qösdé
Banned
Ben Hüzün Adamıyım
Yağmur yağdığında hepiniz kaçarsınız
Ben ise oradayım damlalar tane tane vururken yüreğime
Bulutların gözyaşlarıyla ıslanan caddelerde yürürüm sessizce
Karanlık hepinizin yüreğine korku salar
Ben ise karanlıkla dost olmuşum
Güneşin ardından karanlıklara koşarım hep
Ben Hüzün Adamıyım
Gece oldu mu hepiniz yenik düşersiniz uykularınıza
Bense elimde sigara, oturmuş dertlerimi anlatırım gecelere
Elime kalemi alıp birşeyler karalarım defterime
Ben Hüzün Adamıyım
Pek sevmem gülmeyi öyle herşeye
Mutluluğu da sevmem aslında
Gerçi mutlulukların da beni pek sevdiği söylenemez hani
Ben Hüzün Adamıyım
Acı olmalı hep yüreğimin bir köşesinde
Gözlerimde gizliden birkaç damla
Hüzün türküleri söylerim güneş merhaba derken yeni sabaha
Ben Hüzün Adamıyım
Siz ilkbaharı, yazı seversiniz
Bense sonbaharı
Sonbaharlar da beni pek sever yanılmıyorsam
Hani yapraklar sararıpta düşer ya yerlere
Eski aşklarımı, sevdalarımı hatırlarım işte o an
Ve ezip geçerim yaprakları...
Ben Hüzün Adamıyım
Siz gülleri çok seversiniz bildiğim
Onları sevdiklerinize verirsiniz mutlu olsunlar diye
Bense yüreğim için alırım bütün gülleri
Belki gülleri hak edecek birini bulamadığımdan
Belki de her seferinde buldum sanıp yanıldığımdan
Bir kez daha yanılmaktan korktuğumdan
Ben Hüzün Adamıyım
Bir sevgi var içimde büyüttüğüm
Şöyle denizler, deryalar kadar belki de daha fazla
Sonsuz bir sevgi...
Siz sevginizi dağıtırsınız etrafınıza
Bense sevgimi de, yüreğimi de saklarım hep
Bencil olduğumu sanmayın sakın
Gülümsemelerimi de saklarım ben
Hep yarım kaldı da gülüşlerim ondan
Her seferinde yeni bir yara açıldı yüreğimde biriyle paylaşmaya kalktığımda
Sevgim hep fazla geldi birilerine
İşte onun için kendime saklarım; sevgimi, yüreğimi, gülüşlerimi...
Ben Hüzün Adamıyım
Siz ağlayamazsınız öyle her yerde
Bense ağlarım
Gözlerim ağlayamazsa yüreğim ağlar
Ben Hüzün Adamıyım
Anlamaya çalışmayın boşuna neden yüzümün asık olduğunu
Ben sizin gibi alışık değilim sahte tebessümler iliştirip yanağımın bir köşesine
Etrafa mutlu görünmeye
Aslında bu yalan dünyaya da alışamadım bir türlü,
Hain insanlara da...
Ne mi arıyorum buralarda? Bilmem...
Size benzemiyorum diye öyle kızgın bakmayın bana
İstesem de olmam sizin gibi
Siz size doğru olduğu söylenenleri yaşıyorsunuz
Bense kendi doğrularımı
Bu kafayla çok şeyler kaybederim öyle değil mi?
Boşverin ben doğrularım için herşeyi kaybetmeye razıyım
Siz bildiğiniz gibi yaşayın
Zaten ben de gidiyorum
Belki bir gün ben de sizin gibi olurum
Sahte gülüşlerle, küçük sevgilerle mutlu olurum
Sizin gibi aydınlığı, güneşi beklerim hep
Ama şimdi gidiyorum
Ben Hüzün Adamıyım
Hüzünlerime, acılarıma, karanlığıma kaçıyorum
Yağmur yağdığında hepiniz kaçarsınız
Ben ise oradayım damlalar tane tane vururken yüreğime
Bulutların gözyaşlarıyla ıslanan caddelerde yürürüm sessizce
Karanlık hepinizin yüreğine korku salar
Ben ise karanlıkla dost olmuşum
Güneşin ardından karanlıklara koşarım hep
Ben Hüzün Adamıyım
Gece oldu mu hepiniz yenik düşersiniz uykularınıza
Bense elimde sigara, oturmuş dertlerimi anlatırım gecelere
Elime kalemi alıp birşeyler karalarım defterime
Ben Hüzün Adamıyım
Pek sevmem gülmeyi öyle herşeye
Mutluluğu da sevmem aslında
Gerçi mutlulukların da beni pek sevdiği söylenemez hani
Ben Hüzün Adamıyım
Acı olmalı hep yüreğimin bir köşesinde
Gözlerimde gizliden birkaç damla
Hüzün türküleri söylerim güneş merhaba derken yeni sabaha
Ben Hüzün Adamıyım
Siz ilkbaharı, yazı seversiniz
Bense sonbaharı
Sonbaharlar da beni pek sever yanılmıyorsam
Hani yapraklar sararıpta düşer ya yerlere
Eski aşklarımı, sevdalarımı hatırlarım işte o an
Ve ezip geçerim yaprakları...
Ben Hüzün Adamıyım
Siz gülleri çok seversiniz bildiğim
Onları sevdiklerinize verirsiniz mutlu olsunlar diye
Bense yüreğim için alırım bütün gülleri
Belki gülleri hak edecek birini bulamadığımdan
Belki de her seferinde buldum sanıp yanıldığımdan
Bir kez daha yanılmaktan korktuğumdan
Ben Hüzün Adamıyım
Bir sevgi var içimde büyüttüğüm
Şöyle denizler, deryalar kadar belki de daha fazla
Sonsuz bir sevgi...
Siz sevginizi dağıtırsınız etrafınıza
Bense sevgimi de, yüreğimi de saklarım hep
Bencil olduğumu sanmayın sakın
Gülümsemelerimi de saklarım ben
Hep yarım kaldı da gülüşlerim ondan
Her seferinde yeni bir yara açıldı yüreğimde biriyle paylaşmaya kalktığımda
Sevgim hep fazla geldi birilerine
İşte onun için kendime saklarım; sevgimi, yüreğimi, gülüşlerimi...
Ben Hüzün Adamıyım
Siz ağlayamazsınız öyle her yerde
Bense ağlarım
Gözlerim ağlayamazsa yüreğim ağlar
Ben Hüzün Adamıyım
Anlamaya çalışmayın boşuna neden yüzümün asık olduğunu
Ben sizin gibi alışık değilim sahte tebessümler iliştirip yanağımın bir köşesine
Etrafa mutlu görünmeye
Aslında bu yalan dünyaya da alışamadım bir türlü,
Hain insanlara da...
Ne mi arıyorum buralarda? Bilmem...
Size benzemiyorum diye öyle kızgın bakmayın bana
İstesem de olmam sizin gibi
Siz size doğru olduğu söylenenleri yaşıyorsunuz
Bense kendi doğrularımı
Bu kafayla çok şeyler kaybederim öyle değil mi?
Boşverin ben doğrularım için herşeyi kaybetmeye razıyım
Siz bildiğiniz gibi yaşayın
Zaten ben de gidiyorum
Belki bir gün ben de sizin gibi olurum
Sahte gülüşlerle, küçük sevgilerle mutlu olurum
Sizin gibi aydınlığı, güneşi beklerim hep
Ama şimdi gidiyorum
Ben Hüzün Adamıyım
Hüzünlerime, acılarıma, karanlığıma kaçıyorum