'hayaL
Bayan Üye
HZ. ÖMER’İN FAZİLETİ
4357) Hz. Cabir RA anlatıyor: “Hz. Ömer RA, Hz. Ebu Bekr’e:
“(Ey Ebu Bekr!) Allah’ın Rasulü Muhammed AS’dan sonra insanların en hayırlısı” diye hitab etmişti. Hz. Ebu Bekr:
“Sen böyle söylersen ben (de sana) Resûlullah AS’dan işittiğimi söyleyeceğim. Demişti ki: “Güneş, Ömer’den daha hayırlı bir kimse üzerine doğup batmadı.”
Tirmizi, Menakıb, (3685).
4358) İbnu Ömer RA anlatıyor: “Resûlullah AS şöyle dua etmişti: “Allahım, İslâm’ı şu iki şahıstan sana en sevgili olanla aziz kıl: Ebu Cehil ile veya Ömer İbnu’l-Hattab ile. Bunlardan Allah’a daha sevgili olanı Ömer’di.”
Tirmizi, Menakıb, (3682).
4359) Yine İbnu Ömer RA anlatıyor: “Resûlullah AS buyurdular ki:
“Allah Teâla Hazretleri, hakkı, Hz. Ömer’in diline ve kalbine koydu.” İbnu Ömer der ki: “Halkın başına ne zaman bir iş gelmiş, (o hususta) Ömer bir şey demiş, halk da başka bir şey demiş ise mutlaka Ömer RA’ın dediği üzere Kur’ân’dan bir vahiy gelmiştir.”
Tirmizi, Menakıb, (3683); Ebu Davud, Harac 18, (2962).
4360) Salim, babası RA’tan naklediyor: “Dedi ki: “Ben Ömer RA’ın bir şey için: “Zannederim ki bu şöyledir” deyip de dediği gibi olmadığını hiç görmedim. (Nitekim bir gün), Ömer otururken güzel bir adam yanından geçti. Ömer: “Zannımda yanıldım.” Veya:
“Bu adam cahiliye devrindeki dini üzere devam etmektedir.” Veya:
“Bu, cahiliyede kavminin kâhiniydi!” dedi ve: “Şu adamı bana çağırın!” buyurdu. Adam çağrıldı. Ömer:
“Zannımda yanıldım veya sen cahiliye devrindeki dinin üzeresin! veya cahiliyede sen onların kâhini idin!” diyerek hakkındaki tereddütlerini dile getirdi. Adam:
“Bugünkü gibi bir gün görmedim (yani bugün gördüğüm şeyi hiç görmedim). Bugün müslüman bir kimse (olmayacak şekilde) karşılandı” dedi. Hz. Ömer: “Sana yemin veriyorum, benim istediklerimi doğru olarak söyleyecek*sin!” buyurdu. Adam:
“Cahiliye devrinde ben onların kâhinleri idim!” dedi. Ömer ona:
“Dişi cinninin sana getirdiği haberlerin en acayibi hangisi idi?” dedi. Adam: “Bir gün ben çarşıda iken, bana dişi cin geldi. Ondaki korkuyu biliyorum. Dedi ki: “Sen cinni ve onun ye’sini ve başı üzerine devrilmesinden (yani kulak hırsızlığından men olarak haber alamayışından) sonraki ümidsizliğini ve sırtlarına ince çullar konulmuş genç develerle yetişilip yakalamasını görmedin mi?”
Ömer şöyle dedi: “Doğru söyledi. Ben onların putlarının dibinde uyurken, bir adam bir buzağı ile geldi ve kesti. O zaman ona birisi öyle bir bağırdı ki, bu kadar yüksek sesle bağıran birisini hiç işitmemiştim. Şöyle diyordu:
“Ey celih (ey düşmanlığını açığa vuran kimse)! Emrun necih (zafer bulmuş bir iş), recülün fasih (fasih konu*şan bir adam) var. Senden başka ilah yoktur diyor!”
Oradaki cemaat o adama doğru sıçradılar.
(Hz. Ömer devamla dedi ki): “Ben bunu görünce kendi kendime: “Ben bu işin arkasında ne olduğunu anlayın*caya kadar buradan ayrılmayacağım!” dedim. Sonra o zat yine bağırdı:
“Ey celih, emrun necih, recülün fasih (Ey düşmanlığnı açığa vuran kimse! Muvaffak olacak bir iş, fasih konu*şan bir adam (var)! Lâilahe illallah! diyor!” Ben kalktım. Aradan çok geçmeden “Bir peygamber (çıktı)” dendi.”
Buhari, Menakıbu’l-Ensar 35.
4361) Hz. Ömer RA demiştir ki: “Üç şeyde Rabbime muvafakat ettim:
1. (Resûlullah AS’a[ “Ey Allah’ın Resulü! Makâm-ı İbrahim’de bir namaz yeri edinsen!” dedim, arkadan “İbra*him’in makamını namazgâh edinin” (Bakara 125) ayeti nazil oldu.”
2. “(Bir gün) “Ey Allah’ın Rasûlü! Huzurunuza iyiler de facirler de giriyor. Emretseniz de ümmühâtu’l-mü’minin ör*tünseler!” dedim. Bunun üzerine hicab (örtünme) ayeti nazil oldu.”
3. “Resûlullah AS’ın hanımları kıskançlıkta birleştiler. Ben de: “O sizi boşarsa Allah O’na sizden hayırlısını verir” demiştim, bunun üzerine şu ayet indi. (Mealen): “Rabbi O’na sizden daha hayırlı olan, Allah’a teslim olmuş, İman etmiş, ibadet ve itaatte sebat eden, günahlarından tevbe eden, Allah’a kullukta bulunan, orucunu tutan hanımlar nasib eder ki, onlardan dul olanı da bâkire olanı da bulunur” (Tahrim 5).
Buhari, Talak 32, Tefsir, Bakara 9, Ahzab 8, Tahrim 1; Müslim, Fezailu’s-sahabe 24, (2339).
4357) Hz. Cabir RA anlatıyor: “Hz. Ömer RA, Hz. Ebu Bekr’e:
“(Ey Ebu Bekr!) Allah’ın Rasulü Muhammed AS’dan sonra insanların en hayırlısı” diye hitab etmişti. Hz. Ebu Bekr:
“Sen böyle söylersen ben (de sana) Resûlullah AS’dan işittiğimi söyleyeceğim. Demişti ki: “Güneş, Ömer’den daha hayırlı bir kimse üzerine doğup batmadı.”
Tirmizi, Menakıb, (3685).
4358) İbnu Ömer RA anlatıyor: “Resûlullah AS şöyle dua etmişti: “Allahım, İslâm’ı şu iki şahıstan sana en sevgili olanla aziz kıl: Ebu Cehil ile veya Ömer İbnu’l-Hattab ile. Bunlardan Allah’a daha sevgili olanı Ömer’di.”
Tirmizi, Menakıb, (3682).
4359) Yine İbnu Ömer RA anlatıyor: “Resûlullah AS buyurdular ki:
“Allah Teâla Hazretleri, hakkı, Hz. Ömer’in diline ve kalbine koydu.” İbnu Ömer der ki: “Halkın başına ne zaman bir iş gelmiş, (o hususta) Ömer bir şey demiş, halk da başka bir şey demiş ise mutlaka Ömer RA’ın dediği üzere Kur’ân’dan bir vahiy gelmiştir.”
Tirmizi, Menakıb, (3683); Ebu Davud, Harac 18, (2962).
4360) Salim, babası RA’tan naklediyor: “Dedi ki: “Ben Ömer RA’ın bir şey için: “Zannederim ki bu şöyledir” deyip de dediği gibi olmadığını hiç görmedim. (Nitekim bir gün), Ömer otururken güzel bir adam yanından geçti. Ömer: “Zannımda yanıldım.” Veya:
“Bu adam cahiliye devrindeki dini üzere devam etmektedir.” Veya:
“Bu, cahiliyede kavminin kâhiniydi!” dedi ve: “Şu adamı bana çağırın!” buyurdu. Adam çağrıldı. Ömer:
“Zannımda yanıldım veya sen cahiliye devrindeki dinin üzeresin! veya cahiliyede sen onların kâhini idin!” diyerek hakkındaki tereddütlerini dile getirdi. Adam:
“Bugünkü gibi bir gün görmedim (yani bugün gördüğüm şeyi hiç görmedim). Bugün müslüman bir kimse (olmayacak şekilde) karşılandı” dedi. Hz. Ömer: “Sana yemin veriyorum, benim istediklerimi doğru olarak söyleyecek*sin!” buyurdu. Adam:
“Cahiliye devrinde ben onların kâhinleri idim!” dedi. Ömer ona:
“Dişi cinninin sana getirdiği haberlerin en acayibi hangisi idi?” dedi. Adam: “Bir gün ben çarşıda iken, bana dişi cin geldi. Ondaki korkuyu biliyorum. Dedi ki: “Sen cinni ve onun ye’sini ve başı üzerine devrilmesinden (yani kulak hırsızlığından men olarak haber alamayışından) sonraki ümidsizliğini ve sırtlarına ince çullar konulmuş genç develerle yetişilip yakalamasını görmedin mi?”
Ömer şöyle dedi: “Doğru söyledi. Ben onların putlarının dibinde uyurken, bir adam bir buzağı ile geldi ve kesti. O zaman ona birisi öyle bir bağırdı ki, bu kadar yüksek sesle bağıran birisini hiç işitmemiştim. Şöyle diyordu:
“Ey celih (ey düşmanlığını açığa vuran kimse)! Emrun necih (zafer bulmuş bir iş), recülün fasih (fasih konu*şan bir adam) var. Senden başka ilah yoktur diyor!”
Oradaki cemaat o adama doğru sıçradılar.
(Hz. Ömer devamla dedi ki): “Ben bunu görünce kendi kendime: “Ben bu işin arkasında ne olduğunu anlayın*caya kadar buradan ayrılmayacağım!” dedim. Sonra o zat yine bağırdı:
“Ey celih, emrun necih, recülün fasih (Ey düşmanlığnı açığa vuran kimse! Muvaffak olacak bir iş, fasih konu*şan bir adam (var)! Lâilahe illallah! diyor!” Ben kalktım. Aradan çok geçmeden “Bir peygamber (çıktı)” dendi.”
Buhari, Menakıbu’l-Ensar 35.
4361) Hz. Ömer RA demiştir ki: “Üç şeyde Rabbime muvafakat ettim:
1. (Resûlullah AS’a[ “Ey Allah’ın Resulü! Makâm-ı İbrahim’de bir namaz yeri edinsen!” dedim, arkadan “İbra*him’in makamını namazgâh edinin” (Bakara 125) ayeti nazil oldu.”
2. “(Bir gün) “Ey Allah’ın Rasûlü! Huzurunuza iyiler de facirler de giriyor. Emretseniz de ümmühâtu’l-mü’minin ör*tünseler!” dedim. Bunun üzerine hicab (örtünme) ayeti nazil oldu.”
3. “Resûlullah AS’ın hanımları kıskançlıkta birleştiler. Ben de: “O sizi boşarsa Allah O’na sizden hayırlısını verir” demiştim, bunun üzerine şu ayet indi. (Mealen): “Rabbi O’na sizden daha hayırlı olan, Allah’a teslim olmuş, İman etmiş, ibadet ve itaatte sebat eden, günahlarından tevbe eden, Allah’a kullukta bulunan, orucunu tutan hanımlar nasib eder ki, onlardan dul olanı da bâkire olanı da bulunur” (Tahrim 5).
Buhari, Talak 32, Tefsir, Bakara 9, Ahzab 8, Tahrim 1; Müslim, Fezailu’s-sahabe 24, (2339).