Critic
Kayıtlı Üye
Hayat yaşamakla ölmek arasında sınırlandırılmış bana göre,değişen tek şey bizler oluyoruz,dünya hep aynı.Hepimiz bunu biliyoruz fakat hepimiz sonsuz bir hayatın temellerini atıyormuşuz gibi yaşıyoruz.Dünyanın en harika insanlarına,bilim adamlarına bir bakın.Yaptıkları işler,dünyanın akışına yön veren işler oluyor.Peki neden bir insan bu sınırlamalara rağmen böyle büyük işler yapar ? Hayat özgür değildir,hayat denen kavram yaşamak ve ölmek denen kurallarla çerçevelenmiştir.Biz bu kurallara tabi kalarak yaşıyoruz.İstesek te istemesek te bu kurallara uymak zorunda kalıyoruz.Bana göre dünyanın kalbi insanlardır.İyi kavramınıda bulan,kötü kavramınıda bulan insanlardır.Hiç ilk insanların ne duygularla yaşadıklarını düşündünüz mü ? Bunları bilemeyiz fakat tahmin edebiliriz az çok.İyi veya kötü kavramları olmasaydı neler olurdu ? Bunu da düşündünüz mü hiç ? Düşünsekte uzayın sonuna yorum yapamadığımız gibi bu sorularada yorum yapamıyoruz.Buda hayatın bir döngü kuralı olsa gerek.Kendi düşüncelerimle hayatı bir buz gibi düşünüyorum.Evet saçma ama öyle düşünüyorum.Hergün azda olsa eriyen bir buz olarak...Bu buzun erimesine engel olamıyoruz.Ama hep soğukta kalıp erimeyecekmişiz gibi yaşamaya çalışıyoruz.Hayat sıcak arkadaşlar,yaşadığınız her saniyenin keyfini ve kıymetini bilerek yaşayın.Sonu olan bir hayat için sonsuz yaralar açmayın...