Pervâne yenik düştü elde mum da kalmadı
Yandı ışık rüyada uçurum da kalmadı
Sahil uzun bir hayal; sularla kucaklaşan
Dalgalar sustu rüzgâr gitti kum da kalmadı
Na yana dönsem gölge sükût var gözlerimde
Beden kaskatı tene dost ruhum da kalmadı
Gün çevrildi geceler vuslata hasret kaldı
Ruhu tatmin edecek bir yorum da kalmadı
Bir fasıl idi o an geçti gitti sularla
Cana teşne olacak bir durum da kalmadı
Gam değil düşmanların binbir tuzak kurması
Korkular arkadaşım hiç korkum da kalmadı
Karanlığı sırçadan kafeslerde sakladım
Dehlizler tutsak oldu bodurum da kalmadı
Nice eller hep vedâ selâmında bekliyor
Dudakta bestelenen umudum da kalmadı
Tarih aşikâr oldu ortaya çıktı sırlar
Kimseye sorulacak bir sorum da kalmadı
Alnım ak hesabını veririm sermayemin
Sırtımda kurşun gibi kamburum da kalmadı
Ne saray ne yalı ne zindan; gözümde yoktur
Bütün yapılar viran tek kurum da kalmadı
Her zehiri panzehir adıyla yudumladım
Bu ummandan kimseye bir yudum da kalmadı
Gül kurudu bülbül göç etti ateşler söndü
Vedâ günleri için bir zakkum da kalmadı
Kelâm tükendi kalem durdu meclis dağıldı
Yarenlik sadedinde oturum da kalmadı
Gemiler açıkta kaldı liman aranır; fakat
Yürek denizinde hiç bir koyum da kalmadı
Her bir sûret yerine oturdu yüz şehrinde
Bundan böyle değişen bir huyum da kalmadı
Ben sürgünü içimde yaşadım hem çok gördüm
Şimdi göç edecek bir yurdum da kalmadı
Konuşmanın faydası yoktur bilirim bugün
Ondan özge âşina tek dostum da kalmadı
*
Pervâne yenik düştü elde mum da kalmadı
Doğdu Güneş düşlerde uçurum da kalmadı.
Yandı ışık rüyada uçurum da kalmadı
Sahil uzun bir hayal; sularla kucaklaşan
Dalgalar sustu rüzgâr gitti kum da kalmadı
Na yana dönsem gölge sükût var gözlerimde
Beden kaskatı tene dost ruhum da kalmadı
Gün çevrildi geceler vuslata hasret kaldı
Ruhu tatmin edecek bir yorum da kalmadı
Bir fasıl idi o an geçti gitti sularla
Cana teşne olacak bir durum da kalmadı
Gam değil düşmanların binbir tuzak kurması
Korkular arkadaşım hiç korkum da kalmadı
Karanlığı sırçadan kafeslerde sakladım
Dehlizler tutsak oldu bodurum da kalmadı
Nice eller hep vedâ selâmında bekliyor
Dudakta bestelenen umudum da kalmadı
Tarih aşikâr oldu ortaya çıktı sırlar
Kimseye sorulacak bir sorum da kalmadı
Alnım ak hesabını veririm sermayemin
Sırtımda kurşun gibi kamburum da kalmadı
Ne saray ne yalı ne zindan; gözümde yoktur
Bütün yapılar viran tek kurum da kalmadı
Her zehiri panzehir adıyla yudumladım
Bu ummandan kimseye bir yudum da kalmadı
Gül kurudu bülbül göç etti ateşler söndü
Vedâ günleri için bir zakkum da kalmadı
Kelâm tükendi kalem durdu meclis dağıldı
Yarenlik sadedinde oturum da kalmadı
Gemiler açıkta kaldı liman aranır; fakat
Yürek denizinde hiç bir koyum da kalmadı
Her bir sûret yerine oturdu yüz şehrinde
Bundan böyle değişen bir huyum da kalmadı
Ben sürgünü içimde yaşadım hem çok gördüm
Şimdi göç edecek bir yurdum da kalmadı
Konuşmanın faydası yoktur bilirim bugün
Ondan özge âşina tek dostum da kalmadı
*
Pervâne yenik düştü elde mum da kalmadı
Doğdu Güneş düşlerde uçurum da kalmadı.