Hüseyin Başar - Sessizliğim Sana

Sessizliğim Sana
Her sabahın tan vakti başlar sessizliğim sana
Dağ göğsünde bir kaya diliyle sessiz
Ayazda kavrulan bir dudak
Çatlayan dudaklarım oluyor her gece
Yıldızlara sessiz, yaşamaya sessiz
Haykırabilsem
Belki bir ırmak köpürebilir sesimde
Silinebilir kuraklığın bütün izleri
Upuzun çöller ova olur içimde

Hangi iyiyi özlesem sessizliğim sana
Yürek boşluğunda bir of kadar sessiz
Özlüyorum seni yemyeşil
Koşuyorum sana masmavi
Ve kahroluyorum bir anda simsiyah
Of oluyorum
Ah oluyorum
Ve sessiz oluyorum
Oysa bağırabilsem
Işık yumağı bir nehir olur nefesim

Hangi şarkıya uzansam sessizim sana
Ağlamaklı, özlemli sessiz
Tut ki vurulmuşum
Aşktan ve kandan bir damla olmuşum
Bir gözlerinin derinliğine
Bir de dudaklarının kıyılarına konmuşum
Hangi dalga götürebilir beni senden
Hangi tufan koparabilir
Ben saçının her telinde bir türkü olmuşum
Sevinçlerin her şahlanışında
Sana zelzele ile susmuşum
Ve sana sessizlikten inan ki yorulmuşum, tükenmişim

Bitsin artık gözlerindeki intikam hırsı
Sözlerinde darbe yasası yeter
Hangi kavgayı özlesem sessizliğim sana
Zafer sabahlarında gece kadar
Düğün sabahlarında matem kadar sessiz
Böyle güzelliklere de
Böyle sessizliklerede lanet olsun
Al bu sesizliğimi al artık
Al ki
Bütün gürültüler kahrolsun

Hüseyin Başar​