Hüseyin Başar - Susuyorum artık

Susuyorum artık
Susuyorum artık çünkü,
Konuşulan konuları bayağı, basit ve anlamsız buluyorum,
Konuşmayı da gereksiz ve anlamsız buluyorum.
Susuyorum artık çünkü,
Konuşulanlar öyle abes ve mantık dışı ki
Sadece hayretle dinliyorum ve sessiz bir tepki vermek istiyorum.


Susuyorum artık çünkü,
Sessiz bir onay susuşum.
Biraz utangaçlık belki ama içten bir katılışımdır söylenenlere.
Susuyorum artık çünkü,
Sessiz bir bekleyiş oldu susmam.
Ya kendimin yada karşımdakinin
Ortak değerleri yeniden gözden geçirmesine tanınmış bir fırsattır sessizliğim.
Yada birinin bizi fark etmesi,
Doğru algılayabilmesi için tanınmış bir süre.
Benim için endişe ve olasılık hesapları arasındaki
Gel-git lerle biraz da huzursuz bir bekleyiş susmak.

Susuyorum artık çünkü,
Dile getiremediğim bir öfke suskunluğum.
Öylesine yaralandım ki yaralamak istedim,
Yüreğini acıtmak ve kanatmak.
Ve biliyorum ki hiçbir söz acıtamaz,
Yaralayamaz ve kanatamaz kimseyi bir suskunluk kadar.

Susuyorum artık çünkü,
Hassas ve kırılganım.
Fark edilmem ve onarılmam incelik ister.
Ya yeniden kazanacağım yada aleyhte bir delil olarak kalır karşımda.

Susuyorum artık çünkü,
Bu ilişkide negatiflerin gözüme batmaya başladığı,
Karşımdakine ait aleyhte deliller dosyasının
Kabarmaya başladığı ve hatta dosyayı masamdan kaldırmaya
Gerek duymaz olduğum bir noktadayım.
Ortak geçmişin değerlendirilmesi ve geleceğin muhasebesini yapıyorum.
Durup yeniden, şimdi bulunduğum noktadan
Bir daha bakmak istiyorum yaşananlara
Ve eldekilerle geleceğe gitmenin ne kadar mümkün olduğuna.
Bir içe kaçış ve söylenemeyenlerin biriktirilmeye başladığı yerdeyim.

Susuyorum artık çünkü,
İletişimin tıkandığı yerdeyim,
Hiçbir iletinin bana yeterli gelmediği
Ve hiçbir iletimin doğru algılanmadığı.
Yanlışlıklar, yanılgılar ve kim bilir belki de
Gerçeklerden dolayı bir fırtınaya tutulmuşçasına savrulup duruyorum.
Sözlerim yerini sessizliğe bırakmaya başladı
Siyah, tek nokta koyuyorum cümlelerin sonuna.
Biliyorum zamanla cümlelerimin sonuna konan
O tek ve siyah nokta büyüyecek
Bir kara deliğe dönüşmeye başlayacak.
Güven ve sevginin içten içe çürümeye başladığı yerdeyim
Ve gitmek zamanının ertelenmiş halindeyim.

Susuyorum artık çünkü,
Kabul edilmiş bir hata yada suçtur susuşum
Ve söylenecek her söz kaybetme riski.
Korku eşlik ediyor suskunluğuma.

Susuyorum artık çünkü,
Bir gidişi kabulleniyorum,
Yerinde ve zamanında olduğunun ayırdımında olduğum bir gidişin.

Susuyorum artık çünkü,
Hayata karşı da susuyorum bu kez.
Beni can evimden vuran bir kayıp,
Yaşanan büyük bir acı, ölesiye bir çaresizlik yaşadığım.
Söylenecek hiçbir sözümün adrese teslim olmayacağından emin olduğum,
Bütün sözcüklerimin anlamını yitirdiği bir yerdeyim.
Hayatın bana bir şey katamadığı
Ve benim de hayata bir şey katmak için anlamımı kaybettiğim bir yerdeyim.
Belki de boş gözlerle,
Algılamadan bir seyirdir hayat o noktada
Ve belki de amacı ve beklentisi olmayan, bir mesaj kaygısı taşımayan
Ve hedefi olmayan tek susuş yaşadığım.

Susuyorum artık çünkü,
Konuşmak gelmiyor içimden.

Hüseyin Başar​