsin diye bütün dünyayı verecek olsam yine de beni sevmez. Bu kaza ve kader gerçekleşti ve ümmi Peygamberin diliyle şöyle ifade edildi: “Ey Ali! Mümin seni düşman bilmez, münafık ise seni sevmez.”[2]
bak. Tarih-i Dimaşk, Hz. Ali’nin (a.s) biyografisi, 2/190-225
--------------------------
[1] a. g. e. 32878
[2] Şerh-u Nehc’il Belağa-i İbn-i Ebi’l Hadid, 18/173
Hz. Ali (a.s) İyilerin İmamıdır
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali iyilerin imamı, kötülerin katilidir. Ona yardım eden yardım görür ve onu yardımsız bırakan yardımsız kalır.”[1]
2. Resulullah (s.a.a), Ali’ye (a.s) şöyle buyurmuştur: “Müslümanların efendisi ve takva sahiplerinin imamına merhaba”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! Şüphesiz Allah sana fakirlerin sevgisini bağışlamıştır. Bu yüzden onlar senin imam oluşundan, sen de onlar gibi taraftarların olduğundan hoşnutsun.”[3]
4. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali hakkında onun Müslümanların efendisi, takva sahiplerinin imamı ve yüzü ak olan kimselerin önderi olduğu bana vahyedildi.”[4]
-------------------------------------
[1] Kenz’ul Ummal, 32909
[2] a. g. e. 33009
[3] Tarih-i Dimaşk (İmam Ali’nin Biyografisi), 2/212/706
[4] a. g. e. s. 258/775
Hz. Ali Sizin İmamınızdır
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kendisiyle uzlaştığınız takdirde helak olmayacağınız kimseyi sizlere göstereyim mi? Şüphesiz sizin veliniz Allah’tır. İmamınız ise Ali b. Ebi Talib’dir. O halde onun hayrını dileyin ve onu tasdik edin. Şüphesiz bunu bana Cebrail haber vermiştir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz aziz ve celil olan Allah Ali b. Ebi Talib (a.s) hakkında bana tavsiyelerde bulundu. Ben, “Ya Rabbi! Bunu bana açıkla”dedim.”Dinle”buyurdu. Ben, “Dinliyorum”dedim. O, “Şüphesiz Ali hidayet bayrağı, dostlarımın imamı, bana itaat edenlerin nuru, takva sahipleri ile birlikte kıldığım kelimedir. Her kim onu severse beni sevmiştir ve her kim ona itaat ederse bana itaat etmiştir.”diye buyurdu.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah Ali hakkında bana tavsiyelerde bulundu. Ben, “Ya Rabbi! Bana açıkla”dedim. O, “Dinle”dedi. Ben, “Dinliyorum”dedim. O, “Şüphesiz Ali hidayet bayrağı ve dostlarımın imamıdır. Onu bununla müjdele”dedi. Ali gelince kendisine bunu müjdeledim.”[3]
---------------------------------------------------------------
[1] Şerh-u Nehc’il Belağa-i İbn-i Ebi’l Hadid, 3/98
[2] Nur’us Sakaleyn, 5/73/74
[3] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 2/230/734
Ali Benim Halifemdir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Haşim oğulları! Şüphesiz kardeşim, vasim vezirim ve ehlim arasında halifem Ali b. Ebi Talib’dir. O borcumu öder verdiğim sözleri gerçekleştirir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Cebrail bana gelerek şöyle dedi: “Ey Muhammed! Rabbin sana selam ediyor ve şöyle buyuruyor: “Şüphesiz Ali b. Ebi Talib senin vasin, ehlin ve ümmetin üzerinde halifendir.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) Ali’ye işaret ederek şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz bu benim kardeşim, vasim, aranızdaki halifemdir. O halde onu dinleyin ve itaat edin.”[3]
---------------------------------------
[1] Emali et-Tusi, 602/1244
[2] Emali’el-Müfid, 168/3
[3] Kenz’ul Ummal, 36479
Ali Benim Vasimdir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz, benim vasim, sır yerim, kendimden sonra geride bırakacaklarımın en hayırlısı; vaatlerimi yerine getirecek ve borcumu ödeyecek kimse Ali b. Ebi Talib’dir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz her nebinin bir vasisi ve varisi vardır ve şüphesiz Ali benim vasim ve varisimdir.”[2]
İbn-i Ebi’l Hadid şöyle diyor: “Resulullah’ın (s.a.a) vefatından sonra Hz. Ali, “Resulullah’ın vasisi”diye çağrılıyordu. Zira Peygamber istediği şeyleri ona vasiyet etmişti. Bizim ashabımız da bu konuyu inkar etmemekte, ama şöyle demektedirler: “Bu vasiyet hilafet hakkında değildi, kendisinden sonra çıkacak olan yeni meseleler hakkındaydı.”[3]
İbn-i Ebi’l Hadid “Ali’nin vasiyeti hakkında söylenen şiirler” başlığı altında asr-ı saadet şairlerinden bir çok şiirler nakl etmiş[4] ve İmam’ın “vasiyet ve veraset onlar arasındadır”sözü hakkında şöyle demiştir: “Hiç şüphemiz yok ki Ali, Peygamber’in vasisi idi. Bize göre kini olan bazı kimseler bunu kabul etmemiştir. Elbette bize göre de vasiyetten maksat nass ve hilafet değildi; aksine açıklandığı takdirde hilafet mevzusundan çok daha yüce ve önemli olan konulardı.”[5]
bak. Tarih-i Dimaşk, İmam Ali’nin (a.s) biyografisi, 3/5-14
----------------------------
[1] a. g. e. 32952
[2] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 3/5/1021
[3] Şerh-u Nehc’il Belağa-i İbn-i Ebi’l Hadid, 1/13
[4] a. g. e. s. 143/150
[5] a. g. e. 1/139
Ben Kimin Mevlası İsem Ali de Onun Mevlasıdır
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben kimin mevlası isem, Ali de onun mevlasıdır.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Bureyde! Ben müminlere kendi nefislerinden daha evla değil miyim?”Bureyde, “Evet, ya Resulullah”deyince şöyle buyurdu: “Ben kimin mevlası isem Ali de onun mevlasıdır.”[2]
3. Abdurrahman b. Ebi Leyla şöyle diyor: “Ali’yi Rahbe’de (Kufe’de) halkı şöyle ant içirirken gördüm: “Allah’a yemin ederek söyleyin bakayım, sizden Resulullah’ın Gadir-i Hum günü, “Ben kimin mevlası isem o halde Ali de onun mevlasıdır”diye buyurduğunu duyanınız var mıdır? Duyan varsa kalkıp şehadette bulunsun.”Abdurrahman b. Leyla şöyle diyor: “Adeta şu an kendilerine baktığım Bedir ashabından 12 kişi kalkarak şöyle dediler: “Şehadet ediyoruz ki Resulullah’ın (s.a.a) Gadir-i Hum günü şöyle buyurduğunu işittik: “Ben müminlere kendi nefislerinden daha evla değil miyim?”Biz, “Elbette Ya Resulullah”deyince de şöyle buyurdu: “Ben kimin mevlası isem Ali de onun mevlasıdır. Allahım! Ali’yi seveni sev ve ona düşman olana düşman ol.”[3]
bak. Tarih-i Dimaşk, Hz. Ali’nin Biyografisi, 2/5-90 ve 1/364-368 [/b]
---------------------------------------------------------------
[1] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 1/366/461
[2] a. g. e. h. 458
[3] a. g. e. 2/11/506
Ali Her Müminin Velisidir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Ali bendendir ve ben de Ali’den ve Ali her müminin velisidir.”[1]
2. İmran b. Huseyn şöyle diyor: “Resulullah (s.a.a) bir seriyye gönderdi ve onlar, Ali b. Ebi Talib’i emir olarak tayin etti. O bu yolculukta bir şey yaptı...Biz yolculuktan döndükten sonra Resulullah’ın (s.a.a) yanına vardık, ona selam verdik. Onlardan birisi kalkarak şöyle dedi: “Ya Resulullah! Şüphesiz Ali şöyle ve şöyle yapmıştır.”Resulullah (s.a.a) ondan yüz çevirdi. Sonra ikincisi kalktı ve birinci şahsın dediği şeyleri tekrarladı. Böylece dört kişi kalktı ve hepsi de ilk kişinin dediklerini tekrar etti. Resulullah (s.a.a) dördüncü şahsa dönerek yüzünün rengi değişmiş bir halde şöyle buyurdu: “Bana Ali’yi çağırın, bana Ali’yi çağırın, bana Ali’yi çağırın! Şüphesiz Ali bendendir ve ben de Ali’denim. Ali benden sonra her müminin velisidir.”[2]
3. Veheb b. Hamza şöyle diyor: “Ali b. Ebi Talib ile Medine’den Mekke’ye yolculuk ettik. Yolda kendisinden biraz sertlik gördüm. Kendi kendime, “Dönüp Peygamber’i gördüğümde ona söyleyeceğim.”dedim. Veheb b. Hamza sonra şöyle diyor: “Döndükten sonra Resulullah’ı (s.a.a) gördüm ve ona Ali’yi kötüledim. Resulullah (s.a.a) bana şöyle buyurdu: “Ali için bana bunları deme şüphesiz Ali benden sonra velinizdir.”[3]
4. Bureydet’ul Eslemi şöyle diyor: “Resulullah bizlere, Ali’ye “Müminlerin Emiri”diye selam vermemizi emretti. O gün biz yedi kişiydik ve ben hepsinden küçüktüm.”[4]
---------------------------------
[1] Kenz’ul Ummal, 32938
[2] Tarih-i Dimeşk (Hz. Ali’nin biyografisi) 1/380/486
[3] a. g. e. s. 385/491
[4] a. g. e. 2/260/777
Ali Hak İledir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali hak iledir, hak da Ali iledir ve onun etrafında döner.”
İbn-i Ebil Hadid şöyle diyor: “Resulullah (s.a.a) bir çok sahih hadisinde, “Ali hak iledir”buyurmuştur.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Hak bununladır, hak bununladır (yani Ali iledir. )”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali nereye meyil ederse hak onunladır.”[3]
4. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah’ım! Ali nereye dönerse hakkı da onunla döndür.”[4]
5. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali hak iledir ve hak Ali ile. Kıyamet günü havuzda yanıma gelinceye kadar asla birbirinden ayrılmazlar.”[5]
bak. Tarih-i Dimaşk, Ali’nin (a.s) biyografisi, 3/117-123
-----------------------------------------------------------
[1] Şerh-u Nehc’il Belağa-i İbn-i Ebi’l Hadid, 2/297
[2] Kenz’ul Ummal, 33018
[3] el-Kafi, 1/294/1
[4] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 3/118/1159
[5] a. g. e. s. 120/1162
Ali Kur’an İledir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali Kur’an iledir ve Kur’an’da Ali iledir. Havuzda yanıma gelinceye kadar birbirinden ayrılmazlar.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali hak ve Kur’an iledir, hak ve Kur’an da Ali iledir. Havuzda yanıma gelinceye kadar birbirinden ayrılmazlar.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Bu Ali, Kur’an iledir. Kur’an’da Ali iledir. Havuz’da yanıma gelinceye kadar birbirinden ayrılmazlar. Bu ikisine bıraktığım şeyleri onlardan sorun.”[3]
bak. Tarih-i Dimaşk, Ali’nin (a.s) biyografisi, 3/123-125, haşiyesinde
--------------------------------------------------
[1] a. g. e. s. 124 Haşiyede yer almıştır.
[2] a. g. e. s. 125 Haşiyede yer almıştır.
[3] a. g . e. 3/125 Haşiyede yer almıştır
Ali (a.s) Allah’ın Hüccetidir
Resulullah (s.a.a) Enes’in yanında oturduğu bir zamanda içeriye giren Ali’ye işaret ederek şöyle buyurdu: “Ey Enes! Ben ve bu Allah’ın kulları üzerindeki hüccetiyiz.”[1]
bak. Tarih-i Dimaşk, Hz. Ali’nin (a.s) biyografisi, 2/272-274; 97. Konu, el-Hüccet
------------------------------
[1] a. g. e. 2/273/793
Ali, Peygamber’in İlminin Kapısıdır
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben ilim şehriyim Ali ise kapısıdır. İlmi isteyenler kapısından gelmelidir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben ilim şehriyim Ali ise kapısıdır. İlim isteyenler kapısından gelmelidir.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali ilmimin dergahıdır.”[3]
4. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben hikmet eviyim, Ali de kapısıdır.”[4]
5. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali ilmimin kapısıdır ve benden sonra gönderildiğim şeyi (risaleti) ümmetime açıklayandır.”[5]
bak. Tarih-i Dimaşk, Hz. Ali’nin (a.s) biyografisi, 2/459-479
----------------------------------
[1] Kenz’ul Ummal, 32890
[2] a. g. e. 32979
[3] a. g. e. 32911
[4] a. g. e. 32889
[5] a. g. e. 32981
Ali Benden Sonra İnsanların En Bilginidir
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Benden sonra ümmetimin en bilgini Ali b. Ebi Talib’dir.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ali b. Ebi Talib, insanlardan Allah’ı ve insanları en çok tanıyandır ve herkesten çok “La ilahe illallah”hakikatini sevmekte, ululamaktadır.”[2]
3. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Benden sonra ümmetimin en üstün hakimi ve alimi Ali’dir.”[3]
4. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! Sen ilmimin varisisin.”[4]
----------------------------
[1] a. g. e. 32977
[2] a. g. e. 32980
[3] Emali es-Seduk, 440/20
[4] Yenabi’ul Mevedde, 1/397/17
Ben ve Ali Bir Ağaçtanız
1. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben ve Ali bir ağaçtanız. İnsanlar ise değişik ağaçlardan.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! İnsanlar değişik ağaçlardandır. Oysa sen ve ben bir tek ağaçtanız.”[2]
3. Cabir şöyle diyor: “Şüphesiz Peygamber (s.a.a) Arefe’de iken Ali onun tam karşısında duruyordu. Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: “Ey Ali! Yanıma gel. Beş parmağını beş parmağımın üstüne koy. (elimi avuçla). Ey Ali! Ben ve sen bir tek ağaçtan yaratıldık. Ben o ağacın kökü, sen gövdesi, Hasan ve Hüseyin ise dallarıdır. Her kim bu dallardan birine tutunursa Allah onu cennete koyar.”[3]
bak. Tarih-i Dimaşk, Hz. Ali’nin (a.s) biyografisi, 1/129-136
------------------------------------
[1] Kenz’ul Ummal, 32943
[2] a. g. e. 32944
[3] Tarih-i Dimeşk (İmam Ali’nin biyografisi), 1/129/179
Sen Kardeşimsin
1. Resulullah (s.a.a) Ali’ye (a.s) şöyle buyurmuştur: “Sen dünya ve ahirette benim kardeşimsin.”[1]
2. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben de kardeşim Musa’nın “Rabbim, göğsümü genişlet ve işimi kolaylaştır. Bana ehlimden bir yardımcı kıl.”dediği gibi diyorum. Kardeşim olan Ali’yi,.”Sırtımı onunla güçlü kıl.”[2]
3. Ali (a.s)Resulullah’a (s.a.a) ashabı arasında kardeşlik akdini okurken şöyle buyurmuştur: “Ashabına bana yapmadığını yaptığını görünce ruhum bedenimden çıktı ve belim kırıldı. Eğer bu davranışınız bana olan gazabınızdan kaynaklanıyorsa, bağış ve büyüklük size aittir.”Resulullah (s.a.a) şöyle buyurdu: “Beni hakla gönderene andolsun ki seni kendime istediğim için erteledim. Sen bana oranla Harun’un Musa’ya oranı gibisin. Sadece benden sonra Peygamber gelmeyecek. Sen benim kardeşim ve varisimsin.”[3]