Lessien
Banned
"Hayatımın kadınısın" dedim , "ben hayat kadını değilim" dedi ; Ayrıldık .
Bir hayat kadını kadar ünlü değilim . Ama bir hayat kadını kadar insanları tatmin edebilirim . Bu yaşıma kadar niye yaşadım veya şuan niye yaşıyorum bilmiyorum . Düşünecek zamanım olmadı . İçime sakladığım insanlar bazen intihar etmek istiyorlar . Ve ben buna hiç utanmadan engel oluyorum . Gururum pis bir hayat kadınının yatağından daha leş kokuyor . İnanılmaz ve katlanması güç olan bir şey bu . Adını benimseyemediğim ... Bazen kaybedecek neyim olduğunu düşünürken uyuya kalıyorum ve kaybedeceklerim kabuslarım oluyor . Şüphesiz . Kendimden bile şüphelendiğim oluyor , evet . Bunun tek nedeni ise ruhumun boynunu astığı gün ölmüş olmam . Dışarıdan bakıldığında dim dik ayakta durduğu görülen , fakat içi bir hayat kadınının yatağından daha pis kokan bir adamım . Ve bu aramızda sır kalsın . Bir hayat kadını kadar tatmin edici olmayabilirim . Ama bir hayat kadınının yarattığı hayal ürünlerinden hayallerini süsleyebilirim . Kimlikte yaşımın 17 olduğu görülüyor , bence bu büyük bir yalan . Çünkü ben , yaşlı bir dedenin devirdiği şarap şişelerinin dibinde yüzüyorum . Tanrı yaşadığına göre , benim ölmüş olma gibi bir durumum söz konusu olabilir mi ? Bazen avuç içimi burnuma dayayıp , nefes alıp almadığımı kontrol ediyorum . Sonra aydınlıktan kararıyor içim , içimi göremiyorum ama hissedebiliyorum . Kül tablasında ki izmaritlerin bıraktığı paslanmış kömür kokusu doluyor içim . Daralıyorum , tekrar kontrol ediyorum nefes alıp almadığımı , tekrar , tekrar , tekrar .. Damarıma batırılan bir bıçak hissediyorum boğazımda . Kanıyorum . Kan kusarcasına , nefret kusuyorum , içimdekileri kusuyorum ansızın . ACIMIYOR ! Evet , acımıyor bu . Sadece ACITIYOR ! Ateş yayılıyor içimde , dudaklarım dinamit gibi patlıyor . Parmak uçlarımın arasında ki kanatlar kırılıyor , kaçıyorum . Koşuyorum , halsizleşiyorum ve yere yığılıyorum . Yaşama şansım yok , ölme şansım sıfır . İçimdekilere "elveda" diyorum ve , arkamı dönüp içimden uzaklaşıyorum .
Timur K. (Lessien)
Bir hayat kadını kadar ünlü değilim . Ama bir hayat kadını kadar insanları tatmin edebilirim . Bu yaşıma kadar niye yaşadım veya şuan niye yaşıyorum bilmiyorum . Düşünecek zamanım olmadı . İçime sakladığım insanlar bazen intihar etmek istiyorlar . Ve ben buna hiç utanmadan engel oluyorum . Gururum pis bir hayat kadınının yatağından daha leş kokuyor . İnanılmaz ve katlanması güç olan bir şey bu . Adını benimseyemediğim ... Bazen kaybedecek neyim olduğunu düşünürken uyuya kalıyorum ve kaybedeceklerim kabuslarım oluyor . Şüphesiz . Kendimden bile şüphelendiğim oluyor , evet . Bunun tek nedeni ise ruhumun boynunu astığı gün ölmüş olmam . Dışarıdan bakıldığında dim dik ayakta durduğu görülen , fakat içi bir hayat kadınının yatağından daha pis kokan bir adamım . Ve bu aramızda sır kalsın . Bir hayat kadını kadar tatmin edici olmayabilirim . Ama bir hayat kadınının yarattığı hayal ürünlerinden hayallerini süsleyebilirim . Kimlikte yaşımın 17 olduğu görülüyor , bence bu büyük bir yalan . Çünkü ben , yaşlı bir dedenin devirdiği şarap şişelerinin dibinde yüzüyorum . Tanrı yaşadığına göre , benim ölmüş olma gibi bir durumum söz konusu olabilir mi ? Bazen avuç içimi burnuma dayayıp , nefes alıp almadığımı kontrol ediyorum . Sonra aydınlıktan kararıyor içim , içimi göremiyorum ama hissedebiliyorum . Kül tablasında ki izmaritlerin bıraktığı paslanmış kömür kokusu doluyor içim . Daralıyorum , tekrar kontrol ediyorum nefes alıp almadığımı , tekrar , tekrar , tekrar .. Damarıma batırılan bir bıçak hissediyorum boğazımda . Kanıyorum . Kan kusarcasına , nefret kusuyorum , içimdekileri kusuyorum ansızın . ACIMIYOR ! Evet , acımıyor bu . Sadece ACITIYOR ! Ateş yayılıyor içimde , dudaklarım dinamit gibi patlıyor . Parmak uçlarımın arasında ki kanatlar kırılıyor , kaçıyorum . Koşuyorum , halsizleşiyorum ve yere yığılıyorum . Yaşama şansım yok , ölme şansım sıfır . İçimdekilere "elveda" diyorum ve , arkamı dönüp içimden uzaklaşıyorum .
Timur K. (Lessien)