Hüseyin Başar - Üç nokta (...)

Üç nokta (...)
Yarasından ayrı düşen kabuk kadar ömrümüz vardı,
Cehennemin en dibine indik.

Altı üstü iki ayrı yaraydık,
Aynı yara bandını arayan
Bulamadık ve kabuk bağladık,

Yaralarımızı sarmaktan vazgeçen kabuk
Biliyor mudur?
Yarasından ayrı düşen kabuk, acır.

Aramızdaki uzaklıklardan artık
Şık bir MATEM HAVASI diktirebilirsin
Tek bir hücresini bile istemiyoruz artık birbirimizin
Utandık yüreğimizdeki sevgiden
Ve başka bedenlerde
Bulmak için yola koyulduk birden

İnsan en çok kanayan yaralarını severmiş
Sen bir çoçuğu ağlattın, ben bir kuşu öldürdüm

Seni bulduğumda yalnızdın ve yalnızdım
Seni bulduğumda sen sevmek için beden arıyordun
Ben kaçıyordum

Söyle şimdi seni kim unutturacak bu hikayede
Erken boşalan gözyaşlarıma mezar olurken gözlerin
Kaç intihar saklanır kirpiklerinde
Dur be kadın, şimdi sırası değil
Daha sonra ölebilir sin ya da öldürebilirsin

Sen gittin
Ben öldüm
Gökten üç nokta düştü
Yakışmadı bu aşkın sonuna (…)

Hüseyin Başar​