'hayaL
Bayan Üye
Kuran ahlakından uzak yaşayan insanlar, herşeyi Allah'ın yarattığını düşünmedikleri ve kadere iman etmedikleri için, hayatlarının sonuna kadar yaşadıkları pişmanlık hissinden ve suçluluk duygusundan kurtulamazlar. "Eğer şöyle yapmamış olsaydım, bugün bu durumlar oluşmazdı", "Şu kişi bana şöyle yapmamış olsaydı, ben şimdi çok farklı bir durumda olurdum" gibi, halihazırdaki durumlarına hiçbir faydası olmayacak varsayımlar üzerinde düşünüp, üzülüp dururlar.
Müminler ise her hatalarından ders alırlar. Onlar da, "Şimdiki aklım olsaydı asla öyle düşünmezdim ya da öyle davranmazdım" derler ama olayların, Allah o şekilde dilediği için ve kaderde o şekilde olması gerektiği için öyle gerçekleştiğini hiç unutmazlar. Defalarca aynı tarihe döndürülseler, her seferinde de olayların aynı şekilde gerçekleşeceğini bilirler.
Dolayısıyla müminlerin yaşadığı pişmanlıkta 'şirk yoktur'. Kendilerini kınarken, nefislerini eleştirirken ve yaptıklarından dolayı pişmanlık duyarken, bunların tümünün kaderde olduğu için o şekilde gerçekleştiğini unutmazlar. Bu nedenle de din ahlakını yaşamayan insanlarda olduğu gibi, 'kurtulamadıkları bir suçluluk hissiyle yaşamazlar'. Yaşadıkları pişmanlık da, "Nasıl yaptım?", "Neden yaptım?", "Keşke yapmasaydım..." gibi Kuran ahlakına uygun olmayan mantıklara dayalı değildir. Herşeyin, yalnızca Allah öyle dilediği için yaratıldığının şuurundadırlar. En büyük hataları da yapmış olsalar, en büyük zararlara da yol açmış olsalar, tüm bunları Allah'ın yarattığını, hepsinin kaderin bir parçası olduğunu ve hepsinde insanlar için pek çok hayır ve hikmet olduğunu bilirler. Bu nedenle de o hatadan sonrasındaki hayatlarını suçluluk ve eziklik hisleri içerisinde geçirmezler. Hem Allah'tan korkarak hem de Allah'ın rahmetini umarak, samimi olduklarını bilerek, ellerinden gelenin en iyisini yapmak için sürekli olarak çaba harcarlar.
Müminler ise her hatalarından ders alırlar. Onlar da, "Şimdiki aklım olsaydı asla öyle düşünmezdim ya da öyle davranmazdım" derler ama olayların, Allah o şekilde dilediği için ve kaderde o şekilde olması gerektiği için öyle gerçekleştiğini hiç unutmazlar. Defalarca aynı tarihe döndürülseler, her seferinde de olayların aynı şekilde gerçekleşeceğini bilirler.
Dolayısıyla müminlerin yaşadığı pişmanlıkta 'şirk yoktur'. Kendilerini kınarken, nefislerini eleştirirken ve yaptıklarından dolayı pişmanlık duyarken, bunların tümünün kaderde olduğu için o şekilde gerçekleştiğini unutmazlar. Bu nedenle de din ahlakını yaşamayan insanlarda olduğu gibi, 'kurtulamadıkları bir suçluluk hissiyle yaşamazlar'. Yaşadıkları pişmanlık da, "Nasıl yaptım?", "Neden yaptım?", "Keşke yapmasaydım..." gibi Kuran ahlakına uygun olmayan mantıklara dayalı değildir. Herşeyin, yalnızca Allah öyle dilediği için yaratıldığının şuurundadırlar. En büyük hataları da yapmış olsalar, en büyük zararlara da yol açmış olsalar, tüm bunları Allah'ın yarattığını, hepsinin kaderin bir parçası olduğunu ve hepsinde insanlar için pek çok hayır ve hikmet olduğunu bilirler. Bu nedenle de o hatadan sonrasındaki hayatlarını suçluluk ve eziklik hisleri içerisinde geçirmezler. Hem Allah'tan korkarak hem de Allah'ın rahmetini umarak, samimi olduklarını bilerek, ellerinden gelenin en iyisini yapmak için sürekli olarak çaba harcarlar.