ayatta ilkerden birini de sen yaşattın bana. Aşk acısı. biliyorum terkedenin yanmaz unutur ertesi gün. Artık yoktur hayatında "O". Ama severek ayrılmak zorunda kalan için öyle midir? Öyle değilmiş. Bunu o günden sonra anladım, ayrılalım dedikten sonra...Bir zamanlar herşey seni hatırlatıyordu gülümsüyordum şimdi yine herşey seni hatırlatıyor ama bu kez ağlıyorum. biliyorum bir gün geçecek bunu acısı, ağlamayacağım seni anımsadıkça ama bilerek, isteyerek unutmak istemiyorum seni; acı çekeceğimi bilsem de... İlk kez böyleyim ben, bu ben değilim belki de aslında doğal bu daha önce aşk acısını bilmezdim ki ben. Ama bunlara rağmen güçsüz görme beni lütfen. Bir başkasına dokunsan da öpsen de onu kalbinden söküp atamayacağın bir yanın benimle olsun. Ne olur unutma beni, kahretsin ki hala seviyorum seni.