Sen gittikten sonra nasıl parçalandığımı..
Parçalarımın nasıl bir bir savrulduğunu..
Kanımın nasıl ilik ilik çekildiğini bilmedin sen..
Her gece aynı melodi geldiğinde kulağıma nasıl seni anımsayıpta kendimi ,kendi içimdeki beni öldürmek istediğimi bilmedin..
Sabahları uyandığımda göğsümün tam üstünde nasıl ağır bir şey hissettiğimi boğazımda düğümlenen o adını koyamadığım şeyi hiç bilmedin sen..
Seni hak etmedi o tesellilerine nasıl kulak tıkadığımı ve bunu yaparken kimleri yıprattığımı hiç bilmedin sen..
Yüzüm gülsede zaman zaman, hatta bazen yalan söylesemde unuttum diye ; aslında herkesi kandırıpta bir kendimi kandıramadığımı ve aslında içimin nasıl ağladığını, gözyaşlarımın içime içime aktığını bilmedin..
Sen senden sonramı bırak sen varkenki beni bilmedin..
Belkide bundan gittin..
Fedakarlıklarımı göremeyecek kadar kör olduğundan bizi mahvettin..
Ve hiç bilmedin aşkıma cahil kaldın..
Belkide..
Belkide bilseydin ..
Gitmezdin..
Alıntı
