Hüseyin Başar - Şiirin bedduasını aldı dilim

Şiirin bedduasını aldı dilim
Şiirin bedduasını aldı dilim
Ne yüreğimden geçenleri söyleyebildim
Ne dilimden dökülenler yüreğimdeydi
Fikrim ziyan, Katlim vacip
Terimi aldattın üşürken
O içimdeki gidişinle yine didişme benimle

Hecelerim küser dönek bir kelimeye dönerken dilim
Sayfa sayfa yırttım yüzümü göbek bağından
Bahçende gülü arayan iblis
Yüzünde günahkar bir hain

Yan yanayken cehennem ateşi sönerek ayrılmakmış
Saçlarından ayrılık ayıklamakmış Aşk

Ne kadar ‘Sen’ o kadar azap eder artık
Dök kulağımdan sesini duymasın yastığım
Kulak verdiğim sözleri sil dilinden
Varlığın mecburudir
Ben seni değil
Gelişini beklerim,
Artık kaçınılmazdır ve kabuldür yokluğun

Didişme benimle yüreğimde

Öldüğün yerde kal
Sakın kımıldama damarımda,
Akma gözlerimden hicran hicran

Hüseyin Başar​