freedom42
Kayıtlı Üye
Hatıralardır aşka çıkan ilk sapak...
Zamanın eskitemediği hatıralardır aslında, yok oldu sandığımız, yokluğuna alıştım dediğimiz andır hatıraların yenilenmesi. Hatıralardır dostlukları pekiştiren. Karanlığın güneşi kandırdığı zamanlarda olduğu gibi yol üstlerinde cam parçacıkları misali ufak bir ışık hüznesine gülümsemesidir o an parlaklığıyla.
Daha dikkatli bakıldığında göz bebeklerinin aydınlanmasıdır, bulutların aralanması, yeni güne çiğ tanesi ferahlığında sunulan merhabadır.
Hatıraları yaşamak ve oluşturmak için birliktelik, özümseme en önemlisi de SEVGİ gerekir.
İlk tanıştığımız günü hatırla sevgili; nekadar sorular vardı aklından geçen onlara yüzlerce binlerce çözümlenir miydi - çözümlenmeliydi illaki gibi çok karmaşık yaklaşımlarımız vardı. Onlarda şimdilerde en sıcak halleriyle hatıralarımız haline geldi.
Sonra şarkılar oldu, şarkılarımız oldu gözlerimiz nemlendi, kar oldu, soğuk oldu, güneş oldu sarısına sığındığımız papatya oldu, aynı gölgede serinlemek oldu, gözlerimizle ayda aynı noktada birleşmemiz oldu mesela.
Klavyenin tuşlarına yüklesekte sevda yükünü yinede yazmalara yetmeyecek beraber geçen bir saniyenin hazzını.
Ve kör yüreklere, halden anlamaz, sevda kaçkınlarına şamar oldu her gülümsememiz.
Her cümlemizin yüklemi oldu sevmek
Her öznenin çıkış noktası oldu mavilikler.
Her yolun, her karanlığın sonunun aydınlığa açılan kapı olduğunu bilerek omuzlarımıza sadece rüzgârın yükünü sardığımız ebemkuşağının ta kendisi değil miydi sevdiğim.
Bırak artık kederli şarkıları, bırak senin olmayan dertlerle kederlenmeyi sevdiceğim.
Gözlerini ufkun en son noktasına dik, sarı saçlı mavi gözlü bir kız çocuğunun yüreğiyle hisset dokunuşlarımı. Sabahı bekle ve dudaklarımda en güzel kelime olduğunu anımsa.
Izdırabı, hüznü ve tüm olumsuzlukları aynı imbikte damıtıp sana verdiğim mutluluk iksiriyle tatlandır.
Haydi, kır yüreğinde pas tutmuş zincirleri, içini nefes almanın güzelliğiyle, ferahlığıyla doldur. Yağmurun toprağa suyun fidana can vermesini anımsa ve gülümse sevdiğim. Gülümse ki, ilk günaydının kadar berrak olsun.
Gördüğün her rüyanın sonu,
Yürüdüğün her yolun sonu mutluluk olsun.
uğurtan A.
Zamanın eskitemediği hatıralardır aslında, yok oldu sandığımız, yokluğuna alıştım dediğimiz andır hatıraların yenilenmesi. Hatıralardır dostlukları pekiştiren. Karanlığın güneşi kandırdığı zamanlarda olduğu gibi yol üstlerinde cam parçacıkları misali ufak bir ışık hüznesine gülümsemesidir o an parlaklığıyla.
Daha dikkatli bakıldığında göz bebeklerinin aydınlanmasıdır, bulutların aralanması, yeni güne çiğ tanesi ferahlığında sunulan merhabadır.
Hatıraları yaşamak ve oluşturmak için birliktelik, özümseme en önemlisi de SEVGİ gerekir.
İlk tanıştığımız günü hatırla sevgili; nekadar sorular vardı aklından geçen onlara yüzlerce binlerce çözümlenir miydi - çözümlenmeliydi illaki gibi çok karmaşık yaklaşımlarımız vardı. Onlarda şimdilerde en sıcak halleriyle hatıralarımız haline geldi.
Sonra şarkılar oldu, şarkılarımız oldu gözlerimiz nemlendi, kar oldu, soğuk oldu, güneş oldu sarısına sığındığımız papatya oldu, aynı gölgede serinlemek oldu, gözlerimizle ayda aynı noktada birleşmemiz oldu mesela.
Klavyenin tuşlarına yüklesekte sevda yükünü yinede yazmalara yetmeyecek beraber geçen bir saniyenin hazzını.
Ve kör yüreklere, halden anlamaz, sevda kaçkınlarına şamar oldu her gülümsememiz.
Her cümlemizin yüklemi oldu sevmek
Her öznenin çıkış noktası oldu mavilikler.
Her yolun, her karanlığın sonunun aydınlığa açılan kapı olduğunu bilerek omuzlarımıza sadece rüzgârın yükünü sardığımız ebemkuşağının ta kendisi değil miydi sevdiğim.
Bırak artık kederli şarkıları, bırak senin olmayan dertlerle kederlenmeyi sevdiceğim.
Gözlerini ufkun en son noktasına dik, sarı saçlı mavi gözlü bir kız çocuğunun yüreğiyle hisset dokunuşlarımı. Sabahı bekle ve dudaklarımda en güzel kelime olduğunu anımsa.
Izdırabı, hüznü ve tüm olumsuzlukları aynı imbikte damıtıp sana verdiğim mutluluk iksiriyle tatlandır.
Haydi, kır yüreğinde pas tutmuş zincirleri, içini nefes almanın güzelliğiyle, ferahlığıyla doldur. Yağmurun toprağa suyun fidana can vermesini anımsa ve gülümse sevdiğim. Gülümse ki, ilk günaydının kadar berrak olsun.
Gördüğün her rüyanın sonu,
Yürüdüğün her yolun sonu mutluluk olsun.
uğurtan A.
